Με τί μιλάει ο Ψαριανός;
Γραμμένο απόv.psychogiosεπί 20/10/2024
Έξι άνθρωποι μ’ έχουν προδώσει μέχρι τώρα στην ζωή μου. Λίγο ή πολύ δεν έχει σημασία, το συναίσθημα που έρχεται είναι αυτό που μένει, που μετρά. Τον Σωκράτη Μάλαμα τον έμαθα από τις εκπομπάρες του Γρηγόρη Ψαριανού στον Best, μέσα των 90ς. Ξέσκιζε τότε, το άκουγε όλη η Αθήνα τα μεσημέρια, τι έλεγε το στόμα, Θεέ μου, κι ήταν όλα καλά, κι ήταν όλα αλήθεια, σαν την μεταβατική ΠΑΣΟΚΑΡΑ απ’ τον Αντρέα στον Σημίτη.
Αγαπούσα το ραδιόφωνο, σχεδόν το λάτρευα τότε, με τον Ψαριανό το λάτρεψα. To 2007 – 2008 που έβγαλα εκπομπές στον 88μισό υιοθέτησα το στυλ του αρκετά. Εδώ κολλά η προδοσία, όσο καλό και αν είναι το έργο κάποιου και όσα θετικά παίρνουμε από αυτό το έργο, η όλη ενέργεια έχει κάτι σάπιο όταν βγαίνει από ένα πομπό που τελικά αποδεικνύεται σάπιος. Βέβαια δεν σαπίζεις αν δεν το έχεις μέσα σου.
Ήταν απλός, άμεσος, έβαζε εικόνες σκέψεις μαζί με τις μουσικάρες, ήταν free style, καλύτερα ήταν το free style που δεν είμασταν όσοι σκεφτόμασταν αυτά που έλεγε, όσοι μαθαίναμε από αυτά που έλεγε και όσοι δεν είχαμε βήμα, ”τσαμπουκά” ή τις πλάτες να πούμε αυτά που έλεγε και όπως τα έλεγε, είχε και την ιστορία με τον Πανούση τον Τζίμη και τους κοινούς τους στίχους. Ήταν είπαμε αυτή η ΠΑΣΟΚΑΡΑ της μετάβασης και προς το ”είναι ευρώ είναι απλό” του Θε(ι)ού Σημίτη. Έβγαζε προς τα έξω όλο το κακό πακέτο της εποχής με πολύ απλό τρόπο.
Και μετά ήρθε το βουλευτιλίκι και σκέφτηκα ”ναι ρε φίλε, άλλη μια καλή φωνή όπως του Κοροβέση’’, είχε και την εμφάνιση, το δημοσιογραφικό γιλέκο, ο απλός ραδιοφωνικός λόγος που έβαλε στις βουλής τα έδρανα, η ιστορία του όπως τον γνωρίζαμε οι απλοί ακροατές, το είχε καλά το πακέτο του ουσιαστικά διαφορετικού.
Βέβαια τώρα πια αποδείχθηκε ότι ο κυρίαρχος σκοπός και στόχος ήταν οι πράξη των στίχων του βγαλμένη κυριολεκτικά μέσα από την πιο βαθιά και με κάθε τρόπο, αλλά κάθε τρόπο πίστη του. Ήθελε και θέλει ο άνθρωπος να κάθετε στις βουλή τα έδρανα και ναι όχι μόνο να κλάνει αλλά να χέζει, να μας χέζει, οχετός κυριολεκτικός. (ίσως όπως αυτές οι γραμμές για κάποιους).
Είναι πιο γλυκιά η εξουσία απ’ ότι φαίνεται και απ’ όσο νομίζουμε.
Γιατί όλα αυτά;
Διάβασα στη Εφημερίδα των Συντακτών, την Τετάρτη 16.10.24, για δηλώσεις που έκανε με αφορμή την συναυλία στο Καλλιμάρμαρο για τις δολοφονίες στα Τέμπη. Έψαξα και στο f/b το προφίλ του και αφήνω εδώ τις φωτογραφίες των σκέψεων του.
Απορώ, πως δεν ανέφερε – έφτυσε γιατί ο Μάλαμας, ο Φοίβος και οι υπόλοιποι δεν έκαναν συναυλία και δεν έγραψαν κανένα τραγουδάκι για το Εξπρές Σάμινα, για τα άλλα παιδιά των Τεμπών απ’ το Μακροχώρι, για την Ρικομέξ.
Και λίγα είπε το στόμα(;) του.
Είναι απίστευτη η αλλαγή που προκαλεί η μετάλλαξή του. Ο θαυμασμός, η ευφορία, η ικανοποίηση της απλότητας του τότε, έγινε τώρα λόγω της ίδιας απλότητας, τρόμος. Όχι ακραία φασιστικός ο λόγος του, βαθιά απάνθρωπος.
Αν πρέπει να του αναγνωρίσω κάτι, είναι η ευστροφία του να είναι εντός κλίματος εποχής. Τότε έπαιζε η αποκάλυψη, η αλλαγή πάνω στην παλιά αλλαγή της περιόδου του ΠΑΣΟΚ, μετά ήρθε το καινούργιο ανατρεπτικό που υπόσχονταν πάρα πολλά με τον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν βούτυρο στο ψωμί του η περίοδος αυτή, τώρα το κυρίαρχο είναι η απανθρωπιά, θα σε φάω πριν με φας, κρέας να ‘ναι κι ότι να ‘ναι.
Τελικά αυτό είναι ο Ψαριανός ένα συνειδητοποιημένο τι να ‘ναι, κι όπου να ‘ναι.
β.ψ.