Τρέχον κομμάτι

Τίτλος

Καλλιτέχνης

Τρέχουσα παράσταση

Τρέχουσα παράσταση


Προσωπική θέση

Γραμμένο απόεπί 27/05/2023

Από το f/b Γιάννης Καραγιάννης (τίτλος ανάρτησης keep life)

Με αυτήν την ανάρτηση θα κάνω μία εξαίρεση στην δέσμευση που πήρα πριν από 3 μήνες, που έλεγα ότι αποχωρώ από το facebook από πολιτικές απόψεις και διαλόγους. Αλλά δυστυχώς ρε παιδιά δεν μπορώ να συγκρατηθώ , έπρεπε κάποια πράγματα που σκέφτομαι εδώ και καιρό να τα πω.
Με αφορμή το σοκαριστικό και αναπάντεχο αποτέλεσμα των εκλογών για τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ισχυρού ποσοστού του κόμματος που την τελευταία τετραετία μόνο δεινά προκάλεσε στην χώρα , θα προσπαθήσω να καταθέσω την άποψη μου όχι με χαρακτήρα κομματικής αυτοκριτικής (αυτό θα το κανει ο ΣΥΡΙΖΑ) αλλά με τις ανησυχίες και τις προσδοκίες ενός προοδευτικού πολίτη.
Θα προσπαθήσω να κάνω μία προσέγγιση για το τι φταίει στον χώρο της αριστεράς αλλά και τον πόλεμο που δέχεται από το συντηρητικό σύστημα , με αποτέλεσμα η δεξιά να έχει την δυνατότητα να παραμένει δυνατή στην εξουσία παρά την αντιλαϊκή πολιτική και την πολιτική ανισοτήτων που προωθεί.
Τα λάθη της αριστεράς:
• Τα περισσότερα αριστερά κόμματα νομίζουν ότι μόνο το κόμμα τους είναι αριστερό και όλα τα’ άλλα είναι συστημικά ακολουθώντας δεξιές η άλλε ς πολιτικές.
• Αλληλοκατηγορούνται μεταξύ τους ασκώντας αυστηρότερη και επιθετικότερη κριτική απ’ ότι προς την εξουσία.
• Ενώ ο κίνδυνος μιας αντιλαϊκής πολιτικής είναι διακριτός και καθημερινός δεν διανοούνται να καθίσουν να συνεννοηθούν σε θέσεις και προγράμματα που είναι κοινό τους χαρακτηριστικό προς όφελος του λαού , αλλά ψάχνουν μονίμως να συγκρουστούν για τις διαφορές τους.
• Η συνεχής σύγκρουση μεταξύ των πολιτικών κόμματων της αριστεράς δεν έχει να κάνει με το ιδεολογικό κομμάτι αλλά με το κομματικό συμφέρον και πολλές φορές την επικράτηση της καρέκλας , γεγονός που τα οδηγεί στην απομόνωση.
• Η αριστερά δεν λέει να καταλάβει ότι ο κόσμος εξελίσσετε και δημιουργούνται συνεχώς νέοι διεθνής πολιτικοί, οικονομικοί και κοινωνικοί συσχετισμοί και πρέπει κι αυτή να εξελιχθεί . Ορισμένα κόμματα της ,παραμένουν σε παλιά δόγματα σοσιαλιστικής κουλτούρας κι εκεί επέρχεται η μεταξύ τους σύγκρουση .
• Η αριστερή ιδεολογία εν γένει είναι πολυφωνική και έχει ανεπτυγμένη την αίσθηση της Δημοκρατίας και ισότητας με αποτέλεσμα πολλές φορές οι πολιτικοί της εκπρόσωποι να κάνουν δηλώσεις εκτός θεσμικών πλαισίων, να αποχωρούν , να συγκρούονται εύκολα με αποτέλεσμα να εκτίθενται επειδή κατέθεσαν προσωπική άποψη και όχι κομματική .
