Adolescence – Εφηβεία – 3 απαντήσεις για τη σειρά
Written by v.psychogios on 30/03/2025
Από το e-mama.gr
Και έτσι ξαφνικά, παντού γύρω μου συζητήσεις για τη νέα σειρά του Netflix που έχει τον τίτλο “Adolescence”, δηλαδή “Εφηβεία”. Περίπου όπως είχε γίνει πέρσι με τη σειρά «Baby Reindeer». Την οποία δεν είχα δει τότε.
Την «Εφηβεία» όμως ανυπομονούσα να τη δω. Αχαρτογράφητα νερά η εφηβεία, κανείς δεν ασχολείται ζεστά μαζί της. Διάβασα πολλά για τη σειρά, όπως «Δείτε την, αξίζει», «Ειδικά αν είσαι γονιός ΠΡΕΠΕΙ να τη δεις», αλλά δεν ήξερα τίποτα για την υπόθεση μέχρι που ξεκίνησε το πρώτο επεισόδιο.
Το πρώτο δίλεπτο, ήταν σαν να με πήρε κάποιος και να με πέταξε με δύναμη στον τοίχο. Η τελευταία σκηνή, σαν να έλιωσα κυριολεκτικά μέσα μου και έξω μου.
Οι δημιουργοί της σειράς είπαν ότι θέλουν το Adolescence να είναι ένα έργο από εκείνα που «προκαλούν συζητήσεις και φέρνουν αλλαγές».
Ε, λοιπόν προκάλεσε άπειρες συζητήσεις. Ακόμα και στη βρετανική βουλή συζητήθηκε, ο βρετανός πρωθυπουργός ανέφερε ότι είναι πραγματικά καλή σειρά. Αλλά θα φέρει αλλαγές;
Ας κάνουμε μια συζήτηση με 3 απαντήσεις για τη σειρά, με βάσει όσα διάβασα τις τελευταίες μέρες.
Τι διάβασα: «Σιγά, εγώ δε συγκλονίστηκα. Καλά που ζείτε; Δεν ξέρετε ότι έτσι είναι οι έφηβοι;»
Φέτος πήγα να πάρω βαθμούς στο γυμνάσιο του παιδιού μου. Α γυμνασίου, πρώτη επαφή με γυμνάσιο. Μας μίλησαν 2 καθηγητές αρκετή ώρα. Σε όλους τους γονείς της Α γυμνασίου.
Μας μετέφεραν ότι 30 χρόνια στις αίθουσες αντιμετωπίζουν κάτι πρωτόγνωρο. Παιδιά με έλλειψη ενσυναίσθησης, αδυναμία συνεργασίας και αντίληψης, ύπνο στο θρανίο επειδή το βράδυ έπαιζαν με το κινητό μέχρι τα ξημερώματα και πολλά άλλα. Το μαθησιακό το έβαλαν στο τέλος της λίστας σε σημαντικότητα. ‘Όμως ήταν και αυτό εκεί.
Σκέφτομαι ότι θα μπορούσα και εγώ να πω «Καλά που ζείτε; Δεν ξέρετε ότι έτσι είναι οι έφηβοι; Εμάς μας είπαν ήδη οι καθηγητές ότι τα πράγματα είναι περίεργα με τους εφήβους όταν πήγαμε να πάρουμε τους βαθμούς!»
Όμως δεν μπορώ να το πω. Σοκαρίστηκα τόσο με τα λόγια των καθηγητών, όσο και με τη σειρά. Μάλιστα τρομάζω αν έρθει η ώρα που δε θα με συγκλονίσει/σοκάρει/ταρακουνήσει κάτι από τα δύο.
Τι διάβασα: «Η σειρά πραγματεύεται το διαδίκτυο, το manosphere και την κουλτούρα incel.»
Αν δεν ξέρεις τις τελευταίες 2 λέξεις, γκούγκλαρε, οι περισσότεροι δεν τις ξέραμε μέχρι που είδαμε τη σειρά.
Η σειρά πραγματεύεται πολλά περισσότερα από αυτά. Και όχι δεν είναι «τα κρυμμένα μηνύματα που ψάχνουν οι καημένοι γονείς να βρουν» όπως διάβασα κάπου με μια δόση ειρωνείας. Τα μηνύματα είναι άπειρα και είναι εκεί και σε κοιτάζουν κατάματα.
Η ερμηνεία του 15χρονου Owen Cooper είναι συγκλονιστική!
Έλα να τα συζητήσουμε.
Σημείωση: Εδώ έχει λίγο σπόιλερ, αν δε θες προσπέρασε.
