Ματαρόα, το ταξίδι συνεχίζεται

Το ντοκιμαντέρ αυτο, μου το σύστησε μια φίλη και το είδα στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ του 2019. Αυτές τις μέρες μπορείτε να το βρείτε στο ErtFlix.

Είναι δυνατόν η Ελλάδα να εχει τόσο άμεση σχέση με τον Μάη του 68;

Την άνοιξη του 1968, γίνεται ένα ακαδημαϊκό συνέδριο στο Παρίσι με τίτλο: “The Role of Karl Marx in the development of Contemporary Scientific Thought”. Καλεσμένος ειναι ο Χέρμπερτ Μαρκούζε (Γερμανικής καταγωγής αμερικανός φιλόσοφος, θεωρητικός εκπρόσωπος της «Νέας Αριστεράς» και συγγραφέας του βιβλίου «Ο Μονοδιάστατος Άνθρωπος».)
Στην οργανωτική επιτροπή είναι η Μιμίκα Κρανάκη, συγγραφέας, που λέγεται πως ήταν ιδέα της η πρόσκληση του Μαρκούζε. Ο Γαλλικός τύπος αναφερόταν σε αυτόν σαν το “είδωλο των επαναστατών φοιτητών”.
Λίγες μέρες μετά την ομιλία του Μαρκούζε, ξεσπάει ο Μάης του ‘68, που θα αναταράξει την 5η Γαλλική Δημοκρατία και θα αναγκάσει τον Ντε Γκώλ να προκυρήξει εκλογες.

Πάμε τώρα 23 χρόνια πριν, στο 1945 για να δούμε πως βρέθηκε στο Παρίσι η Μιμίκα Κρανάκη.
Στα τέλη Δεκεμβρίου του 1945 με το πλοίο Ματαρόα, μεταφέρθηκε αριθμος Ελλήνων καλλιτεχνών και επιστημόνων που είχαν ως στόχο να φτάσουν στο Παρίσι προκειμένου να γλιτώσουν από τις πολιτικές διώξεις κατά τη διάρκεια της Λευκής Τρομοκρατίας.
Η μεγάλη πλειοψηφία τους ήταν υπότροφοι του γαλλικού κράτους. Το ταξίδι οργανώθηκε από τον τότε διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών, τον φιλέλληνα Οκτάβιο Μερλιέ, και τον Ροζέ Μιλλιέξ. Ορισμένοι των επιβατών του έγιναν παγκοσμίως γνωστοί.
Υπήρχε επίσης μεταξύ τους αριθμός εκπροσώπων και άλλων τομέων επαγγελμάτων οι οποίοι δεν στερούνταν ταλέντου. Ορισμένοι εξ αυτών πραγματοποίησαν το ταξίδι με δικά τους έξοδα. Στο «Ματαρόα» δεν επιβιβάστηκαν μόνο αριστεροί, μεταξύ τους 32 παράνομα μέλη του ΚΚΕ, γόνοι φτωχών οικογενειών, προοδευτικών και φιλοαριστερών πεποιθήσεων αλλά και γόνοι αστικών οικογενειών, όπως ο Αντρέας Καμπάς.

Ανάμεσα στους Καλλιτέχνες και επιστήμονες που είχαν επιβιβαστεί, ήταν:
• Νέλλη Ανδρικοπούλου, ζωγράφος (η οποία νυμφεύθηκε αργότερα τον Νίκο Εγγονόπουλο)
• Κώστας Αξελός, φιλόσοφος
• Ανδρέας Γληνός, γιατρός και βιολόγος στο Walter Reed Army Intitute of Research της Ουάσινγκτον, γιος του παιδαγωγού Δημήτρη Γληνού.
• Γιάννης Ιωάννου, μουσικός
• Γεώργιος Κανδύλης, γνωστός στη Γαλλία ως Ζορζ Καντιλίς, αρχιτέκτονας
• Κορνήλιος Καστοριάδης, φιλόσοφος
• Μιμίκα Κρανάκη, συγγραφέας
• Εμμανουήλ Γ. Κριαράς, φιλόλογος
• Μέμος Μακρής, γλύπτης
• Αντρέ Κεντρός, γνωστός στη Γαλλία με το φιλολογικό του ψευδώνυμο Αντρέ Μασσεπαίν, από το ελληνικό του όνομα: Βιργίλιος Σολομωνίδης
• Κώστας Παπαϊωάννου, μαρξιστής φιλόσοφος
• Νίκος Σβορώνος, ιστορικός, καθηγητής Ιστορίας των Θεσμών της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στην Ecole Pratique des Hautes Etudes
• Δημήτρης Χωραφάς (πατέρας του Γιώργου Χωραφά)

Αντιγράφω απο τη Wikipedia:
Ο όρος Μάης του ’68 (γνωστός και ως Γαλλικός Μάης) περιγράφει την πολιτική και κοινωνική αναταραχή που ξέσπασε στη Γαλλία κατά τη διάρκεια των μηνών Μαΐου-Ιουνίου του 1968. Τα γεγονότα ξεκίνησαν από κινητοποιήσεις των Γάλλων μαθητών και φοιτητών, επεκτάθηκαν με γενική απεργία των Γάλλων εργατών και τελικά οδήγησαν σε πολιτική και κοινωνική κρίση, που άρχισε να παίρνει διαστάσεις επανάστασης και οδήγησε στη διάλυση της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης και την προκήρυξη εκλογών από τον τότε πρόεδρο Σαρλ Ντε Γκωλ.
Μερικοί φιλόσοφοι και ιστορικοί έχουν υποστηρίξει ότι η εξέγερση ήταν το πιο σημαντικό επαναστατικό γεγονός του 20ού αιώνα, επειδή δεν πραγματοποιήθηκε από μεμονωμένο πλήθος, όπως οι εργαζόμενοι ή οι φυλετικές μειονότητες, αλλά ήταν μια παλλαϊκή εξέγερση, άνευ φυλετικών, πολιτιστικών, ηλικιακών και κοινωνικών διακρίσεων.

Ματαρόα, το ταξίδι συνεχίζεται