Η δουλειά μας, η ζωή μας…. .
Γραμμένο απόv.psychogiosεπί 02/04/2023
Την Παρασκευή 31.03 παρακολούθησα την ημερίδα που διοργάνωσε το Περιφερειακό Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας του Συλλόγου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδας με τίτλο: ”Προστασία του Παιδιού, Πρόληψη και Υποστήριξη στην Κοινότητα, Παιδί και Δικαιοσύνη.” Στο πλαίσιο της ημερίδας συμμετείχα στο
βιωματικό εργαστήριο με εισηγήτρια την κοινωνική λειτουργό της οργάνωσης με έδρα την Βέροια ”Πρωτοβουλία για το Παιδί”, κα Θεοδώρα Νιώπα. Ο τίτλος του εργαστηρίου ήταν, “Τραύμα παιδιών που προέρχονται από δυσλειτουργικές οικογένειες-Η ένταξη της θεωρίας του τραύματος στην πρακτική επαγγελματιών παιδικής
προστασίας”.
Ήταν δυνατή παρουσίαση με το στοιχείο του πόνου -σκέφτομαι τώρα- να ‘ναι σαν χαλί που πάνω του ακουμπούσαν όλα. Αργότερα κατά την παρακολούθηση των υπόλοιπων παρουσιάσεων σκεφτόμουν το βαθμό δυσλειτουργίας που δουλεύουμε.
Ήρθαν και άλλες σκέψεις. Πως επιλέγουμε τις σπουδές μας; Πως προκύπτουν οι δουλειές μας; Πως γίνονται τα πράγματα; Πως προχωρούν οι ανθρώποι που δουλεύουμε; Που συναντιούνται όλα αυτά;
Σκέψεις με αφορμή μια ημερίδα και διάθεση για εσωτερική κοντινότητα.
β.ψ.