Το αντίο του Θανάση: Κρατήστε τα τραγούδια κι εμένα ξεχάστε με!
Γραμμένο απόv.psychogiosεπί 19/06/2024
Από το reporter.gr
Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου ολοκλήρωσε το βράδυ της Κυριακής 16 Ιουνίου στο Θέατρο Βράχων την καλοκαιρινή του περιοδεία, η οποία, όπως ο ίδιος έχει ήδη ανακοινώσει, ήταν η τελευταία της καριέρας του.
Ο «Θανάσης», όπως τον αποκαλούν απλά με το μικρό του οι φανατικοί ακροατές του αποχαιρέτησε το κοινό του με δέκα τελευταίες μεγάλες συναυλίες.
Στην τελευταία από αυτές την Κυριακή στο Θέατρο Βράχων του Βύρωνα μοιράστηκε τις σκέψεις του για την απόφασή του να σταματήσει τις ζωντανές εμφανίσεις.
Υποσχέθηκε πως θα συνεχίσει τη δισκογραφία, αλλά έχει αποφασίσει να μην επιστρέψει στη σκηνή.
Στο φινάλε της τελευταίας του συναυλίας είπε μερικά λόγια «από καρδιάς» ως αντίο. Συγκεκριμένα είπε:
“Λοιπόν, θέλω να σας ευχαριστήσω πολύ! Και εσάς που είστε εδώ σήμερα -και αυτούς που ήτανε στο παρελθόν… Το μεγαλύτερο που έχετε κάνει είναι ότι παραβλέψατε τις ανεπάρκειές μου – ναι ρε γαμώτο! Και σταθήκατε στην ουσία. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Δεν είναι εύκολο αυτό. Το επόμενο διάστημα θα συναντιόμαστε δισκογραφικά – τουλάχιστον. Θέλω να πω όμως το εξής: – Το λέω συνέχεια θα το πω για ακόμη μία φορά.
Νομίζω ότι η ανταπόκριση που υπήρχε και η αγάπη… Νομίζω ήταν υπερβολική! (γέλια)
Ακούστε, ακούστε… θα το εξηγήσω για μία ακόμα φορά
Αυτό που έκανα, δηλαδή να ασχοληθώ με τα τραγούδια… εντάξει, ήταν μία ανάγκη που δεν μπορούσα να την ελέγξω…
Αντιλήφθηκα όμως ότι το έκανα για τη δικιά μου την ύπαρξη. Για να μπορέσω να σταθώ όρθιος σ’ αυτόν τον κακοτράχαλο δρόμο που είναι η ζωή, έτσι;
Άρα, εν ολίγης, η δημιουργία είναι μία εγωιστική διαδικασία.
Το λέω συνέχεια… Αυτό που στεφανώνει την ανθρώπινη ύπαρξη είναι η θυσία -παιδιά- κι εγώ δεν ένιωσα ότι θυσίασα κάτι.
Οπότε… Κρατήστε τα τραγούδια και ’μένα ξεχάστε με!
Επίσης θέλω να ευχαριστήσω πάρα πολύ τους συνεργάτες. Και τους σημερινούς και αυτούς που υπήρχαν στο παρελθόν, που μ’ αντέξανε… Μ’ αντέξανε…
Βλέπω διάφορα πρόσωπα εδώ και μπροστά και στους συνεργάτες, λυπημένα και στενοχωρημένα κλπ
Μη στεναχωριέστε! Ζήστε τη στιγμή! Ζήστε το παρόν! Σα να μην υπάρχει αύριο! Αλλά όμως, αλλά όμως… Όχι άτσαλα, να θυμάστε πάντα αυτούς που υπήρξαν πριν από μάς και αυτούς που θα υπάρξουν μετά από εμάς”.