Διαστημικές φυσαλίδες για την αντιστροφή της κλιματικής αλλαγής

Επιστήμονες στο MIT πιστεύουν ότι ίσως βρήκαν επιτέλους έναν τρόπο να αντιστρέψουν την κλιματική αλλαγή.

Η ιδέα περιστρέφεται σε μεγάλο βαθμό γύρω από τη δημιουργία και την ανάπτυξη αρκετών φυσαλίδων πυριτίου που μοιάζουν με λεπτό φιλμ. Οι «διαστημικές φυσαλίδες» όπως τις αναφέρουν, θα ενώνονται μεταξύ τους σαν σχεδία. Μόλις η σχεδία επεκταθεί στο διάστημα θα έχει περίπου το ίδιο μέγεθος με τη Βραζιλία. Οι φυσαλίδες θα παρέχουν στη συνέχεια ένα επιπλέον φίλτρο έναντι της επιβλαβούς ηλιακής ακτινοβολίας που προέρχεται από τον Ήλιο, κάτι πολύ κοντά σε ηλιακή ασπίδα δηλαδή.

Ο στόχος με αυτές τις νέες «διαστημικές φυσαλίδες» θα ήταν η βελτίωση ή ακόμα και η αντιστροφή της κλιματικής αλλαγής. Η πρόταση βασίζεται σε μια ιδέα που τέθηκε για πρώτη φορά από τον αστρονόμο Roger Angel, o οποίος αρχικά πρότεινε τη χρήση ενός «σύννεφου» από μικρά διαστημόπλοια για την προστασία της Γης από την ακτινοβολία του Ήλιου. Οι ερευνητές στο MIT έχουν υιοθετήσει την ίδια βασική ιδέα και τη βελτίωσαν, ωστόσο, αντικαθιστώντας τα διαστημόπλοια με φουσκωτές φυσαλίδες πυριτίου.

Αλλά πώς ακριβώς προστατεύει μια «σχεδία» διαστημικών φυσαλίδων τη Γη από την ακτινοβολία του Ήλιου;

H βασική ιδέα απαιτεί την αποστολή των φυσαλίδων σε συγκεκριμένο σημείο έξω από την ατμόσφαιρα: στο λεγόμενο «Σημείο Λαγκράνζ» και συγκεκριμένα στο L1 (θυμίζουμε ότι στο L2 βρίσκεται αυτή τη στιγμή το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb). Αυτή είναι η τοποθεσία ακριβώς μεταξύ της Γης και του Ήλιου όπου η βαρύτητα «μηδενίζει» καθώς η έλξη του Ήλιου αντισταθμίζει την βαρύτητα της Γης. Ως εκ τούτου, οι διαστημικές φυσαλίδες θα μπορούσαν θεωρητικά να «επιπλέουν» χωρίς μεγάλη έλξη από κανένα σώμα.

Οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι πιθανότατα θα χρειαστεί ακόμα να στείλουμε κάποιο είδος διαστημικού σκάφους εκεί έξω για να μπορεί να υπάρχει κάποιος έλεγχος. Το όλο εγχείρημα θα μπορούσε να μας δώσει μια καλή ευκαιρία να αντιστρέψουμε την κλιματική αλλαγή ή τουλάχιστον να επιβραδύνουμε τις αλλαγές. Είναι σημαντικό όμως να σημειωθεί ότι το MIT δεν το βλέπει ως εναλλακτική λύση στις τρέχουσες προσπάθειες και στα μέτρα που λαμβάνονται σε παγκόσμιο επίπεδο. Αντίθετα, είναι μια εφεδρική λύση που προορίζεται να βοηθήσει εάν τα πράγματα ξεφύγουν από τον έλεγχο.

Στην επόμενη φάση του έργου, θα πραγματοποιηθούν επίσημες αναλύσεις και προσομοιώσεις, μαζί με προκαταρκτικό πειραματισμό στο εργαστήριο. Εάν πράγματι η ιδέα της σχεδίας φυσαλίδων αποδειχθεί η πιο συμφέρουσα λύση, θα χρειαστεί περαιτέρω έρευνα για τη βελτίωση του σχεδιασμού, την κατασκευή μιας δοκιμαστικής σχεδίας φυσαλίδων σε χαμηλότερη τροχιά και, εάν είναι επιτυχής, τη δοκιμή της ανάπτυξης στο διάστημα.

Στη μεγαλύτερη έκτασή του, όπως συζητήθηκε από τον Roger Angel, το σύστημα θα μπορούσε να αντισταθμίσει το 100% της επίδρασης των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα. Μόλις εντοπιστεί μια τεχνική λύση, η εφαρμογή της ιδέας θα μπορούσε να γίνει πριν από το τέλος του αιώνα, όπου και προβλέπονται οι πιο σοβαρές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.

Πηγές: in.gr, physicsgg.me, bgr.com, scitechdaily.com