Current track

Title

Artist


Τι σημαίνει το όνομά σας στα Αρχαία Ελληνικά

Written by on 02/04/2024

Από το alfavita.gr 

Αν απορούσατε τι ακριβώς σημαίνει το όνομά σας στα αρχαία Ελληνικά τότε η παρακάτω λίστα θα σας κατατοπίσει.
Αναλυτικά τα ονόματα
Ονόματα ανδρών
  • Αγαθοκλής (αγαθός+κλέος) ο έχων καλή φήμη.
  • Αγησίλαος ( άγω+λαός) ο ικανός ηγέτης .
  • Αθηναγόρας (Αθήναι+αγορά) ο σοφός αγορητής
  • Αθηνόδωρος (Αθηνά+δώρο) δώρο της Αθηνάς, ο σοφός.
  • Αλέξανδρος (αλέξω:απομακρύνω+ανήρ) ο απωθών τους άνδρες, ο ανδρείος.
  • Αλκιβιάδης (αλκή+βία) ο τολμηρότατος.
  • Ανδροκλής (ανήρ+κλέος) ο ένδοξος.
  • Αριστογένης (άριστος+γένος) ο ευγενής.
  • Αριστόβουλος (άριστος+βουλή) ο άριστος σύμβουλος.
  • Αριστοκλής (άριστος+κλέος) ο έχων άριστη δόξα.
  • Αριστομένης (άριστος+μένος) ο ανδρειότατος.
  • Δημοσθένης (δήμος+σθένος) η δύναμη του λαού.
  • Διογένης (Ζευς+γένος) ο Θεογένητος
  • Διομήδης (Διός+μέδων:άρχων) ο άρχων με θεία δύναμη.
  • Επαμεινώνδας (επί+άμεινον) ο προοδευτικός.
  • Ετεοκλής (ετεός:αληθής+κλέος) ο έχων αληθινή δόξα.
  • Ευαγόρας (ευ+αγορεύω) ο καλός ομιλητής.
  • Ευρυβιάδης (ευρύς+βία) ο πολύ αυταρχικός.
  • Ευρυσθένης (ευρύς+σθένος) ο καρτερικότατος.
  • Θεμιστοκλής (θέμις+κλέος) ο ένδοξος υπερασπιστής του δικαίου.
  • Θουκυδίδης (Θεού+κύδος:δόξα) ο δοξάζων τον θεό.
  • Θρασύβουλος (θρασύς+βουλεύομαι) ο τολμηρά σκεπτόμενος.
  • Ιάσων (ίασις:θεραπεία) ο θεραπευτής.
  • Ίων (ίον:άνθος) ο μενεξεδένιος.
  • Κίμων (χίμων:χειμών) ο θυελλώδης.
  • Κλέαρχος (κλέος+άρχω) ο ένδοξος άρχων.
  • Κλεόβουλος (κλέος+βουλή) ο επινοητικότατος.
  • Κλεομένης (κλέος+μένος) ο ένδοξος για τη γενναιότητά του.
  • Κρίτων (κρίνω) ο ευφυής.
  • Λέανδρος (λαός+ανήρ) ο ανδρείος του λαού.
  • Μενέλαος (μένος+λαός) η ορμή του λαού.
  • Μιλτιάδης (μίλτος:ερυθρά βαφή) ο αιματώδης, ο ανδρείος.
  • Νεοκλής (νέος+κλέος) η νέα δόξα.
  • Ξενοφών : ο ανδρείος ηγέτης των ξένων
  • Οδυσσεύς (οδύσσομαι:διώκομαι) ο διωκόμενος υπό των θεών.
  • Ορέστης (όρος+ίσταμαι) ο ορεσίβιος.
