Η άνθιση της βιομηχανίας της ψηφιακής μετά θάνατον ζωής

Η έννοια της Ψηφιακής Μεταθανάτιας Ζωής είναι σχετικά καινούρια και έχει ήδη μια ολόκληρη βιομηχανία απο πίσω της. Οι διαδικτυακές τεχνολογίες επιτρέπουν πλέον σε τεράστιες ποσότητες δεδομένων να επιβιώσουν των δημιουργών τους στο διαδίκτυο, δημιουργώντας έτσι μια νέα, ψηφιακή μορφή παρουσίας στη μεταθανάτια ζωή.

Σκεφτείτε ότι η Microsoft έχει ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τη δημιουργία ενός συνομιλητικού chatbot ενός συγκεκριμένου ατόμου χρησιμοποιώντας τα «κοινωνικά δεδομένα» του. Η Microsoft φέρεται να αποφάσισε να μην μετατρέψει αυτήν την ιδέα σε προϊόν, αλλά όχι για νομικούς λόγους ή λόγους που βασίζονται σε δικαιώματα. Το μεγαλύτερο μέρος του διπλώματος ευρεσιτεχνίας 21 σελίδων είναι εξαιρετικά τεχνικό και διαδικαστικό, τεκμηριώνοντας τον τρόπο σχεδιασμού του συστήματος λογισμικού και υλικού. Η ιδέα ήταν να εκπαιδεύσουν ένα chatbot —δηλαδή, «ένα πρόγραμμα συνομιλίας υπολογιστή που προσομοιώνει την ανθρώπινη συνομιλία χρησιμοποιώντας κανάλια εισόδου κειμένου ή/και ακουστικής»— χρησιμοποιώντας δεδομένα κοινωνικής δικτύωσης, που ορίζονται ως «εικόνες, φωνητικά δεδομένα, αναρτήσεις μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ηλεκτρονικά μηνύματα» και άλλα είδη πληροφοριών. Το chatbot θα μιλούσε στη συνέχεια “ως” αυτό το άτομο. Το bot μπορεί να είχε αντίστοιχη φωνή ή δισδιάτατες ή και τρισδιάτατεςς εικόνες.

Παρ’ όλα αυτά, το μεγαλύτερο μέρος της δραστηριότητας δεν προέρχεται από μεγάλους εταιρικούς παίκτες όπως η Microsoft. Πριν από 5 χρόνια περίπου, η βιομηχανία ψηφιακής μετά θάνατον ζωής αποτελούνταν από τουλάχιστον 57 εταιρείες. Σήμερα, υπάρχουν διάφορες εταιρίες γύρω από το αντικείμενο, όπως η HereAfter, μια εταιρεία που παρέχει διαδραστικές αναμνήσεις στη φωνή ενός αγαπημένου προσώπου που έχει πεθάνει, η MyWishes που αποστέλλει προκαθορισμένα μηνύματα σε αγαπημένα πρόσωπα μετά θάνατον, και η Hanson Robotics, μια εταιρεία ρομποτικής που κατασκεύασε ένα ζωντανό αντίγραφο ενός νεκρού ατόμου, που περιλάμβανε τις αναμνήσεις, τα συναισθήματα και τις πεποιθήσεις του, ικανό να συνομιλεί με ανθρώπους και ακόμη και να επιδιώκει την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Τα δεδομένα παραμένουν ουσιαστικά για πάντα. Εμείς σίγουρα όχι.

Αυτές οι επιλογές μπορεί να σας προκαλέσουν μια σειρά από αντιδράσεις όπως ενθουσιασμό, ανησυχία ή και αδιαφορία. Ωστόσο, ανεξάρτητα από τη στάση σας, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αφήσετε πίσω σας ψηφιακά αποτυπώματα. Η πραγματικότητα είναι ότι σχεδόν όλοι όσοι χρησιμοποιούν την τεχνολογία σήμερα υπόκεινται σε “δεδομένα” – τη συστηματική καταγραφή, ανάλυση και ψηφιακή αρχειοθέτηση των καθημερινών τους δραστηριοτήτων. Οι συνέπειες, είτε σκόπιμες είτε ακούσιες, του τρόπου με τον οποίο ασχολούμαστε με τα δεδομένα κατά τη διάρκεια της ζωής μας έχουν επιπτώσεις για τον καθένα μας στη μετά θάνατον ζωή.

Όπως είναι αναμενόμενο, όλες αυτές οι εταιρίες εγείρουν διάφορα ερωτήματα γύρω από το ποιά μπορεί να είναι τα συμφέροντα τους και ποιές οι ηθικές συνέπειες που μπορεί να έχουν.

Παίκτες στον κλάδο της ψηφιακής μετά θάνατον ζωής

Υπάρχουν δεκάδες εταιρείες που βοηθάνε τους ανθρώπους να διαχειρίζονται τους λογαριασμούς τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και άλλα ψηφιακά περιουσιακά τους στοιχεία, να επικοινωνούν με αγαπημένα τους πρόσωπα μετά θάνατον και να μνημονεύουν τους νεκρούς. Ακολουθεί ένα μικρό δείγμα των προσφερόμενων υπηρεσιών.

Bcelebrated: Μπορείτε να δημιουργήσετε τον δικό σας αυτοβιογραφικό ιστότοπο, στον οποίο οι «ενεργοποιητές» σας μπορούν να προσθέσουν πληροφορίες κηδείας και μνήμης όταν πεθάνετε. Τα αυτοματοποιημένα email ειδοποιούν τις επαφές σας και τις προσκαλούν στον ιστότοπο.

