Η μεγάλη πλημμύρα του Βόλου με τους 27 νεκρούς

Ήταν Πέμπτη 13 Οκτωβρίου του 1955, όταν ο Βόλος μεταβλήθηκε σε υγρό τάφο. Απολογισμός 27 νεκροί και 23 τραυματίες. Υλικές ζημιές ανυπολόγιστες, δεκάδες σπίτια εξαφανίστηκαν και εκατοντάδες άλλα πλημμύρισαν.

Τα μπαζωμένα ρέματα, οι καμένες εκτάσεις που δεν αναδασώνονται και τα ελλιπή αντιπλημμυρικά έργα, που συντελούν στην καταστροφή δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Οι φονικές πλημμύρες είναι μια ιστορία που επαναλαμβάνεται στη χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια . Στη δεκαετία του 1950, ο Βόλος με ανοιχτές ακόμη τις πληγές από την περίοδο της γερμανικής Κατοχής και του Εμφυλίου πολέμου, προσπαθεί να βρει μέσα από τις καθημερινές ανάγκες που παρουσιάζονται την πορεία του και τρόπους για να ορθοποδήσει. Ωστόσο, από το 1954 έως το 1957 πλήττεται από καταστροφικούς σεισμούς και πλημμύρες που τον κρατάνε σε μακροχρόνια κατάσταση ανάγκης.

Σχετικά με τον ισχυρό σεισμό στις 19 Απριλίου 1955 είχαμε 1 νεκρό, 41 ανθρώπους τραυματίες και 459 κτίρια που καταστράφηκαν, από τα 10047 που υπέστησαν βλάβες.. Ο σεισμός προκάλεσε βλάβες σε 61 χωριά του νομού Μαγνησίας καθώς και στη Βόρεια Εύβοια. Οι απώλειες όμως από τις πλημμύρες που ακολούθησαν τον Οκτώβριο του 1955 ήταν πολλαπλάσιες.

Ήταν Πέμπτη 13 Οκτωβρίου του 1955, όταν ο Βόλος μεταβλήθηκε σε υγρό τάφο. Απολογισμός 27 νεκροί και 23 τραυματίες. Υλικές ζημιές ανυπολόγιστες, δεκάδες σπίτια εξαφανίστηκαν και εκατοντάδες άλλα πλημμύρισαν. Ο Βόλος χάθηκε κάτω από τα νερά των έντονων βροχοπτώσεων από τα ξημερώματα μέχρι και το μεσημέρι της Πέμπτης, όπου και η βροχή μετατράπηκε σε σφοδρή καταιγίδα. Παρότι στην ανάλυση του χάρτη που ακολουθεί το βαρομετρικό χαμηλό δεν ήταν ενισχυμένο (περί τα 1008 hPa το κέντρο του στην Ελλάδα) οι ασταθείς αέριες μάζες στην ανώτερη ατμόσφαιρα προκάλεσαν πολύ έντονες βροχοπτώσεις στα κεντρικά ανατολικά τμήματα της χώρας.

Το προηγούμενο απόκομμα είναι από την εφημερίδα Ελευθερία των Αθηνών στις 15 Οκτ. 1955. Ο ποδοσφαιριστής Παρίσσης Τσιγαρίδας, ήταν ο ένας ήρωας της πλημμύρας και ο άλλος ο ιερέας π. Αλέξανδρος Παπαποστόλου, πρεσβύτερος του Αγίου Κωνσταντίνου εκείνη την εποχή. Με κίνδυνο της ζωής τους σώσανε αρκετούς ανθρώπους που τους είχαν παρασύρει τα νερά και στον δρόμο Γαλλίας και Περραιβού, ο ιερέας από τον Άγιο Κωνσταντίνο και ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού Βόλου, ρίξανε ένα σχοινί από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο και σώσανε δεκάδες ανθρώπους.

Στον ιερέα η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε έπαινο. Στην ιστοσελίδα “Η Μαγνησία στο Πέρασμα του Χρόνου” ο συντάκτης σημειώνει ότι δεν μπόρεσε να διασταυρώσει αν οι διασώσεις έγιναν ακριβώς όπως τις περιγράφει η μητέρα του σε επιστολή της , αλλά γνωρίζει ότι οι αναφορές στα δυο αυτά ονόματα είναι σωστές από τις διηγήσεις των παλαιοτέρων.

Η έλευση της ψυχρής μάζας στην ανώτερη ατμόσφαιρα συνοδεύτηκε από πτώση της θερμοκρασίας με το πέρασμα και μετωπικής διαταραχής Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν η δεύτερη θεομηνία που έπληξε την περιοχή μετά τους σεισμούς του 55 που σε συνδυασμό είχαν ως συνέπεια τον τραγικό απολογισμό, καθώς πολλοί ζούσαν σε ακόμη σε σκηνές.

Το τραγικό νέο εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο με πρωτοσέλιδα όπως στον “Ταχυδρόμο της Αιγύπτου” την επομένη της μεγάλης καταστροφής.

Η αγωνία για το πώς θα αποκατασταθούν οι πληγέντες ήταν έκδηλη, καθώς στον σχετικό έρανο που για τους σεισμοπαθείς οι προσπάθειες δεν είχαν ευοδοθεί.

Ανάλογα φαινόμενα είχαμε στις 10 Οκτωβρίου 2006 όπου η Μαγνησία κηρύχθηκε ακόμα μια φορά σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Η Νεάπολη έγινε ξανά λίμνη , μεγάλες καταστροφές προκλήθηκαν σε Βόλο, Αγριά και Χόρτο.

Από την υπερχείλιση του Κραυσίδωνα πλημμύρισε υποσταθμός της ΔΕΗ, η μεταλλική γέφυρα του Ξηριά από την οποία γίνεται η διέλευση της σιδηροδρομικής γραμμής Βόλου – Λάρισας κατέρρευσε το απόγευμα στις 4.00, καθώς υποχώρησε ένα από τα δύο μεσόβαθρα. Γενικότερα αυτή την εποχή ειδικά όταν έρχονται συστήματα που δημιουργούν σύγκλιση αερίων μαζών πάνω από την Ανατολική ηπειρωτική χώρα μπορεί να προκαλέσουν μεγάλα προβλήματα στη Μαγνησία και κυρίως στα ανατολικά τμήματα του Πηλίου.