James Ivory 1928-?

Πρόσφατα μου έλεγε το μικρό του ραδιοφώνου μας, η Ελευθερία, για την ταινία Call me by your name, που της άρεσε πάρα πολύ.
Πράγματι, μια πολύ όμορφη ιστορία του πρώτου έρωτα ανάμεσα σε έναν 17χρονο και έναν μεγαλύτερο άνδρα, όπως διαδραματίζεται ένα καλοκαίρι στη Μεσόγειο. Σκηνοθέτης ο Λούκα Γκουαντανίνο και παραγωγός και σεναριογράφος ο Τζέημς Άιβορυ.

Συνηθίζω πολλές φορές, να κάνω επαναλήψεις ταινιών, όταν έχει περάσει καιρός και σίγουρα θα τις δω με διαφορετικό μάτι. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να ξαναδώ τα best του Τζέημς Άιβορυ και να σας μεταφέρω μερικές σκέψεις.

Ο Άιβορυ ξέρει τον έρωτα, ξέρει το σινεμά, ξέρει πως θα μεταφέρει συναισθήματα και εντάσεις στο πανί. Να ξεκινήσω από το The Bostonians του 1984, μια ταινία εποχής, με την θεά Βανέσσα Ρεντγκρέηβ και τον τότε ανερχόμενο Σούπερμαν, Κρίστοφερ Ρήβ. Υπέροχη φωτογραφία.

Φαίνεται πως ο Άιβορυ είχε έρωτα με τη μεσόγειο, γιατί στο A Room with a View του 1985, η ιστορία διαδραματίζεται στην Φλωρεντία, όπου γεννιέται ένας έρωτας που θα επηρρεάσει το μέλλον της Ελένα Μπόναμ Κάρτερ. Πλειάδα ηθοποιών. Μάγκι Σμίθ, εκπληκτικός Ντάνιελ Ντέη Λιούις, καυτός Τζούλιαν Σάντς, Ντένολμ Έλλιοτ, Τζούντι Ντέντς.

Ο Τζέημς Άιβορυ, παρότι γεννημένος στην Καλιφόρνια, δούλεψε αρκετά με Βρεττανούς ηθοποιούς, πράγμα που φαίνεται στο μεγαλειώδες Howards End του 1992. Άντονυ Χόπκινς, Έμμα Τόμπσον, Βανέσσα Ρεντγκρέηβ, Ελένα Μπόναμ Κάρτερ, σε μια δυνατή, σφιχτή ταινία εποχής.
Φτάνουμε στο 1993, 29 χρόνια πριν γραφτούν αυτές οι γραμμές και στην τελευταία ταινία που είδα σε κινηματογράφο. Έχω πάει έκτοτε 2-3 φορές σε θερινό, αλλά δεν μετράει.

Όταν είδα το The Remains of the Day το 1993, στο Ολύμπιον, αισθάνθηκα ότι δεν πρέπει να ξαναδώ κάτι σε κινηματογράφο. Όταν ένας έρωτας στα χρονια πριν και μετά τον πόλεμο, δεν ολοκληρώνεται ποτέ, η καρδιά απέναντι στο καθήκον, με τις εκπληκτικές ερμηνείες των Άντονυ Χόπκινς και Εμμα Τόμπσον. ο μπάτλερ και η οικονόμος σε μια συντηρητική αγγλική κοινωνία.
Ακόμα και τώρα, το βλέπω κάθε 4-5 χρόνια, μια και θεωρώ ότι ειναι μια ταινία που σου σκίζει την καρδιά, με το πόσο δυνατός μπορεί να είναι ένας έρωτας, που δεν εκφράζεται άμεσα ποτέ.

Θα ξεχωρίσω και το Surviving Picasso του 1996, επειδή αγαπάω Πικάσσο, Άντονυ Χόπκινς και βεβαια είμαι ερωτευμένος ακόμα με την Νατάσα ΜακΈλχον. Το ξέρετε ότι η εντυπωσιακή βρεττανή με τα ψηλά ζυγωματικά, συνέχισε να γράφει γράμματα στον άνδρα της, παρότι αυτός είχε πεθάνει, περιγράφοντας την καθημερινότητα της και την αναμονή του αγέννητου παιδιού τους;

Ο Τζέημς Άιβορυ καταφέρνει και αποτυπώνει την ένταση των σχέσεων, την δυναμη του έρωτα με έναν τρόπο δικό του, μοναδικό.
Ήταν σαφώς γκέη, με σύντροφο τον Ισμαήλ Μέρτσαντ, επίσης σεναριογράφο και παραγωγό, επί 44 χρόνια, μέχρι που τους χώρισε ο θάνατος. Ο έρωτας τους όμως, άφησε αριστουργήματα..

Σας προτείνω να τα δείτε με την παρακάτω σειρά και θα μπείτε στο μυαλό του 94χρονου φέτος σκηνοθέτη, παραγωγού, σεναριογράφου.

The Bostonians
A Room with a View
Howards End
The Remains of the Day
Surviving Picasso
Call me by your name