  • Πάτροκλος (πατρίς+κλέος) η δόξα της πατρίδος
  • Περικλής (περί+κλέος) ο ένδοξος
  • Πολυδεύκης (πολύ+δεύκος:γλεύκος) ο πολύ γλυκός
  • Πύρρος (εκ του πυρρός) ο ξανθοκόκκινος
  • Σόλων (πιθανώς από το ρ. σέλλω:σείω) ο διασείσας το παλαιό, ριζοσπάστης
  • Σοφοκλής (σοφός+κλέος) ο έχων δόξα σοφού
  • Σωκράτης (σώζω+κράτος) ο σωτήρ του κράτους
  • Τηλέμαχος (τηλέ: μακριά+μάχομαι) ο αγωνιζόμενος μακράν της πατρίδος
  • Τιμολέων (τιμή+λέων) ο ισχυρός ως λέων
  • Φαίδων (φως) ο λαμπρός καθ όλα
  • Φίλιππος (φιλώ+ίππος) ο αγαπών τους ίππους
  • Φοίβος (φάος:φως) ο ακτινοβόλος
  • Φρίξος (φρίττω) ο τρομακτικός.
Ονόματα γυναικών
  • Αγαθόκλεια (αγαθή+κλέος) η έχουσα καλή φήμη
  • Αγαθονίκη (αγαθή+νίκη) η νικήτρια ένδοξης νίκης.
  • Aλκηστις (αλκή+εστία) η χάρη της οικογενείας
  • Αλκμήνη (αλκή+μήνη:σελήνη) η ακτινοβολούσα.
  • Ανδρομάχη (ανήρ+μάχομαι) η πρόμαχος.
  • Αριάδνη (άρι:πολύ+αγνή) η αγνότατη
  • Αρσινόη (άρσις < αίρω+νους) η υψηλόφρων. Αφροδίτη (αφρός+αναδύω) η αφρογενής, η ωραιοτάτη. Δηϊδάμεια (δήϊος:εχθρός+δαμάζω) η νικήτρια των εχθρών. Διώνη (εκ του Διός) η θεϊκή. Ερατώ (ερώ:αγαπώ) η αξιολάτρευτη, Μούσα Εριφύλη (έρι:πολύ+φύλον) η έξοχη των γυναικών. Ευδοξία (ευ+δόξα) η έχουσα καλή φήμη. Ευνομία (ευ+νέμω:διανέμω) η δίκαιη χορηγός των αγαθών. Ευρυδίκη (ευρύς+δίκη) η πολύ δίκαιη. Ευρύκλεια (ευρύς+κλέος) η πολυένδοξη. Ευτέρπη (ευ+τέρπω) η πολύ ευχάριστη, Μούσα. Ήβη (ήβη:ακμή) η πάντοτε θαλερή, νέα Ηλέκτρα (ηλέκτωρ:ο ακτινοβολών ήλιος) η ακτινοβολούσα από χάρη Ηρώ (Ήρα) η προσωποποίηση της Θεάς Ήρας
  • Θάλεια (θάλλω) η δροσερή, η ωραία, Μούσα Θέμις (τίθημι>θεσμός) η θεά του Δικαίου, η άκρως δίκαιη.
  • Ιοκάστη (ίον+κάζω:στολίζω) η ωραία ως μενεξές.
  • Ιππολύτη (ίππος+λύω) η αρματιλάτις.
  • Ίρις (είρω:αγγέλω) η αγγελιοφόρος των θεών.
  • Ιφιγένεια (ίφι:ισχυρά+γίγνομαι) η πολύ ισχυρή.
  • Καλλιόπη (κάλλος+ωψ:οφθαλμός) η έχουσα ωραία μάτια.
  • Καλλιρρόη ( καλώς+ρέω) η δροσερή ως καθαρό νερό.
  • Κλειώ (κλέος) Η ένδοξη, Μούσα.
  • Κλεονίκη (κλέος+νίκη) η ένδοξη νικήτρια.
  • Κλεοπάτρα (κλέος+πάτρη) η δόξα της πατρίδος.
  • Λητώ (λανθάνω) η μυστηριώδης.
  • Μελπομένη (μέλπω) η ευφραίνουσα με το άσμα της.
  • Μυρτώ (μύρτον) η ευχάριστη ως μυρτιά.
  • Ναυσικά (ναυς+καίνυμαι:υμνούμαι) η υμνούμενη από τους ναυτικούς.
  • Νεφέλη (νέφω:χύνω ύδωρ) η προσφέρουσα ζωογόνον ύδωρ.
