ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ ΜΑΡΚΕΛΛΑ

Λέει λοιπόν η Μαρκέλλα – Κωνσταντίνα Ζαφειρίου
Εγώ είμαι αυτή… Γνωστή και ως η “συνοχικιά” του thessradio (όσοι δεν ξέρετε γιατί, θα το δείτε παρακάτω) βέβαια γυρνάω και στο “πσηλέ μου”.
Το λοιπόν… Δεν ξέρω τι γνωρίζετε για μένα, ας ξεκινήσουμε με το ότι λατρεύω την Μεξικάνικη κουζίνα και την σοκολάτα, βασικά μπορώ να ζω μόνο με σοκολάτα και δυστυχώς – κακός συνδυασμός – αγαπώ πολύ και το μαγείρεμα/ζαχαροπλαστική… Α! Και τα καυτερά
Εγώ και ο Ζήσης ή αλλιώς ο “Σούκα Τάντι” έχουμε 2 παιδάκια, 2 βασανάκια, τα πιο όμορφα του κόσμου όλου… Ξέρετε : )
Τα τελευταία 8 χρόνια η καρδιά μου χτυπάει στην Ξάνθη. Είμαι από την πανέμορφη, ξελογιάστρα μου, Θεσσαλονίκη. Γεννημένη μια ανάσα πριν το “τινινίνι” ναι παιδί του Τσέρνομπιλ ναι.

Η ιστορία μου με την μουσική… Ήμουν από εκείνα τα παιδάκια που έβλεπαν παντού δίσκους στο σπίτι Johnny Cash, Beatles, Janis Joplin, Bob Marley… Τότε φυσικά δεν τα εκτιμούσα όλα αυτά όσο τώρα, ήταν όμως μια καλή αρχή. Αργότερα όμως στο γυμνάσιο, εκεί άρχισαν όλα εκεί ανακάλυψα τον κόσμο και από όσες φάσεις και αν πέρασα στην ζωή μου, ηξερα ότι αυτή ήρθε για να μείνει.. Και έμεινε… Και όπως συνηθίζω να λέω, είμαστε εδώ για να μοιραζόμαστε την μουσική. Κάπως έτσι ήρθε το όνειρο, ήθελα να μοιραστώ την μουσική… Και κάπου εδώ έρχεται ο Thessradio και το εκπληρώνει.

Όταν σε μια εκπομπή του Σκύλου παίρνω τηλέφωνο, ρίχνει τη βόμβα η Μελίνα.. “Μαρκέλλα έχουμε κάτι ωρίτσες κενές στον ThessRadio” Μα όχι και ντρέπομαι ναι αλλά είναι και το όνειρο και θέλω και δε θέλω και έτσι και γιουβέτσι και τέλος πάντωνε να είναι καλά ο Ζήσης που με “πίεσε” λιγο..
Όταν λοιπόν με τα πολλά κάνω την 1η μου λίστα αυτής της τίμιας εκπομπής το ανακοινώνω περιχαρής στους αξιότιμους συναδέλφους… “Ε καλά οκ” με λένε “ότι τι;; κάνεις και λίστα;”

“ε πως” λέω κι εγώ “έτσι; να έχει μια συνοχή να ξεκινάει από τα παλιά να φτάνει ομαλά στο σήμερα”
“Συνοχή;; πρέπει να έχει και τέτοιο;” μου λένε..

Αυτό ήταν ψηλέ μου, η λέξη ΣΥΝΟΧΗ από τότε με στοιχειώνει. Πάντα στις εκπομπές τους όταν λένε αυτή τη λέξη με δείχνουν με το δάχτυλο και κρυφογελάνε..
Αφού όμως εδω είμαστε personality, αααααυτο είναι το δικό μου και δεν το αλλάζω έτσι με αρέζει ρε παιδί μου.

Θα κλείσω έτσι, δακρύβρεχτα και θα πω ότι είμαι ευγνώμων που βρέθηκα σε αυτήν την παρέα και τολμώ να πω – και ας ακουστώ σαν παίκτης ριάλιτι- ότι έκανα φίλους μέσα ‘δω και κατά πάσα πιθανότητα εσύ που το διαβάζεις, ναι εσένα λέω, σε πάω που έλεγε και ο Χριστόδουλος… Εκτός και αν ο Τhessradio έχει γίνει μεγάλος και τρανός κι εγω μια σταρούμπα… Τότε είμαι ξιπασμένη και σνομπ… Έλα λίγο..
Αυτά. Σας φιλώ
Make Rock Not War