Keeplife.gr

Από τον Πανορμίτη στον Σκοπελίτη: Η θρυλική ιστορία του καπετάν Μήτσου

Written by v.psychogios on 20/08/2025

Από το 1voice.gr /ΑΝΑΠΟΔΑ / του Ανδρέα Ρουμελιώτη

ΑΠΟ ΤΟΝ «ΠΑΝΟΡΜΙΤΗ» ΣΤΟΝ «ΣΚΟΠΕΛΙΤΗ» το ανάγνωσμα σήμερον.

ΟΠΟΙΟΣ/Α ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΑΛΠΑΡΕΙ ΜΕ ΤΟΝ «ΠΑΝΟΡΜΙΤΗ», ή έστω με τον «Σκοπελίτη», δεν ξέρει τι εστί βερίκοκο.

ΒΑΡΚΑ ΜΑΣ ΠΗΡΕ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ, γιατί δεν υπήρχε κάπου να δέσει, και μας «ξέρασε» στο ΚΟΥΦΟΝΗΣΙ, κατακαλόκαιρο του 1976.

ΕΜΕΝΑΝΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΜΜΑΘΗΤΡΙΑ ΜΟΥ, 15 χρονώ, και δύο Εγγλέζες λεσβίες.

ΜΑΖΕΥΤΗΚΕ ΟΛΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΟΙΤΑΕ ΣΑΝ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ. «Τι θένε τούτοι δω, τι ήρθαν να κάμουνε;».

ΠΡΩΤΗ Η ΜΑΡΟΥΣΩ ΚΑΙ Η ΕΞΑΔΕΛΦΗ ΤΗΣ ΠΟΥ ’ΧΕ ΤΟ ΨΙΛΙΚΑΤΖΙΔΙΚΟ ΣΤΟ ΕΜΠΑ και είχε γεννήσει ήδη το πρώτο από τα 14 παιδιά της. ΕΥΤΥΧΩΣ ΝΑ ΛΕΤΕ ΠΟΥ ΗΤΑΝΕ Η ΙΤΑΛΙΔΑ, είχε έρθει μ’ ένα σκάφος και τον καλό της στα ’60, ερωτεύτηκε τον πασίγνωστο καπετάνιο, ο καλός έφυγε, αυτή αγόρασε όλα τα κτήματα γύρω από την παραλία που πήρε τ’ όνομά της, μας είδε φευγάτους και μας φίλεψε.

ΕΧΩ ΒΓΕΙ ΜΕ ΒΑΡΚΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ φοιτητής με αντίσκηνο δύο μήνες στο Νερό, στο Κάτω Κουφονήσι το ακατοίκητο και στην Κέρο απέναντι, που ’χε μόνο ένα βοσκό -έμαθα πως πέθανε από έμφραγμα- και τους πανάρχαιους Κέριους τους πανύψηλους που ελέγχανε όλο το Αιγαίο και τους ξαφρίσανε οι αρχαιοκάπηλοι. Και οι πέτρες με ξέρουνε εδώ.

ΕΙΧΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΡΥΛΙΚΟ ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΗΤΣΟ ΤΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ, που τον «φοβήθηκε» η θάλασσα. Ζωντάνεψε την άγονη γραμμή και «σάλπαρε» στα 88 του χρόνια. Δέκα ξύλινα καΐκια και σιδερένια καραβάκια άλλαξε διαδοχικά: «Νίκη», «Πανορμίτης», «Νικόλαος», «Χοζοβιώτισσα 1», «Χοζοβιώτισσα 2», «Βαρσαμίτης», «Μαριάννα», «Σκοπελίτης 1», «Σκοπελίτης 2», «Express Scopelitis». Και συνέχισε να αλωνίζει στην άγονη κυκλαδίτικη γραμμή με συνεχιστή τον γιο του, καπετάν Γιάννη. «Δεν λογάριαζε ούτε φουρτούνες ούτε μπουνάτσες».

ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ, τα παλιά χρόνια που δεν είχε συγκοινωνία στα νησάκια εδώ τριγύρω, έφτανε έως Νάξο – Πάρο – Σύρο για να μεταφέρει όποιον είχε ανάγκη. Καθημερινά, για 53 ολόκληρα χρόνια, από το 1956, εξυπηρετούσε τους πάντες και τα πάντα.

ΑΥΤΟΣ ΕΝΩΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΗ ΝΑΞΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΟΡΓΟ ΜΕ ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ (Δονούσα, Κουφονήσι, Σχοινούσα, Ηρακλειά). Με το σκάφος και την ψυχή του, τα έδινε όλα μια ζωή! Πόσους και πόσους ασθενείς, εγκύους, ανθρώπους που κινδύνευαν στη θάλασσα, τρόφιμα, φάρμακα ή άλλα εμπορεύματα δεν μετέφερε σε δύσκολες εποχές!

Ήταν η κεντρική αρτηρία που έδινε «οξυγονωμένο αίμα», ζωή, στα νησάκια αυτά! Ακόμα και σε ώρες περίεργες, ήταν πάντα πρόθυμος, ζούσε για να βοηθήσει και μας ξελάσπωσε αμέτρητες φορές. Τότε που δεν υπήρχαν ελικόπτερα του ΕΚΑΒ, επιτελούσε κοινωνικό έργο που κανείς άλλος δεν τολμούσε, υπό τεράστια κύματα, με 8-9 μποφόρ, χιόνια και καταιγίδες.

ΤΟ ΝΟΤΙΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ, ειδικά το βόρειο κομμάτι του που «δάμαζε» ο καπετάν Μήτσος, είναι από τις δυσκολότερες θάλασσες, λένε έμπειροι καπεταναίοι. Όχι μόνο γιατί συνορεύει με το φουρτουνιασμένο Ικάριο, αλλά και γιατί εκεί έχουν να αντιμετωπίσουν συνδυασμό ρευμάτων που πολλαπλασιάζουν τον κυματισμό. Κατεβάζει δυνατούς καιρούς αυτή η περιοχή, ανάλογα και με τη διεύθυνση των ανέμων.

ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΜΗ, ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ το 1926 ΣΤΟ ΚΟΥΦΟΝΗΣΙ, όπου βρέθηκε ο ψαράς και λαουτιέρης πατέρας του, ο καπετάν Δημήτρης είχε στην πραγματικότητα το επίθετο Τερεζές, το Σκοπελίτης είναι παρατσούκλι. «Ο προπάππος μου, Νικόλαος Τερεζές, γεννήθηκε στη Σκόπελο και όταν κάποια στιγμή πήγε στη Σύμη, όλοι ρωτούσαν: “Από πού είναι αυτός;”. “Από τη Σκόπελο, Σκοπελίτης”, έλεγαν και έτσι έμεινε το όνομα», έχει αφηγηθεί.

ΑΠΟ ΤΟΝ «ΠΑΝΟΡΜΙΤΗ» στη χλιδή του «Express Scopelitis». Το 1958, ανέλαβε με τον δεκατετράμετρο «Πανορμίτη» την ταχυδρομική γραμμή των Μικρών Κυκλάδων, συνδέοντάς τες με Αμοργό – Νάξο. ΒΓΗΚΕ ΤΟΤΕ ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΗΤΣΟ: «Μες στ’ αφρισμένα κύματα, περνά ο “Πανορμίτης” και καπετάνιος με καρδιά είναι ο Σκοπελίτης!». Ήταν το πρώτο τρεχαντήρι που αγόρασε, τα προηγούμενα που είχε ήταν του πατέρα του. Το πήρε μετά τη θητεία του στο Ναυτικό, αφού παντρεύτηκε στο Κουφονήσι κaι έφυγε με τα ποντοπόρα φορτηγά πλοία του Ωνάση. Ώσπου εγκαταστάθηκε στα Κατάπολα, που διέθεταν λιμάνι για το καΐκι του, όπου εκεί το δούλεψε και ως αλιευτικό…