  • Ξανθίππη η ξανθή ιππεύτρια.
  • Πηνελόπη (πήνη:υφάδι+λέπω:εκτυλίσσω) η καλλιτέχνις υφάντρια.
  • Πολυξένη (πολύ+ξενία) η πολύ φιλόξενη.
  • Πολύμνια (πολύς+ύμνος) η θεία τραγουδίστρια, Μούσα.
  • Τερψιχόρη (τέρπω+χορός) η τέρπουσα με το χορό της, Μούσα.
  • Φαίδρα (φαιδρός < φως) η φωτεινή, η λάμπουσα από χάρη.
  • Φερενίκη (φέρω+νίκη) η νικηφόρος
  • Φιλομήλα (φιλώ+μέλος) η φιλόμουσος, η φίλη της αρμονίας.
  • Χρυσηϊς (χρυσός) η πολύτιμη, η χρυσαφένεια.
Ονοματοπαίγνια
Α
  • Αγαμέμνων: επίμονος
  • Αγησίλαος: αρχηγός
  • Αδάμ: άνθρωπος
  • Αδαμάντιος-ία: διαμαντένιος
  • Αίγλη: γοητεία
  • Άλκηστη: ικανή
  • Αλκιβιάδης: ισχυρός
  • Αμαλία: ακούραστη
  • Ανδρομάχη: μάχη ανδρός
  • Αντιγόνη: απόγονος
  • Απόστολος-ία: αγγελιοφόρος
  • Ασπασία: χαρούμενη
  • Αγνή: σεμνή
  • Αντώνης-ία: ο καταγόμενος από τον Ηρακλειδη Άντωνα
  • Αθανάσιος-ία: αθάνατος
  • Αγαθάγγελος: φέρνει καλές ειδήσεις
  • Αρσένιος: αρσενικός
  • Αγαθή: αθώα
  • Ακύλας: αετός
  • Αρχέλαος: αρχηγός του λαού
  • Αγάπιος: ανιδιοτελής
  • Αλέξιος-ία: προστάτης
  • Αρτέμων: αναρτητής
  • Ακάκιος: άκακος
  • Αναστάσιος: αυτός που σηκώνεται
  • Αχίλλειος- Αχιλλέας: θλιμμένος
  • Ακυλίνη: αετίνα
  • Αφροδίσιος: ο αναφερόμενος στην Αφροδίτη, την ερωτική επιθυμία
  • Αριστοκλής: δοξασμένος
  • Αιμιλιανός: αντίζηλος
  • Αλέξανδρος-α: προστάτης των ανθρώπων
  • Άνθιμος: άνθος
  • Αριστείδης: άριστος στη μορφή
  • Αριάδνη: πάναγνη
  • Ανδρόνικος-ίκη: αυτός που νικά τους εχθρούς
  • Αριστόβουλος: ο έχων καλή θέληση
  • Αργυρώ: ασημένια
  • Αικατερίνη: καθαρή
  • Ανδρέας: άφοβος
  • Αγγελίνα: αγγελάκι
  • Αμβρόσιος: άφθαρτος
  • Άννα: η έχουσα εύνοια, χάρη
  • Απολλώνιος: δυνατός
  • Αγλαΐα: η έχουσα ευτυχισμένη ζωή και
  • Αγλαΐα: ωραία
  • Αναστασία: αναστημένη
  • Αγαθοκλής: ο έχων φήμη γενναίου ανδρός
  • Αθηνά: Αθηναία
  • Αναξαγόρας: άρχοντας του λόγου
  • Αναξίμανδρος: κύριος της ομώνυμης του θεού Μάνδρου περιοχής της Μ. Ασίας
  • Αναξιμένης: κύριος του πάθους
  • Ανάργυρος: ανάργυρος, χωρίς χρήματα
  • Ανδροκλής: ένδοξος άνδρας
  • Άρης: καταστροφή, κατάρα
  • Αρίσταρχος: άριστος άρχοντας
  • Αριστοτέλης: ο έχων άριστους σκοπούς
  • Αριστοφάνης: ο έχων άριστη όψη