• Εντυπωσιακό στις προχθεσινές εκλογές είναι ότι τα κόμματα της αριστεράς που ανέβασαν τα ποσοστά τους κατά μια με δύο μονάδες , πανηγύριζαν περισσότερο από την Ν.Δ. αγνοώντας ότι η αριστερά σαν χώρος γενικότερα συρρικνώθηκε σε σχέση με τις περασμένες εκλογές και η δεξιά αυξήθηκε. (εκτός αν πάλι πιστεύουν πως μόνο αυτοί είναι αριστεροί και σημείωσαν άνοδο)
• Όταν η δεξιά σε περίοδο κρίσης συσπειρώνεται για να μην χάσει την κουτάλα και το ρουσφέτι οι αριστεροί συγκρούονται μεταξύ τους ψάχνοντας να βρουν ποιος είναι πιο αριστερός από τον άλλο κάνοντας αντιπολίτευση σε τέτοιο βαθμό που πολλές φορές είναι επιθετικότερη από αυτήν που ασκούν στο δεξιό καθεστώς
Ο ιδεολογικός πόλεμος που δέχεται η αριστερά :
• Το βαθύ κράτος της δεξιάς έχει καταφέρει πάνω από μισό αιώνα με την βοήθεια των μέσων ενημέρωσης των οποίων κατέχει και ελέγχει, να δαιμονοποιήσει την αριστερα. Μάλιστα από τότε που στο διαδίκτυο ξεκίνησαν οι πολιτικές συγκρούσεις, τα τρόλ της Δεξιάς πέρασαν σε άλλο επίπεδο την δαιμονοποίηση προσδίνοντας χαρακτηρισμούς όπως ‘’προδοτης’’ ‘’σταλινοφασιστας’ ‘’αθεος’’ ‘’βρομιαρης’’ και πολλά άλλα επίθετα . Φυσικά τίποτα από αυτό δεν ισχύει αλλά τυχαίνει να επηρεάζει έντονα ανθρώπους οι οποίοι δεν τους ενδιαφέρει και πολύ η πολιτική και μη έχοντας γνώση τα αποδέχονται . Στην συγκεκριμένη παράγραφο δεν θα επεκταθώ για τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε η αριστερά στην νεότερη ελληνική ιστορία με τους αγώνες για την ελευθερία και την δημοκρατία, καθίστε να διαβάσετε.
• Η διδασκαλία της σύγχρονής πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας δεν γίνεται με πλήρη αναφορά ιστορικών γεγονότων αλλά επιλεκτικά με βάση το συμφέρον του συντηρητικού (δεξιού ) χώρου που έχει μπαστακωθεί στην καρέκλα της εξουσίας 70 χρόνια τώρα.
• Το ισχυρότερο λόμπι της Ελλάδας , η Εκκλησία βρίσκετε μια ζωή απέναντι στην ‘’άθεη’’ αριστερά κατευθύνοντας εύκολα το ποίμνιο της που δεν είναι και λίγο στον αριθμό αλλά είναι εύκολο στην χειραγώγηση .
• Το νεοφιλελεύθερο καθεστώς Μητσοτάκη εχει ξεπεράσει οποιαδήποτε θεμιτή πολιτική, επιστρατεύοντας και μισθώνοντας από την τσέπη του ελληνικού λαού επικοινωνιολόγους που εχουν την δυνατότητα να παρουσιάσουν το ‘’ έγκλημα ως πράξη βοήθειας’’ πουλώντας στην κυριολεξία φύκια για μεταξωτές κορδέλες και κατηγορώντας την αντιπολίτευση σαν να είναι αυτή που κυβερνάει.
• Τέλος , το δεξιό καθεστώς που είναι η προσωποποποίηση του ‘’βαθέως κράτους’’ εχει τον απόλυτο έλεγχο των αρμών της εξουσίας και προωθεί συνεχώς το πελατειακό κράτος δημιουργώντας έτσι υπόχρεους τους πολίτες της προς αυτό.
Το συμπέρασμα είναι ότι η αριστερά πρέπει να είναι ενωμένη και να πάψει να εχει μικροκομματικές βλέψεις , συμφέροντα και διαφορές μεταξύ της, συγκλίνοντας σ ένα κοινό πρόγραμμα προς όφελος του λαού . Να το ξέρετε πολύ καλά εσεις εκει στα αριστερά και προοδευτικά κόμματα , ότι ο απλός λαός σας θέλει ενωμένους .