Σταματώντας την σχέση με τον πυρετό
Written by v.psychogios on 05/08/2025
Φύγε έκανες την δουλειά σου, φτάνει. Βγες στο εξωσωματικό σύμπαν εσύ και η παρέα σου όποια και αν είναι ότι και αν είναι, μικρόβιο, λοίμωξη, ίωση ξέρω όλα τα ίδια είναι αλλά και εσύ ξέρεις ότι παραπήγε όλο αυτό τόσες μέρες.
Στο εξωσωματικό σύμπαν έχει πιο πολλά απ’ όλα, έχει πιο πολλά σε ζωή και θάνατο σε σχέση με το εσωσωματικό σύμπαν. Αυτό έχει μόνο ζωή τίποτα από θάνατο, λίγο καιρό πριν πέρασα την μέση της, άσε που αν πω το προσωπικό “θελούμενο” θέλει αρκετά χρόνια ακόμα για να φτάσω στην μέση, όχι μόνο γιατί το θέλω αλλά κυρίως γιατί αυτό το φροντίζω με την καθημερινότητα μου.
Οπότε το εξωσωματικό σύμπαν έχει πιο πολλά να σου προσφέρει. Έχει γη, ουρανό, αέρα και νερό, έχει οργανισμούς διαφόρους και διαφορετικούς. Όμως η γη αυτή κι αν κρύβει τόσα μέσα της, όλα μέσα της. Το χώμα, η ζωή κι ο θάνατος μαζί, την ίδια στιγμή.
Έχω πυρετό και κρυώνω, τόση ώρα στα έλεγα σκεπασμένος κυριολεκτικά απ’ την κορφή ως τα νύχια, κάτω απ’ τα σκεπάσματα. Πόσα σου είπα; Σου περιέγραψα ακόμα και το δρομολόγιο διαφυγής απ’ το δωμάτιο μέχρι την έξοδο του κτιρίου. Όμως χανόμουν και η σκέψη σταματούσε κι ύστερα πάλι απ’ την αρχή. Αργούσα πολύ. Αποφάσισα να σου γράψω κι ας τρέμω, μπορεί να φύγεις μιλώντας σου, πόσο μάλλον γράφοντας σου, που τα γραπτά μένουν.
Άσε που μόλις βγεις στο εξωσωματικό σύμπαν με ένα απλό δικό μου άγγιγμα ενός γυαλιού θα συναντηθείς με τις σκέψεις μου για εσένα, αυτές εδώ.
Σε νοιώθω εγκλωβισμένο μέσα μου. Θυμίζεις τον δικό μου εγκλωβισμό με το τρέξιμο. Όταν λόγω, χρόνου, λόγω προγράμματος προπόνησης ή τραυματισμού δεν μπορώ να βγω έξω στο βουνό και αναγκάζομαι να τρέχω στην αλάνα δίπλα στο σπίτι.
Πλούτος το έξω, πλούτος και εγώ, για “άλλα και άλλους”, όχι για εσένα. Πώς πρέπει να το πω; Και πώς πρέπει να το καταλάβεις; Νοιώθω να ‘χουμε τελειώσει με ισοπαλία. Δεν σου προσφέρω, δεν μου προσφέρεις. Είμαστε ένα το τελευταίο διάστημα, δεν σου γράφω μόνο εγώ, σου γράφεις και εσύ, όπως με κινείς για να γράψω, αν δεν ήμουν δεν θα ήσουν, αν δεν ήσουν δεν θα ήμουν όπως είμαι αυτή την στιγμή.
Καταλαβαινόμαστε απόλυτα.
Νοιώθω να έχεις μειωθεί από την την ώρα που ξεκίνησα να σου μιλώ, δίχως αντιπυρετικό.
Τί λες θα πούμε αντίο;
Αν ξανάρθεις, θα ξανάρθω εδώ. Θα σου μιλώ για το τώρα και το μετά.
β.ψ.
30.07.2025