Της Σαλονίκης μονάχα της πρέπει το καράβι;
Γραμμένο απόv.psychogiosεπί 02/01/2023
Βαθύ πορτοκαλί, ίσως και κίτρινο χρώμα. Το ήμερο της θάλασσας και του ουρανού, έφερε στο μυαλό την ζωγραφική του Vincent van Gogh με τις αποχρώσεις και το μέγεθος της περιορισμένης απεραντοσύνης έτσι όπως θέτει τα όριά του ο Θερμαϊκός κόλπος.
Τα καράβια διάσπαρτα, σαν να μην είναι καράβια σαν πλατφόρμες ξεκούρασης του ματιού απ’ το περιορισμένο ήμερο και απέραντο του σκηνικού.
Ο άνθρωπος κι οι κατασκευές του, η μουσική δίπλα στην θάλασσα, τα καράβια, τα πλοία άλλοτε για καλό και άλλοτε για κακό. Έτοιμα να μεταφέρουν ή να σκοτώσουν. Κι όλα καθρέφτης μας, στην θάλασσα πάνω, στην μέσα θάλασσα μας με ή χωρίς τρικυμία.
Και ένα ερώτημα: ”της Σαλονίκης μοναχά της πρέπει το καράβι;”
β.ψ.