Ο Bloody Hawk έγραψε τον απόλυτο ύμνο για τους haters

Δεν χρειάζεται να είσαι από τα άτομα που το πρώτο πράγμα που κάνουν μόλις ξυπνήσουν, είναι να γεμίσουν το χώρο με μπάσα και ρίμες. Δεν χρειάζεται επίσης να είσαι από αυτούς που φορούν το φούτερ τους, ένα φαρδύ παντελόνι και ξημεροβραδιάζονται σε μία πλατεία. Είναι κάπως στερεοτυπικό, δε νομίζετε; Οπότε όχι, δεν χρειάζεται να ακούς σκληρό ραπ για να εκτιμήσεις το ταλέντο του Bloody Hawk και γενικότερα της νέας γενιάς μουσικών που προσπαθούν και τελικά καταφέρνουν να κάνουν αυτό που αγαπούν.

Ο Bloody Hawk όμως είναι μια κατηγορία από μόνος του. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, σκέφτεται και λειτουργεί διαφορετικά και συνηθίζει να αγγίζει θέματα που, άλλοι ράπερς, δεν αγγίζουν μην τυχόν και δημιουργήσουν ρωγμές στις σχέσεις τους με το κοινό.

Το τελευταίο “χτύπημα” του Bloody Hawk έγινε μόλις χθες (28/11) με το κομμάτι Hater και από τον τίτλο μπορείτε να καταλάβετε πού απευθύνεται. Γιατί, μεταξύ μας, κάποιος έπρεπε να το πει και να αναλύσει με τον τρόπου του την συμπεριφορά των ανθρώπων που δεν έχουν τι να κάνουν στη ζωή τους και την περνούν μπροστά από μια οθόνη, γράφοντας χωρίς ουσιαστικό λόγο κακές κριτικές και γενικότερα άσχημα λόγια.

“Δέκα λεπτά μου έχει πάρει να βρω τον τρόπο να συνέλθω ύστερα απ’ αυτό. Χέρια στο πρόσωπο, φώτα κλειστά στο σαλόνι κι εγώ να απορώ. Πως γίνεται κάποιος τελείως άγνωστος σ’ εμένα να έχει για μένα στο νου του κακό;”, λέει σε ένα σημείο και ύστερα αρχίζει το πάρτι, με ένα ύφος αρκετά επιθετικό, όπως ακριβώς είναι και των haters. To κομμάτι αυτό, λοιπόν, είναι η απάντηση σε εκείνους και όχι, όπως είπαμε και στην αρχή, δεν χρειάζεται να ακούς το συγκεκριμένο είδος για να ταυτιστείς.

Το νέο single με τον τίτλο Hater κυκλοφόρησε από την Minos EMI και την παραγωγή υπογράφει ο Mateos Nps.

