Τα αέναα κομμάτια της ζωής μας. Η Μαρία ”Μαρίες μας…. ..”
Γραμμένο απόv.psychogiosεπί 21/02/2023
Από το f/b Nana Daoudaki / (τίτλος ανάρτησης keep life)
Η ΜΑΡΙΑ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ
Αυτές τις φωτογραφίες της Μαρίας τις τράβηξα μια Παρασκευή του Γενάρη καθώς πίναμε καφέ με την υπέροχη συντροφιά της γειτονιάς. Δεν ξέρω πως μου ήρθε εκείνη τη μέρα να το κάνω. Κι ούτε περνούσε από το μυαλό μου ότι ήταν η τελευταία φορά που την έβλεπα.
Η Μαρία, μια γυναίκα πολύ πονεμένη, που στο πρόσωπό της ζωγραφιζόταν γλύκα και καρτερικότητα. Είχε χάσει τον άντρα της πολύ νέα (μου τον φάγανε στη χούντα έλεγε καμιά φορά χαμηλόφωνα σαν να μην ήθελε να την ακούσουν). Ερχόταν κάθε πρωί ,πρώτη πρώτη, στην πλατεία και έπιανε τραπέζι περιμένοντας μας να πιούμε καφέ όλοι μαζί. Σαν να ήταν η μοναδική χαρά της ζωής της. Δεν την ήξερα πολύ καιρό αλλά είχε μπει στην καρδιά μου.
Τέσσερεις μέρες αργότερα από εκείνη την Παρασκευή, έμαθα τα θλιβερά μαντάτα. Την προηγούμενη μέρα είχε βρεθεί πεσμένη στο σπίτι της-αιμάτωμα είπαν οι γιατροί, μη αναστρέψιμη κατάσταση, ήταν τα λιγοστά που καταφέραμε να μάθουμε. Και χθες, μάθαμε ότι η Μαρία πέθανε.
Και πώς να διαχειριστείς αυτή την μετάβαση ενός ανθρώπου από την ύπαρξη στην απόλυτη ανυπαρξία; Περνάει κάποιος με φαρδύ σκούρο μπουφάν και στρίβουμε αμέσως το κεφάλι μήπως είναι αυτή. Κοιτάζουμε την καρέκλα στο τραπεζάκι και είναι σαν να την βλέπουμε . Η Εύα, η Χαριτίνη, η Κική, η Νατάσα..όλοι αυτοί που την γνώριζαν και την αγαπούσαν.
«Είμαστε το αρνητικό του ονείρου, γι’ αυτό φαινόμαστε μαύροι και άσπροι και ζούμε τη φθορά πάνω σε μια ελάχιστη πραγματικότητα» που λέει και ο ποιητής.
Στη μνήμη σου Μαρία αυτοί οι στίχοι. Καλό σου ταξίδι- κι αν υπάρχει άλλη ζωή, τώρα θα έχεις ξανασμίξει με τον άντρα σου, για να ζήσετε, επιτέλους, ότι χάσατε σ΄ αυτή τη ζωή!
Σχόλιο προσωπικό στο f/b
!!!! ! Σαν να την γνώριζα, όλοι νομίζω έχουμε έρθει σε επαφή με ανάλογες Μαρίες, η αύρα, η ενέργεια είναι οικεία. Είναι η πλευρά της ζωής που είναι αέναα κομμάτι μας.
Και η κα Νταουντάκη
Ναί Βαγγέλη. Οι “Μαρίες” είναι πάντα εκεί δίπλα μας. Αρκεί να τις δείς. να μήν τις προσπεράσεις… κι αυτό που παίρνεις από τη θετική αύρα τους, είναι πολύτιμο!