«Εκείνος κι Εκείνος» – Το πρώτο δείγμα καλτ τηλεοπτικής αντίστασης

Σόλων: Ααααα… Ααα…Χα…

Λουκάς: Χε, χε…

Σ: Πραγματικά ήτανε… ήτανε θαυμάσια, κυρία Ελένη, θαυμάσια όλα! Όλα ήταν θαυμάσια!

Λ: Εμένα, θα μου επιτρέψετε μια στιγμή, ε;…

Ελένη: … Εμ, πραγματικά είσαστε δικηγόρος;…

Σ: Κάποτε, ναι, ήμουνα. …

Ε: [αναστεναγμός] Το Λουκά τον φάγανε το ξενύχτι κι η τεμπελιά. Και τα χαρτιά!… Δεν άντεχα. Κάθε πρωί μόνο με γερανό τον σήκωνες απ’ το κρεβάτι!… Το περίπτερο μου έμεινε απ’ τον πατέρα μου. Εκεί με γνώρισε.

Σ: Από τότε αγαπάει όλες τις Ελένες ο Λουκάς!

Ε: Ναι, βγαίνει τίποτε;… Δύο φορές αποφασίσαμε να παντρευτούμε και τις δύο μ’ εγκατέλειψε. Τη μία στην εκκλησία, χα, χα, χα… Περίμενα, περίμενα, περίμενα… Νυφικά, κόσμος, κακό…

Λ: Ελένη, που την έχεις βάλει εκείνη τη φυσαρμόνικα;

Ε: Στο μπουφέ, στο συρτάρι!… Η φυσαρμόνικα… Την είχε αγοράσει τότε στο περίπτερο… Έτσι άρχισε η ιστορία. Δεν του έφταναν τα λεφτά. Πού μένετε, να σας τα φέρω. Ε, χε, χε, εε. Παραμύθι για να ‘ρθει!… Τώρα θα μου ζητήσει να πω και το τραγούδι μας.

Σ: Κι έμεινε έτσι, πάντα ο ίδιος ο Λουκάς.

Ε: Ναι… Δε στέριωνε σε δουλειά. Το περίπτερο το σιχαινόταν. Να το πουλήσουμε και να φύγουμε. …Χαρτόπαιζε, μεθούσε. [αναστεναγμός] Παντρεύτηκα έναν άλλον, χώρισα… κι ο Λουκάς πάντα εκεί. Στη χάση και στη φέξη να τον βλέπω. Πάντα ίδιος! Τεμπέλης, λογάς… ερωτιάρης. … Δεν του ταίριαζε η νοικοκυρεμένη ζωή. [αναστεναγμός]…Γιατί, βρε αγόρι μου, να του λέω, γιατί δε, δεν κουράστηκες πια, δε- …Τίποτα, τίποτα. Πάντα ίδιος! Πάντα ίδιος. … …[αναστεναγμός] Τώρα, τη φυσαρμόνικα την έχει βρει, αλλά δεν έρχεται για να… προλάβω να σου πω την ιστορία. … …

[ο Λουκάς παίζει έναν παλιό σκοπό με τη φυσαρμόνικα]

Λ: Έλα. … Έλα να το τραγουδήσουμε, να μην το ξεχνάμε. Έλα.

Ε: [τραγουδά] Απόψε φίλα μεεεε, να με χορτάασειειεις, αύριο φεεεύγωωω, και θαα με χάαασειειεις. Απόψε φίλα

Λ: [τραγουδά] Φίλα μεεεε, να με χορτάασειειεις, αύριο φεεεύγωωω, και θαα με χάαασειειεις. Απόψε φίλα

μεεε κι αγκαλιασέεε μεεε. Αύριο φεεεύγωωωω, λησμοονησέεε μεεεε.

μεεε κι αγκαλιασέεε μεεε. Αύριο φεεεύγωωωω, λησμοονησέεε μεεεε.