  • Αρχίλοχος: πρωτογεννημένος
  • Αρχιμήδης: κυρίαρχος της σκέψης
  • Αύγουστος: σεβαστός και
  • Αύγουστος: οιωνοσκόπος
Β
  • Βέρα: αληθινή
  • Βιργινία: παρθένος
  • Βύρων: στάβλος
  • Βασίλειος-ική : βασιλιάς-ισσα
  • Βουκόλος: βοσκός βοδιών
  • Βλάσης: βλαστάρι
  • Βαλεντίνος-η: ρωμαλέος
  • Βενέδικτος: ευλογημένος
  • Βάϊος: βάγια
  • Βαρνάβας: υιός παράκλησης
  • Βερονίκη: αληθινή νίκη
  • Βίκτωρ-ία: νίκη
  • Βαρβάρα: βάρβαρη
  • Βαρθολομαίος: γιος του Τολμάι
  • Βερέμης: ο ασθενικός, φθίση
  • Βιόλα: μενεξές
  • Βιολέτα: υποκορ. του Βιόλα
Γ
  • Γαλάτεια: ισχυρή
  • Γρηγόρης: άγρυπνος
  • Γελάσιος: εξαπατημένος
  • Γαβριήλ: ο Θεός είναι η ισχύς μου
  • Γερόντιος: ώριμος
  • Γεώργιος-ία: γεωργός
  • Γλυκερία: γλυκός μούστος
  • Γεράσιμος: τιμημένος
  • Γεθσημανή και Γεσθημανή: ελαιοτριβείο
Δ
  • Δαλιδά: ευχαρίστηση
  • Δανάη: φαιδρή, χαρούμενη
  • Δημοσθένης: τόλμη του δήμου
  • Διάνα: Άρτεμις (εγερτήριο σάλπισμα)
  • Δομνίκη: κυρία, αρχόντισσα
  • Δομνίνη: αρχοντοπούλα
  • Δωροθέα: δώρο Θεού
  • Δαβίδ: αγαπητός
  • Δαμιανός: μικρός
  • Διομήδης: σκέψη του Δία
  • Διονύσης-ία: Διόνυσος
  • Δημήτριος-α: μητέρα γη
  • Δαμασκηνός: ο καταγόμενος από τη Δαμασκό
  • Δανιήλ: καθαρός
  • Δανιήλ: κριτής μου είναι ο Θεός
  • Δαίδαλος: περίτεχνα δουλεμένος, κατάστικτος
  • Δεσπότης- θηλ. Δέσποινα: ο κύριος του σπιτιού
  • Δημόκριτος: κριτής του δήμου
  • Δίκαιος: ο συμμορφούμενος προς τους θεσμούς, τις δικανικές αποφάσεις
  • Διογένης: γεννημένος από τον Δία
  • Διόδωρος: δώρο του Δία
  • Δούκας: άγω, οδηγώ
Ε
  • Έκτωρ: κάτοχος
  • Ελεονώρα: ξένη
  • Έλλη: Ελληνίς
  • Επαμεινώνδας: ο ισχυρότερος
  • Ερασμία: αξιαγάπητη
  • Ερρίκος: για πάντα δυνατός
  • Εύα: η μητέρα των ζωντανών
  • Ευστράτιος: καλός στρατιώτης
  • Ευθύμιος: πρόσχαρος
  • Ευσέβιος: θεοσεβής
  • Ευστάθιος-ία : ακλόνητος, σταθερός
  • Ευδοκία: καλή διάθεση
  • Ευθαλία: ανθισμένη
  • Ευτρόπιος: προετοιμασμένος
  • Ευάγγελος-ία: ο φέρων καλές ειδήσεις
  • Ευβούλη: συνετή
  • Ευτύχιος-ία: καλότυχος
  • Ελισάβετ: αφθονία
  • Ειρήνη: φιλήσυχη
  • Επιφάνιος: επιφανής
  • Ελένη: λαμπάδα
  • Ελισ(σ)αίος: αυτός που ελίσσεται
  • Ευδόκιμος: επιτυχημένος
