Χρειάζεται ένα χωριό για να μεγαλώσει ένας γονιός
Written by v.psychogios on 12/04/2023
Από το e-mama.gr / 07.2021 / By Liza / Cover Photo: O Trocatintas
Υπάρχει μια αφρικανική παροιμία που λέει «It takes a village to raise a child».
Δηλαδή σε ελεύθερη μετάφραση «Χρειάζεται ένα ολόκληρο χωριό για να μεγαλώσει ένα παιδί».
Σημαίνει ότι μια ολόκληρη κοινότητα ανθρώπων πρέπει να αλληλεπιδράσει με το μεγάλωμα των παιδιών. Έτσι ώστε αυτά τα παιδιά να επιβιώσουν και να μεγαλώσουν σε ένα ασφαλές και υγιές περιβάλλον.
Οι γιαγιάδες και οι παππούδες, οι φίλοι, οι συγγενείς, οι δάσκαλοι στο σχολείο και στις δραστηριότητες. Και οποιοσδήποτε είναι αυτός ο οποίος μπορεί να δίνει αγάπη στις αγάπες μας και τον εμπιστευόμαστε. Κάθε ένας βάζει το δικό του λιθαράκι για να μεγαλώσουν τα δικά μας παιδιά. Δεν τα μεγαλώνουμε και δεν τα διαμορφώνουμε μόνο εμείς.
Το είχες σκεφτεί ποτέ αυτό;
Όμως αν χρειάζεται ένα χωριό για να μεγαλώσει ένα παιδί, χρειάζεται ένα ακόμα για να στηρίξει τους γονείς του.
Χρειάζεται ένα χωριό για να μεγαλώσει ένας γονιός. Μια μαμά. Ένας μπαμπάς.
Η γονεικότητα έχει γίνει μια δύσκολη πίστα στις μέρες μας. Οι γονείς είναι εξουθενωμένοι και διαλυμένοι, γεμάτοι τύψεις για όσους ρόλους τους ανατέθηκαν αλλά δεν μπορούν να τους καταφέρουν.
Σε μια εποχή που οι γονείς πρέπει να δουλεύουν όλο και περισσότερο για να βγάζουν όλο λιγότερα, η πάλη για να στηριχθεί η οικογένεια είναι μεγάλη.
Σε μια κοινωνία που μας ζητάει όλο και περισσότερα για να μας επιστρέψει όλο και λιγότερα.
Σε μια κοινωνία που δεν φροντίζει τους γονείς, πρέπει να έχουμε ο ένας τον άλλο.
Οι γονείς βρισκόμαστε σε μια συνεχής διαδικασία μάθησης. Με τον ίδιο τρόπο που ένα χωριό μεγαλώνει ένα παιδί, χρειαζόμαστε τις επιρροές άλλων ανθρώπων γύρω μας για να μας βοηθήσουν να «μεγαλώσουμε». Να καταφέρουμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας. «Μεγαλώνουμε» πραγματικά ο ένας τον άλλον.
Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον.
Μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλο. Πρέπει να μοιραστούμε μεταξύ μας. Και πρέπει να υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλον.
Χρειαζόμαστε τους φίλους μας, την οικογένειά μας, τους γείτονές μας. Τους ανθρώπους στο διαδίκτυο που μπορεί να μην τους έχουμε δει ποτέ, αλλά έχουν διάθεση να μας βοηθήσουν.
Χρειαζόμαστε τους επαγγελματίες υγείας και χρειαζόμαστε μαμάδες και μπαμπάδες που ήταν εκεί πριν από εμάς. Ή που είναι εκεί μαζί με εμάς.
Να μας δώσουν γνώση, να μας αγαπήσουν, να μας φροντίσουν ακόμη και με τη σκέψη τους.
Ακόμη και να κουνήσουν απλά το κεφάλι και να πουν «Σε καταλαβαίνω».
Και ακριβώς όπως χρειαζόμαστε εμείς τους άλλους ανθρώπους για να μας στηρίξουν, το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς για εκείνους.
Κάθε φορά που προσέχουμε το παιδί μιας άλλης μαμάς γιατί δεν έχει που να το αφήσει. Κάθε φορά που προσφέρουμε ένα χέρι βοήθειας σε μια μαμά που μόλις γέννησε. Κάθε φορά που ρωτάμε τους γονείς αν χρειάζονται τη βοήθεια μας όταν βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση. Και ας έχουμε ιδωθεί για πρώτη φορά στη ζωή μας.
Κάθε φορά που θα παρηγορήσουμε, θα συμβουλέψουμε, θα ανακουφίσουμε, θα βοηθήσουμε, θα διδάξουμε και θα διδαχθούμε ως γονείς.
Πρέπει να είμαστε εκεί για τα παιδιά μας και για τα παιδιά των άλλων. Πρέπει να είμαστε εκεί για τους γονείς των άλλων παιδιών. Για να βοηθήσει ο ένας τον άλλο να μεγαλώσει. Τώρα χρειαζόμαστε αυτή την αγάπη μεταξύ μας περισσότερο από ποτέ.
Γιατί αν χρειάζεται ένα χωριό για να μεγαλώσει ένα παιδί, χρειάζεται ένα ακόμα για να στηρίξει τους γονείς του.
Γιατί αν οι γονείς και τα παιδιά είναι υγιείς, τότε και το «χωριό» θα είναι υγιές επίσης. Και αυτό είναι αυτό που χρειαζόμαστε.