Δεν είναι τυχαίος και το ξέρουμε

Η παραίτηση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς από την τεχνική ηγεσία της Παρτιζάν δεν έχει να κάνει μόνο με την κακή αγωνιστική εικόνα της ομάδας, για την οποία σαφώς και ο Σέρβος προπονητής φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη.

Όμως το αγωνιστικό κομμάτι είναι ίσως αυτό με την μικρότερη επιρροή στην απόφαση του Ζοτς. Ο Ομπράντοβιτς φεύγει από την Παρτιζάν γιατί εδώ και καιρό νιώθει ανεπιθύμητος από τη σερβική κυβέρνηση, τον βασικό χρηματοδότη και ουσιαστικό ιδιοκτήτη.

Η νεολαία της Σερβίας εδώ και έναν χρόνο και με αφορμή το σιδηροδρομικό δυστύχημα στο Νόβι Σαντ, κάθε βράδυ (κυριολεκτικά κάθε βράδυ και αυτό μπορούν να σας το επιβεβαιώσουν και άνθρωποι που μένουν μόνιμα στο Βελιγράδι, όπως ο καλός μου φίλος Giorgos Karafergias) διαδηλώνουν ειρηνικά, ζητώντας την απονομή δικαιοσύνης και την απόδοση ευθυνών, γεγονός που η κυβέρνηση και ο Πρόεδρος Αλεξάντερ Βούτσιτς, αντιμετωπίζουν εντελώς απαξιωτικά.

Ο Ομπράντοβιτς έχει λόγο και δεν δίστασε να τον εκφράσει, παίρνοντας σαφή θέση υπέρ των διαδηλωτών και αυτό η κυβέρνηση δεν του το συγχώρεσε.

Ο Ζέλικο δεν χρειάζεται κανέναν αυτόκλητο υπερασπιστή σαν του λόγου μου, έχει αποδείξει ποιος είναι τριάντα πέντε χρόνια τώρα.

Αλλά καμιά φορά υπάρχουν αξίες μεγαλύτερες από το μπάσκετ, τις νίκες και τα τρόπαια…