  • Ειρηναίος: ειρηνικός
  • Ερμιόνη: η καταγόμενη από την ομώνυμη πόλη
  • Ευανθία: λουλουδιασμένη
  • Ευφημία: η έχουσα καλή φήμη
  • Ευφροσύνη: χαρούμενη
  • Ερωτηίς: ερωτιάρα
  • Ευλάμπιος-ία: λαμπερός
  • Επιστήμη: αυτή που γνωρίζει τα πάντα
  • Ελευθέριος-ία: ελευθερωτής
  • Ευγένιος-ία: από καλή γενιά
  • Ειλείθυα: έρχομαι, φέρνω
  • Ελπίδα: αναμένω, ελπίζω
  • Ερμής: πιθανόν έρμα= σωρός λίθων
  • Έρση: έρση, δροσιά
  • Ευρυδίκη: ευρύς και δίκη
  • Ευρώπη: πιθανόν ωπός, ανοιχτομάτης
  • Εμπεδοκλής: ο έχων έμπεδον κλέος, σταθερή δόξα, ο μόνιμα ένδοξος
Ζ
  • Ζήνων: Ζευς
  • Ζαχαρίας: αυτός που θυμάται
  • Ζηνοβία: αυτή που ζει τη ζωή
Η
  • Ήβη: ισχύς
  • Ηρώ: Ήρα
  • Ηρωδίων: ήρωας
  • Ηρώδης: ήρωας
  • Ηράκλειος: ο πολύ δυνατός
  • Ηλίας: είναι ο Θεός μου
  • Ηλέκτρα: λαμπρή, φωτεινή
  • Ησαΐας: σωτηρία του Θεού
  • Ησίοδος: ρίχνω, εκτοξεύω φωνή, ωδή
  • Ηρόδοτος: Ήρα και δοτός
  • Ηώ: χάραμα, αυγή
Θ
  • Θαλής-Θάλεια: ανθηρός
  • Θεωνάς: κοντά στο Θεό
  • Θεοδόσιος-α: ο δοσμένος στο Θεό
  • Θεόδωρος-α: δώρο του Θεού
  • Θεοφύλακτος: αυτός τον οποίο φυλάει ο Θεός
  • Θωμάς: δίδυμος
  • Θεολόγος-ία: αυτός που μιλά για το Θεό
  • Θεράπων: θεραπευτής
  • Θεοδότης: ο Θεός δίνει
  • Θεμιστοκλής: δόξα της δικαιοσύνης
  • Θεοφάνης: φανέρωση του Θεού
Ι
  • Ιωάννης-α: ευνοημένος από το Θεό
  • Ιανουάριος: Ιανός
  • Ιάσων: θεραπευτής
  • Ιουνία: Ιούνιος, Ήρα
  • Ιουστίνος: δίκαιος
  • Ιλαρίων: χαρωπός
  • Ιούδας: παινεμένος
  • Ιεζεκιήλ: ο Θεός δυναμώνει
  • Ιππόλυτος: αυτός που λύνει τα άλογα
  • Ιπποκράτης: αυτός που κρατά τα άλογα
  • Ίρις: λυγαριά
  • Ιφιγένεια: από ισχυρό γένος
  • Ιουλία: Πέμπτη
  • Ιωακείμ: ο Θεός σταθεροποιεί
  • Ιουλιανός: Ιούλιος
  • Ιωνάς: περιστέρι
  • Ισσαάκ: γελαστός
  • Ιάκωβος: αυτός που υποσκελίζει
  • Ιωσήφ-ίνα: πολύτεκνος
  • Ιγνάτιος: φωτιά
  • Ιερώνυμος: ο φέρων ιερό όνομα
  • Ιορδάνης: εκροή
  • Ισμαήλ: ο Θεός ακούει
Κ
  • Καλλιρρόη: η καλλίρροη, η με άφθονα νερά
  • Καλυψώ: αυτή που καλύπτεται
  • Κάρολος: δυνατός άντρας
  • Κασσάνδρα: αυτή που υπερέχει
  • Κίμων: ο έχων σκούρο καφέ χρώμα
  • Κλέαρχος: ένδοξος άρχοντας
  • Κλειώ: υπόληψη
  • Κύρος: κύριος
  • Κύριλλος: κύριος
  • Κασσιανός-ή: ο φέρων περικεφαλαία
