Η παραμονή της μαρμότας…. .
Γραμμένο απόv.psychogiosεπί 01/01/2023
Θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Θα ‘ταν ο ορισμός της μαγείας, η μαγεία της μαγείας, ότι πιο κυριολεκτικό σε μαγεία να ζούσαμε την μέρα της μαρμότας στην πρωτοχρονιάτικη έκδοσή της, την τριήμερη πρωτοχρονιάτικη εκδοχή της.
29-30-31.12 και τα μεσάνυχτα ακριβώς πάλι απ’ την αρχή, σαν άλλο παραμύθι της Σταχτοπούτας, μόνο που τα μεσάνυχτα δεν θα γινόταν η άμαξα κολοκύθα. Τα μεσάνυχτα της 31.12 που ουσιαστικά είναι η έναρξη της λήξης των Χριστουγεννιάτικων γιορτών, θα γυρνούσαμε όλοι στο peak της προσμονής, της αναμονής, της αναζήτησης, της ελπίδας με έναν τρόπο, της ελπίδας του όποιου, του ότι…. .
Αν σκεφτούμε όλη η μαγεία είναι αυτές οι τρεις ημέρες που ορίζουν την τελική ευθεία του τέλους, της αρχής τελικά. Πάντα μα πάντα μετά από ένα τέλος έχει μια αρχή κι όλοι αν δεν ζούμε για αυτό το ζούμε αυτό.
Ένα τριήμερο πρωτοχρονιάτικης μαρμότας σαν άλλα μικρά παιδιά που ζουν με τις επαναλήψεις τους ξανά και ξανά, σαν σφουγγάρια, τα παιδιά ξέρουν, πάντα ξέρουν μέσα από την απλότητά τους.
Αν δεν γίνεται κατανοητό αυτό, ζητήστε τα φώτα του μέσα σας παιδιού.
Υπάρχει, πιστέψτε το.
Καλή χρονιά!!!! !
β.ψ.