Πριν μια βδομάδα καθόμουν στο σπίτι

Απορροφημένος μπροστά στην οθόνη

Στην ίδια καρέκλα από το μεσημέρι

Με φώτα κλειστά, χαλαρά στο σαλόνι

Έβλεπα σχόλια στο διαδίκτυο, ζύγιζα πόσα καλά και κακά

Μέχρι που έχασα την ψυχραιμία μου

Μέχρι που κόλλησα σ’ένα απ’ αυτά

Γειά σου Νικόλα, σε ξέρω από την πρώτη μέρα σου

Από τότε βλέπω την καριέρα σου

Και σε σιχαίνομαι πούστη, εσένα

Τον στίχο, τον ήχο, το ύφος, την πέννα σου

Όλο μας πρήζεις, κι αρχίζεις τσιρίζεις

Και κλαψουρίζεις σαν να είσαι η κοπέλα σου

Άντε μην πω τίποτα άλλο μεγάλο

Και για τον πατέρα σου και την μητέρα σου

Αποτυχημένε

Από το σχολείο ήσουν φλώρος χαμένε

Κοίτα να δεις με τα ψέματα έκανες ντόρο χαμένε

Μα ακόμα και τώρα είσαι φλώρος χαμένε, καθυστερημένε

Έμαθα υπέγραψες και με εταιρείες σκατοπουλημένε

Θα σε πληρώνουν για να’σαι μαλάκας

Και σε κοροϊδεύουν εδώ που τα λέμε

Γιατί να σ’ ακούσω

Στο ίντερνετ λένε το νέο σου CD για τον πούτσο

Και μπήκα στο ίντερνετ για να το κράξω

Και το σχολιάζω μα δεν θα το ακούσω

Όλοι λένε πως τα παλιά κομμάτια

Είναι πιο καλά από τα νέα κομμάτια

Άρα φαντάσου πως είναι τα νέα κομμάτια

Αφού και τα παλιά είναι για τον πούτσο

Στη γύρα σε λεν κολλημένο πάντα

Αφού είσαι μες στον κόσμο τον δικό σου

Και δεν έχεις φίλους στο χώρο

Εκτός απ’τους φίλους που’ χεις στο χωριό σου

Είσαι απόλυτος και ιδιότροπος

Άντε να φύγεις και να έρθει ο επόμενος

Θέλω να μην ξαναδώ τ’ όνομα σου ποτέ

Υστερόγραφο

Ένας ανώνυμος. “

Δέκα λεπτά μου έχει πάρει να βρω

Τον τρόπο να συνέλθω ύστερα απ’αυτό

Χέρια στο πρόσωπο, φώτα κλειστά στο σαλόνι κι εγώ να απορώ

Πως γίνεται κάποιος τελείως άγνωστος

Σ’ εμένα να έχει για μένα στο νου του κακό

Κι αφού είναι ανεξήγητο όλο αυτό

Ζήτησα εξηγήσεις από τον Θεό

Κι είπα Θεέ μου και δημιουργέ μου και φίλε δικέ μου κι αιώνιε Πάτερ

Αν βλέπεις τα πάντα και ξέρεις τα πάντα

Αν δηλαδή είσαι κάτι σαν hacker

Θέλω το όνομα αυτού του ανώνυμου

Κάνε τη χάρη στο γιο σου τον ράπερ

Θέλω να μάθω που μένει, που τρώει

Που πλένει τα δόντια του και που κοιμάται

Κι έτσι κι έγινε

Το επόμενο πρωί τινάχτηκα από το κρεβάτι λες κι είν’ τραμπολίνο

Και τσέκαρα ένα σημείωμα στο κομοδίνο

Τώρα έχω δύο επιλογές

Η μια επιλογή είναι το θέμα τ’ αφήνω

Κι η άλλη είναι κάποιος να κάνει την τύχη του σήμερα

Κάποιος σαν να’παιξε Κίνο

Βρήκα τον δρόμο και βρήκα το σπίτι

Και βρήκα τον όροφο και το διαμέρισμα

Βρήκα τον τρόπο και βρήκα το κόλπο

Και βρήκα τα σύνεργα και το διέρρηξα

Κι είμαι στο χωλ τώρα

Τα βήματα μου είναι γλυκά κι απαλά σαν τραγούδι

Κι η πόρτα σου είναι ορθάνοιχτη

Κι εσύ κοιμάσαι σαν να’σαι αγγελούδι

Ωραία

Καλημέρα φίλε

Είναι έτοιμο το πρωινό

Κοιμάται στα πόδια σου ένα κεφάλι αλόγου, αυτό το’ χα δει στον Νονό

Τα χέρια σου είναι στις άκρες δεμένα

Τα πόδια δεμένα μικρό μου σπουργίτι

Νονό δε με λες

Ούτε κουμπάρο

Μα κάτι μου λέει θα πληρώσεις τη νύφη

Θα παίξουμε ένα παιχνίδι

Εγώ θα ρωτάω κι εσύ θα απαντάς

Αγαπάς τη μητέρα σου και τον πατέρα σου

Οκ κατάλαβα τους αγαπάς

Για να δεις πόσο ωραίος είμαι

Θα τους πάρουμε τηλ να τους πεις ότι θέλεις μαλάκα

Μα θα βάλω ανοιχτή την ακρόαση

Έχω να πω δυο λογάκια

Λοιπόν πουτάνα κι εσύ πουσταρά πενηντάχρονε πρόσεχε και συγκεντρώσου

Είμαι εδώ στο κρεβάτι και έχω δεμένο αυτόν τον χαμένο τον γιο σου

Μία φορά μονάχα θα το δείξω κι ελπίζω να μείνει για πάντα ρε πούστη

Δύο χιλιάδες και είκοσι δύο

Αυτό είναι το νέο κρεβάτι του προκρούστη

Και δεν είναι μόνο αυτό, σήμερα θα’χει και ανατομία

Θα μάθουμε πόσο κρατάει η καρδιά κι άμα χρειάζονται αυτά τα αγγεία

Θα’ ναι η τέλεια πρακτική, μα δεν έχω σπουδάσει ιατρική

Νομίζω πως σπούδασα ιστορία μα αυτό είναι σίγουρα άλλη ιστορία

Τώρα θα αναρωτιέστε ποιος είμαι εγώ, δεν με ξέρατε καν μέχρι χθες

Μετά θα πάρετε το εκατό για να κάνετε καταγγελία στις αρχές

Μα όλους τους έχω πληρώσει γαμωτο

Είμαι δημόσιο πρόσωπο ξες

Με τα λεφτά που’χω πάρει από τους χορηγούς και τις κωλοδισκογραφικές

Παρεμπιπτόντως

Δεν ξέρω πως να το φαντάζεστε και τι νομίζετε

Μα δεν είμαστε μόνοι εγώ και ο γιος σας

Δεν ξέρω αν αυτό ελπίζατε

Όχι πως άλλαξε κάτι

Μα δίπλα σε μένα, στον κύριο και στο κρεβάτι

Είναι όλοι οι φίλοι μου απ’το χωριό

Περιμένουν το οκ για να τον γαμήσουνε

Οκ

Τέλος πάντων χάρηκα πολύ, πάρα πολύ γι’ αυτή την γνωριμία

Όχι μην κλαίτε, χαρά είναι δικιά μου, παρακαλώ πολύ κυρία

Αχ, επιτρέψτε μου μόνο πριν να μου τελειώσουν όλες οι μονάδες

Να δώσω ένα μήνυμα σ’όλους τους γιους και σε όλες τις μανάδες

Αν μένεις κάτω από τα τραγούδια μου για να ξεράσεις τη σκατοψυψιά σου

Και πιάνεις στο στόμα σου τη ζωή μου

Γιατί δεν σ’ αρέσει η δικιά σου

Και γράφεις σαν τη πουτανίτσα

Και κρύβεις το πρόσωπο και το όνομά σου

Στη θέση σου δεν θα κοιμόμουνα ήσυχος

Πούστη έρχεται η σειρά σου