Ο τετρακιλαιμοδέτης
Γραμμένο απόv.psychogiosεπί 19/12/2022
Οι εργαζόμενοι στην εταιρεία «Αρφ-Αρφ-Αρφίν», ιδιοκτησίας του μεγαλοεπιχειρηματία Χουβαρδή Μπαινoβγαινόπουλου, ήταν υποχρεωμένοι (σύμφωνα με το άρθρο 4 της ατομικής σύμβασης εργασίας που είχαν υπογράψει) να φορούν στον λαιμό τους, καθ’ όλη τη διάρκεια του ωραρίου, μια γραβάτα βάρους τεσσάρων κιλών κατασκευασμένη από μολύβι, προκειμένου να εργάζονται με το κεφάλι εντελώς σκυμμένο πάνω στις υποθέσεις του αφεντικού τους. Με αυτόν τον τρόπο διατηρούσαν την αποδοτικότητα τους σε υψηλά επίπεδα, και, ταυτόχρονα, επιδείκνυαν ταπεινότητα, αφοσίωση και υποταγή, αρετές για τις οποίες ο εργοδότης τους τους αντάμειβε παρέχοντάς τους το δικαίωμα να συνεχίζουν να δουλεύουν για λογαριασμό του.
Μετά τη λήξη του ωραρίου oι υπάλληλοι, ένας-ένας, έβγαζαν προσεκτικά τη γραβάτα από το λαιμό τους, και αμέσως τα κεφάλια τους, απαλλαγμένα από το επιπλέον βάρος, πετάγονταν προς τα πάνω σαν ελατήρια, αφήνοντας για λίγη ώρα ακόμη τους σβέρκους τους μουδιασμένους. Όταν το μούδιασμα από το πολύωρο σκύψιμο και την καταπόνηση που επέφερε ο τετρακιλαιμοδέτης υποχωρούσαν, οι περισσότεροι από αυτούς σήκωναν το κεφάλι τους υπερβολικά ψηλά –γέρνοντας σχεδόν προς τα πίσω–, και συμπεριφέρονταν με υπεροψία στους γύρω τους, τους οποίους θεωρούσαν κατώτερους από τους ίδιους, ενώ διατηρούσαν την ίδια στάση μέχρι και το επόμενο πρωί και την έναρξη του ωραρίου εργασίας τους. Τότε, καθόντουσαν στις θέσεις τους και ξανάσκυβαν τα κεφάλια αδιαμαρτύρητα, νιώθοντας μάλιστα τυχεροί, παρότι εξαιτίας του μολυβένιου αξεσουάρ τους δεν μπορούσαν να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέπτη, ή ακριβώς για αυτόν τον λόγο.
{Εργατικογράφημα του Αχιλλέα ΙΙΙ}