Directive Communication Systems: Το DCS οργανώνει όλους τους διαδικτυακούς λογαριασμούς σας (συμπεριλαμβανομένων των «εμπιστευτικών λογαριασμών») και εκτελεί τις οδηγίες σας για να τους κλείσει, να τους μεταφέρει ή να τους απομνημονεύσει.

GhostMemo: Εάν αποτύχετε να απαντήσετε σε περιοδικά email “απόδειξης ζωής” που στέλνει η εταιρεία, τότε αποστέλλει τα μηνύματά που έχετε ήδη γράψει σε αυτούς που έχετε δηλώσει.

HereAfter: Χρησιμοποιείτε μια εφαρμογή για να καταγράψετε ιστορίες για τη ζωή σας. Όταν φύγετε από τη ζωή, τα αγαπημένα σας πρόσωπα μπορούν να κάνουν ερωτήσεις και να ακούσουν τις απαντήσεις με τη δική σας φωνή.

Lifenaut: Παρέχετε ένα δείγμα DNA και συμπληρώνετε ένα “mindfile” με βιογραφικές φωτογραφίες, βίντεο και έγγραφα σε περίπτωση που κάποια μέρα καταστεί δυνατό να δημιουργηθεί ένα “συνειδητό ανάλογο” σας.

MyWishes: Εκτός από το ότι σας βοηθά να κάνετε μια παραδοσιακή διαθήκη και ένα ψηφιακό σχέδιο ακινήτων, αυτός ο ιστότοπος σάς επιτρέπει να προγραμματίζετε μηνύματα σε αγαπημένα σας πρόσωπα σε ημερομηνίες μετά το θάνατό σας, ώστε να μπορείτε να στέλνετε ευχές γενεθλίων και παρόμοια.

My Wonderful Life: Μπορείτε να προγραμματίσετε τη δική σας κηδεία, συμπεριλαμβανομένων των εγκωμίων, της μουσικής και του φαγητού, καθώς και να αφήσετε γράμματα για αγαπημένα πρόσωπα.

Μέρος αυτού που ωθεί τους ανθρώπους να σκεφτούν την ψηφιακή αθανασία είναι να δοθεί στις μελλοντικές γενιές η δυνατότητα να αλληλεπιδράσουν μαζί τους. Για να “διατηρηθούμε” για πάντα, ωστόσο, πρέπει να εμπιστευόμαστε τους συλλέκτες δεδομένων και τους παρόχους υπηρεσιών που μας βοηθούν να επιτύχουμε αυτόν τον στόχο. Πρέπει να τους εμπιστευόμαστε για να προστατεύουν αυτά τα δεδομένα και να μας εκπροσωπούν πιστά στο μέλλον.

Ωστόσο, μπορούμε επίσης να φανταστούμε μια κατάσταση όπου κακόβουλοι παράγοντες αλλοιώνουν τα δεδομένα εισάγοντας μη αυθεντικά δεδομένα για ένα άτομο, οδηγώντας σε αποτελέσματα που είναι διαφορετικά από αυτά που ήθελε το άτομο. Υπάρχει κίνδυνος ο ψηφιακός αθάνατος εαυτός μας να αποκλίνει σημαντικά από αυτό που ήμασταν, αλλά πώς θα το ξέραμε πραγματικά εμείς (ή οποιοσδήποτε άλλος);

Μετά θάνατον, τα δεδομένα σχετικά με τις δραστηριότητές μας και τις σκέψεις μας θα αρχειοθετούνται και θα ταξινομούνται με βάση όχι την προσωπική μας κρίση, αλλά με όποιες προτεραιότητες τίθενται από τους ψηφιακούς προγραμματιστές. Τα δεδομένα που μας αφορούν, ακόμη και τα ντροπιαστικά, θα είναι εκτός του ελέγχου μας. Μπορεί να έχουμε δημιουργήσει τα αρχικά δεδομένα, αλλά οι συλλέκτες δεδομένων έχουν τους αλγόριθμους για τη συγκέντρωση και ανάλυση αυτών των δεδομένων. Καθώς θα ταξινομούν την ζωή ενός ανθρώπου, οι αλγόριθμοι θα φέρουν τις αξίες και τους στόχους των δημιουργών τους, οι οποίοι μπορεί να είναι πολύ διαφορετικοί από τους δικούς μας.

Η ζωή μετά τον θάνατο ήγειρε ερωτήματα και γοητεία από την αυγή του πολιτισμού. Οι άνθρωποι έχουν αντιμετωπίσει το φόβο του θανάτου μέσω θρησκευτικών πεποιθήσεων, τελετών ταφής, πνευματικών κινήσεων, καλλιτεχνικών φαντασιών και τεχνολογικών προσπαθειών.

Σήμερα, τα δεδομένα μας υπάρχουν ανεξάρτητα από εμάς. Το Datafication μας έδωσε τη δυνατότητα να συνεχίσουμε να ζούμε, πέρα από τη δική μας επίγνωση και θνησιμότητα. Χωρίς να θέσουμε σε εφαρμογή τα ανθρώπινα δικαιώματα για να αποτρέψουμε τις μη εξουσιοδοτημένες χρήσεις του μεταθανάτου εαυτού μας, κινδυνεύουμε να γίνουμε ψηφιακοί αθάνατοι που έχουν δημιουργήσει άλλοι.

Πηγή: spectrum.ieee.org