Ε: [τραγουδά με κλειστό στόμα] Μ-μ-μ…

Λ: [τραγουδά] Απόψεε… φίλα μεεεε… να με χορτάαασειειειεις…

Ε: Δεν έχετε ούτε δουλειά, ούτε σπίτι, ούτε λεφτά εε;

Λ: [τραγουδά] Αύριο φεεεύγωωωω…

Ε: Ίδιος πάντα, Λουκά! Αλητεία!

Λ: [τραγουδά] Καιαι θα με χάαασειειεις…

Ε: Εγώ μεγάλωσα, κουράστηκα πια. Δεν αντέχω άλλο. …Ε, γιατί ήρθες;

Λ: [τραγουδά] Απόψεε, φίλα μεεεε, κι αγκαλιασέεε μεεεε, αύριο φεεεύγωωωωω, λησμόοονησέεε μεεεε… Αύριοο φίλα μεεεε, να με χορτά- [ο Λουκάς βάζει έναν δίσκο με μουσική για τανγκό στο πικ απ] Έλα να χορέψουμε. Ε; … Έλα, α, χα, χα… [ο Λουκάς κι η Ελένη χορεύουν μαζί]

Η παραπάνω σκηνή είναι από το 9ο επεισόδιο, με τίτλο «Η Ελένη». Φυσικά ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος είναι ο Σόλων, ο Βασίλης Διαμαντόπουλος είναι ο Λουκάς και η Μαρίνα Γεωργίου είναι η Ελένη.

Η σειρά που τάραξε τα νερά της Ελληνικής τηλεόρασης με κείμενα γεμάτα με αντικαθεστωτικά μηνύματα και εξαιρετική απόδοση, από δύο τεράστιους ηθοποιούς. Οι αιώνιοι απροσάρμοστοι της ζωής. Οι λαϊκοί θυμόσοφοι που τριγυρνούν ελεύθεροι, σαν αλήτες, μακριά από τον δήθεν καθωσπρεπισμό, ρακένδυτοι αλλά πάντα αξιοπρεπείς, θυμίζουν και καυτηριάζουν την περιρρέουσα ηθική ένδεια.

Το «Εκείνος κι Εκείνος» είναι η θρυλική σειρά της ελληνικής τηλεόρασης, η οποία προβλήθηκε τα τελευταία χρόνια της Χούντας στην Ελλάδα (1972-74) και με τα αλληγορικά της στοιχεία περνούσε στο κοινό έμμεσα μηνύματα κατά της δικτατορίας. Το δικτατορικό καθεστώς δυσκολευόταν να λογοκρίνει τη σειρά, λόγω του ότι όλα υπαινίσσονταν και τίποτα δε λεγόταν ευθέως.

Αδυνατούσε να συλλάβει τα μηνύματα, αν και πολλοί στρατιωτικοί έβλεπαν πως υπάρχουν συμβολισμοί στη σειρά, όμως οι λογοκριτές δεν μπορούσαν και να αποδείξουν ότι η σειρά στοχεύει στον «αποπροσανατολισμό» του σιδεροδέσμιου λαού, και έτσι μια χαραμάδα φωτός προστέθηκε στη σκοτεινή τηλεοπτική πραγματικότητα της χούντας.

Το γνωστό τραγούδι «Baba O’Riley» του 1971, του ροκ συγκροτήματος The Who, αποτέλεσε τη μουσική των τίτλων της σειράς.

Το πρώτο καλτ δείγμα τηλεοπτικής αντίστασης. Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος (Λουκάς) και ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος (Σόλων) είναι δύο περιθωριακοί τύποι που φιλοσοφούν πάνω στη ζωή.

Ο Σόλων και ο Λουκάς, δύο αιώνιοι απροσάρμοστοι, τα κουρέλια των οποίων είναι η ηθική ένδεια του πολιτισμού μας. Παραμένουν μονίμως εκτός των τειχών, εκτός των αγαθών που προσφέρει η καταναλωτική κοινωνία, ο ένας από θέση (Σόλων) κι ο άλλος από ένστικτο (Λουκάς), για να διατηρήσουν την απόλυτη προσωπική τους ελευθερία. Μια πρωτότυπη σειρά θεατρικών μονόπρακτων σε τηλεοπτική διασκευή με διάχυτο το κωμικό στοιχείο, που ενώ διατηρούν αυτονομία μεταξύ τους αποτελούν μία ενότητα, καθώς παρακολουθούν την πορεία των δύο βασικών ηρώων τους.

