Μάθετε πώς πεθαίνουν οι άνθρωποι με άνοια

Η άνοια δεν είναι μια συγκεκριμένη ασθένεια, αλλά ένας γενικός όρος που αναφέρεται σε μια ομάδα συμπτωμάτων που σχετίζονται με τη μείωση της μνήμης ή άλλων δεξιοτήτων, που μειώνουν την ικανότητα ενός ατόμου να εκτελεί καθημερινές δραστηριότητες.

Εξηγήσαμε αναλυτικά σε προηγούμενο άρθρο τι είναι η άνοια. Στο παρακάτω άρθρο θα αναφέρουμε τις βασικές αιτίες που οδηγούν στο θάνατο των ασθενών που πάσχουν από άνοια.

Η άνοια έχει άμεσο αντίκτυπο στην υγεία ενός ατόμου, ιδιαίτερα στον εγκέφαλο και το σώμα. Συχνά θεωρείται ως μια προοδευτική πάθηση που επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου. Η εξέλιξή της συνήθως χωρίζεται σε τρία στάδια.

Βασικό χαρακτηριστικό της πάθησης είναι η βλάβη των εγκεφαλικών κυττάρων, που προκαλεί μείωση της γνωστικής λειτουργίας. Αυτή η βλάβη μπορεί να επηρεάσει τη μνήμη, τις δεξιότητες σκέψης, τη συμπεριφορά και την ικανότητα εκτέλεσης καθημερινών εργασιών.

Με την πάροδο του χρόνου και καθώς η άνοια εξελίσσεται, το άτομο χρειάζεται περισσότερη φροντίδα.

Οι προοδευτικές διαταραχές του εγκεφάλου καταστρέφουν τα εγκεφαλικά κύτταρα και η ικανότητά του να εκτελεί καθημερινές εργασίες όπως το φαγητό και το ντύσιμο, μειώνεται. Το άτομο βιώνει αλλαγές στη διάθεση, τη συμπεριφορά και την προσωπικότητά του. Επιπλέον, η βλάβη που προκαλείται από αυτές τις διαταραχές μπορεί να γίνει τόσο σοβαρή που επηρεάζει κρίσιμα συστήματα του σώματος. Πιο συγκεκριμένα, επηρεάζεται το ανοσοποιητικό σύστημα και οι κινητικές δεξιότητες, οδηγώντας σε σοβαρές επιπλοκές στην υγεία του και, τελικά στον θάνατο.

Το προσδόκιμο ζωής ενός ατόμου με άνοια ποικίλλει και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Κατά μέσο όρο, ένα άτομο με νόσο Αλτσχάιμερ (τον πιο κοινό τύπο άνοιας), ζει από 4 έως 8 χρόνια μετά τη διάγνωση, όμως μπορεί να ζήσει έως και 20 χρόνια.

Παρακάτω περιγράφονται μερικοί από τους πιο σημαντικούς παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν το προσδόκιμο ζωής.

Ενώ η ίδια η άνοια δεν είναι συνήθως η άμεση αιτία θανάτου, αρκετές επιπλοκές της υγείας που σχετίζονται με την άνοια συχνά οδηγούν σε θάνατο. Παρακάτω αναφέρονται οι βασικές αιτίες θανάτου.

Λόγω του εξασθενημένου ανοσοποιητικού συστήματος και της δυσκολίας στην κατάποση, τα άτομα με άνοια διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν πνευμονία και άλλες λοιμώξεις. Ειδικότερα, η πνευμονία από εισρόφηση, είναι μια κοινή αιτία θανάτου. Αυτό συμβαίνει όταν τα άτομα εισπνέουν φαγητό, ποτό ή σάλιο στους πνεύμονές τους, οδηγώντας σε μόλυνση.

Καθώς η άνοια εξελίσσεται, μπορεί να επηρεάσει τις κινητικές δεξιότητες και την ισορροπία, οδηγώντας σε αυξημένο κίνδυνο πτώσεων και καταγμάτων. Οι σοβαρές πτώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρούς τραυματισμούς, όπως κατάγματα ισχίου, που μπορεί να αυξήσουν σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου.

Οι πληγές κατάκλισης, γνωστές και ως έλκη πίεσης, μπορούν να αναπτυχθούν σε άτομα που είναι κλινήρης ή ακίνητα. Επομένως, εάν δεν υπάρχει η κατάλληλη φροντίδα των ατόμων αυτών, οι πληγές μπορεί να μολυνθούν και να οδηγήσουν σε σοβαρές επιπλοκές.

Στα τελευταία στάδια της άνοιας, τα άτομα μπορεί να ξεχάσουν να φάνε ή να πιουν. Δυσκολεύονται στην κατάποση ή χάνουν το ενδιαφέρον τους για φαγητό. Αυτή η κατάσταση, οδηγεί σε υποσιτισμό και αφυδάτωση.

Τα άτομα με άνοια διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων. Αυτές οι καταστάσεις μπορεί να οφείλονται σε έναν συνδυασμό ηλικίας, σωματικών επιπτώσεων της άνοιας και παραγόντων που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής όπως η διατροφή και η έλλειψη άσκησης.

Στα τελικά στάδια της άνοιας, τα άτομα μπορεί να παρουσιάσουν δυσκολία στην αναπνοή ή αναπνευστική ανεπάρκεια.

Τα άτομα με άνοια έχουν συχνά άλλες υποκείμενες παθήσεις, όπως διαβήτη, νεφρική νόσο ή καρκίνο. Αυτές οι παθήσεις συμβάλουν στην αύξηση του κινδύνου θανάτου.

Ο χρόνος που χρειάζεται για να προκαλέσει η άνοια θάνατο μπορεί να διαφέρει πολύ από άτομο σε άτομο. Κατά μέσο όρο, ένα άτομο με νόσο Αλτσχάιμερ, τον πιο κοινό τύπο άνοιας, ζει 4-8 χρόνια μετά τη διάγνωση, αλλά μπορεί να ζήσει έως και 20 χρόνια, ανάλογα με άλλους παράγοντες.

Το τελευταίο στάδιο της άνοιας, χαρακτηρίζεται από σημαντική μείωση των γνωστικών και σωματικών ικανοτήτων. Τα άτομα σε αυτό το στάδιο μπορεί να έχουν δυσκολία στην επικοινωνία, μπορεί να μην μπορούν να κινηθούν και χρειάζονται συνεχή φροντίδα.

Τα σημάδια ότι η άνοια επιδεινώνεται μπορεί να περιλαμβάνουν αυξημένη απώλεια μνήμης, σύγχυση, δυσκολία στην αναγνώριση της οικογένειας και των φίλων, δυσκολία στην επικοινωνία, και αλλαγές στη συμπεριφορά.