Όταν το ένστικτο δεν γνωρίζει ρόλους
Written by v.psychogios on 15/11/2025
Από το f/b
ΥΠΕΡ των ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ των ΖΩΩΝ / Luana Asmat (τίτλος ανάρτησης keeplife.gr)
Ένα αδέσποτο σκυλάκι περιφερόταν στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης…
Μια μέρα, καθώς μια ομάδα ηθοποιών δρόμου έδινε μια παράσταση στην πλατεία, ένας από αυτούς σωριάστηκε στο έδαφος, υποδυόμενος κάποιον που είχε χάσει τις αισθήσεις του.
Το κοινό παρακολουθούσε μαγεμένο τη σκηνή —όμως το σκυλάκι δεν μπορούσε να ξεχωρίσει το παιχνίδι από την αλήθεια.
Με το ένστικτο της καρδιάς που δεν γνωρίζει θέατρα και ρόλους, πλησίασε σιγά, κουνούσε την ουρά του ανήσυχα, κι ύστερα έσκυψε πάνω από τον ηθοποιό για να βεβαιωθεί πως ήταν καλά.
Η παράσταση σταμάτησε. Η σιωπή γέμισε την πλατεία για μια στιγμή, κι έπειτα ξέσπασαν χειροκροτήματα —όχι για τον ρόλο, αλλά για τη συμπόνια. Ένα αδέσποτο πλάσμα είχε θυμίσει σε όλους τι σημαίνει να νοιάζεσαι.
Ο ηθοποιός σηκώθηκε συγκινημένος. Δεν ήταν πια σίγουρος ποιος υποδύθηκε τον ρόλο του ανθρώπου εκείνο το βράδυ. Και όταν έπεσε η αυλαία, δεν άφησε το σκυλάκι να φύγει. Το πήρε κοντά του, στο σπίτι του, χαρίζοντάς του μια στέγη, όπως εκείνο του είχε χαρίσει μια ανθρώπινη στιγμή μέσα στη μέση του δρόμου.
Γιατί, καμμιά φορά, το πιο αληθινό θέατρο είναι αυτό που παίζεται με την καρδιά…
Πηγή: БaлкαΝ ТravелλεR /Balkans Terra Incognita (and Beyond)