Ο Σόλων και ο Λουκάς διασχίζουν την πόλη και σατιρίζουν, ψυχογραφούν, σαρκάζουν και αυτοσαρκάζονται. Με το σχολιασμό, την ανταλλαγή απόψεων, τις ασταμάτητες φιλοσοφικές συζητήσεις για τα κακώς κείμενα της κοινωνίας, προσπαθούν να κατανοήσουν, χωρίς να τους πνίγει το άγχος των ανθρώπων που κατοικούν στις μεγάλες πόλεις, τα μυστήρια και τον παραλογισμό της κοινωνίας και παρότι έλκουν τη καταγωγή τους από το θέατρο του παραλόγου και τους ήρωες του Μπέκετ, παραμένουν πάνω απ΄ όλα δυο γνήσιοι και προβληματισμένοι Ρωμιοί.

Ζητιάνοι; Ρέμπελοι; Αποτυχημένοι της ζωής; Φιλόσοφοι; Πολίτες και μόνο; Οι ήρωες του Κώστα Μουρσελά μοιάζουν να είναι πάντα εδώ. Απόγονοι διακεκριμένων ηρώων του θεάτρου, αντιπροσωπεύουν βαθύτερες σκέψεις μας, προσδοκίες αλλά και όνειρα.

Πρωτότυπη σειρά θεατρικών μονόπρακτων του Κώστα Μουρσελά, σε τηλεοπτική διασκευή με διάχυτο το κωμικό στοιχείο, που ενώ διατηρούν αυτονομία μεταξύ τους αποτελούν μία ενότητα, καθώς παρακολουθούν την πορεία των δύο βασικών ηρώων τους. Η σειρά έγινε ριμέικ το 1989 με τους ίδιους πρωταγωνιστές.

Πριν από 50 χρόνια (19 Ιουνίου του 1972) προβάλλεται το πρώτο επεισόδιο της σειράς, η οποία ολοκληρώθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1974.

Η σειρά δυστυχώς δεν σώζεται σε αρχείο της ΕΡΤ κι αυτός είναι ο λόγος που δεν προβλήθηκε ποτέ σε επανάληψη, με τις ευθύνες να βαραίνουν τους «υπεύθυνους» της δεκαετίας του ’80 που έσβηναν τις κασέτες για να γράψουν αγώνες ποδοσφαίρου.

Το «σίριαλ των σίριαλ» ήταν εκπομπή ενημερωτικού περιεχομένου, η οποία προβλήθηκε απ’ την ΕΤ1 το 1991 και το 1992. Την παρουσίαζε η δημοσιογράφος Ρένα Θεολογίδου και ήταν η πρώτη που έψαξε να βρει τι σώζεται και τι όχι απ’ τα παλαιά ελληνικά τηλεοπτικά σήριαλ.

Στα 103 δεκαπεντάλεπτα επεισόδια της σειράς «Εκείνος κι Εκείνος» τη σκηνοθεσία υπογράφουν οι: Φώτης Λαζαρίδης, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Κωστής Ζώης, Μιχάλης Παπανικολάου, σε σενάριο του Κώστα Μουρσελά και παραγωγή του Νίκου Νικολαρέα και της εταιρείας «Τομή».

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ήταν οι ηθοποιοί Βασίλης Διαμαντόπουλος (Λουκάς) και Γιώργος Μιχαλακόπουλος (Σόλων). Συμμετείχαν οι: Νίκος Κούρος, Ελπίδα Μαζαράκη, Βάντα Καρακατσάνη, Στέλιος Λιονάκςη και Δημήτρης Μπικηρόπουλος.