Ο έφηβος γιος του αστυνομικού που προσπαθεί να επικοινωνήσει με τόσους τρόπους ότι περνάει δύσκολα στο σχολείο, αλλά δεν εισακούγεται. Προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον πατέρα του για ένα τόσο σημαντικό θέμα αλλά ο πατέρας του τον χάνει συνεχώς.
Το άγνωστο σύμπαν, οι ακατανόητοι κώδικες και ο κόσμος των εφήβων που δεν έχουμε ιδέα ποιος είναι σήμερα. Ο κόσμος που θέλει αποκρυπτογράφηση για να μπει οποιοσδήποτε μέσα. Και οι λόγοι που οδήγησαν τους εφήβους να δημιουργούν κώδικες επικοινωνίας για να προσβάλουν, να θίξουν, να υποβιβάσουν άλλους, χωρίς να τους καταλαβαίνουν οι μεγάλοι.
Η λανθασμένη πεποίθηση των γονιών ότι αν τα κάνουν όλα σωστά δε θα βιώσουν κάτι τόσο σκληρό στην οικογένεια τους. Οι δημιουργοί της σειράς τονίζουν ότι δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να δείξουν ότι υπάρχει κάτι προβληματικό στην οικογένεια που μεγάλωσε ο 13χρονος ήρωας. Και αυτό σήκωσε από την καρέκλα τους όλους όσους πίστευαν ότι αυτά συμβαίνουν μόνο σε οικογένειες με προβληματικούς γονείς.
Η συζήτηση που κάνουν οι γονείς στο 4ο επεισόδιο σε μουδιάζει.
Τα παιδιά σήμερα μεγαλώνουν μόνα τους ακόμα και αν οι γονείς τους είναι δίπλα τους, καταναλώνοντας άπειρο πλήθος πληροφοριών που δεν μπορούν να φιλτράρουν, απλώς τα δέχονται και τα υιοθετούν. Είναι ανεξέλεγκτη η κατάσταση. Είναι.
Τι διάβασα: «Να το δείτε οπωσδήποτε μαζί με τα παιδιά σας!»
Αν θέλεις να το δεις με τα παιδιά βεβαίως, είναι εντάξει, δε θα σου πω τι θα κάνεις. Θα πω μόνο τι σκέφτηκα εγώ.
Ο μεγάλος μου γιος είναι 13 χρόνων. Ακριβώς όσο και ο ήρωας της σειράς. Πριν δω τη σειρά σκέφτηκα ότι θα ήταν καλή ιδέα να τη δούμε μετά και μαζί.
Όταν την είδα άλλαξα γνώμη.
Είναι μια σειρά για γονείς. Είναι μια σειρά για ενήλικες. Για τους μεγάλους, που νομίζουν ότι ξέρουν τι συμβαίνει τον κόσμο των εφήβων, αλλά στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε τίποτα. Έναν κόσμο εφήβων που αντιμετωπίζει για πρώτη φορά η δική μας γενιά ως γονείς.
Είναι η πρώτη γενιά εφήβων που οι περισσότεροι μεγάλωσαν με μια οθόνη από τα γεννοφάσκια τους. Με μη γνωστές ακόμα επιπτώσεις. Ίσως τις αντιλαμβανόμαστε τώρα σε πραγματικό χρόνο.
Δεν ξέρω αν έχει να πάρει κάτι ο 13χρονος γιος μου που θα τον βοηθήσει με οποιονδήποτε τρόπο. Ίσως αν ήταν μεγαλύτερος, ή αν εξέφραζε ο ίδιος επιθυμία να τη δει να το σκεφτόμουν διαφορετικά. Αλλά το να του προτείνω «Έλα να δούμε μαζί μια σειρά, γιατί πιστεύω ότι έχει κάτι να σου πει», δεν με ελκύει.
Πέραν όλων αυτών, πρόκειται για μια εξαιρετική σειρά, με απίθανες ερμηνείες, με έναν πιτσιρικά που σε καθηλώνει, με σκάψιμο στο μυαλό σου. Είναι 4 επεισόδια που κρατούν περίπου 1 ώρα το καθένα. Θα μπορούσε να είναι και ταινία.
Είναι μονοπλάνο, μια κάμερα που ακολουθεί τους ήρωες παντού χωρίς να αλλάζει οπτική. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να ειπωθεί μια ιστορία, νιώθεις ότι είσαι και εσύ μέρος της, ότι είσαι εκεί.
Δε θα σου συστήσω «Να τη δεις οπωσδήποτε!». Θα κλείσω λέγοντας μόνο τα παιδιά και τα μάτια μας! Τα παιδιά!