  • Κωνσταντίνος-ίνα: σταθερός
  • Καλλιόπη: ομορφομάτα
  • Καλλίνικος: λαμπρή νίκη
  • Κοσμάς: κόσμημα
  • Καλλίστρατος: καλός δρόμος
  • Κυριάκος-η: ο ανήκων στο Θεό
  • Κυπριανός: χάλκινος
  • Κλεοπάτρα: η από ένδοξο πατέρα
  • Κυβέλη: Κυβήβη, πιθανόν ανατολ. δάνειο
Λ
  • Λουκάς: ο καταγόμενος από τη Λουκανία
  • Λέων: λιοντάρι
  • Λαυρέντιος: δάφνινος
  • Λυδία: η καταγόμενη από την αρχαία ομώνυμη χώρα
  • Λύδα: γυναίκα
  • Λάζαρος: ο Θεός έχει βοηθήσει
  • Λουκία: λουκάνικο
  • Λουκιανός: φωτεινός
  • Λογγίνος: ρήτορας
  • Λυκούργος: ο ως λύκος συμπεριφερόμενος
  • Λάμπρος: λαμπρός
  • Λατίνος: ο καταγόμενος από το Λάτιο
  • Λευκή: φωτεινή, λαμπρή
  • Λάουρα: δάφνη, δάφνινο στεφάνι
Μ
  • Μελπομένη: τραγουδίστρια
  • Μενέλαος: αυτός που μένει με το λαό
  • Μαλαχίας: μαλακός
  • Μάξιμος: μέγιστος
  • Μάρκος: φιλοπόλεμος
  • Μεθόδιος: μεθοδικός
  • Μελέτιος: αυτός που δείχνει ενδιαφέρον
  • Μαρίνα: θάλασσα
  • Μαρίνος: ο θαλασσινός Μαγδαληνή: από τα Μάγδαλα-Πύργος
  • Μάρκελλος-α: υποκ. Άρης
  • Μαρία: πικρή, ανυπότακτη
  • Μαρκιανός: ο υιοθετημένος
  • Μιχάλης: ποιος είναι σαν το Θεό;
  • Ματθαίος-ίλδη: δώρο Θεού
  • Μηνάς: αυτός που στέλνει μηνύματα
  • Μελάνη-Μελανία: μελαχρινή
  • Μιράντα: θαυμαστή
  • Μυρσίνη: μυρτιά
  • Μάγια: όχι πολύς, ανεπαρκής
  • Μαντώ: μάντις
  • Μερόπη: θνητός άνθρωπος, βροτός
  • Μιλτιάδης: κοκκινωπός, στο χρώμα του αίματος
  • Μορφέας: μορφή
  • Μωυσής: βγαλμένος απ΄ έξω, σωσμένος(απ΄το νερό) (βιβλ. άποψη)
Ν
  • Ναϊάς: πηγή, κρήνη
  • Νικηφόρος: θέλγει τη νίκη
  • Νήφων: νηφάλιος
  • Νεφέλη:νέφος, σκότος
  • Ναταλία: λουλούδι
  • Νικήτας: νικητής
  • Νεόφυτος: καινούρια βλάστηση
  • Νέστορας: αυτός που επιστρέφει ευτυχής
  • Νεκτάριος: γλυκός χυμός
  • Νικόλαος: ο χαρίζων στο λαό
  • Ναθαναήλ: ο Θεός έχει δώσει
Ξ
  • Ξένη: φιλόξενη
  • Ξενοφών: ηχεί παράξενα
Ο
  • Οδυσσέας: αντικείμενο οργής
  • Ορέστης: ορεινός και
  • και Ορέστης: ορεινός
  • Ορέστης: μετριόφρων
  • Ονούφριος: σκεπτικός
  • Όλγα: ευτυχισμένη
  • Ολυμπιάς: βουνό, Όλυμπος
  • Όθων: πλούτη, περιουσία
Π
  • Πρισκίλλη: παλιά
  • Πάμφιλος: φίλος όλων
  • Πολύκαρπος: γόνιμος
  • Πηγή: πάγος
  • Πατρίκιος: πατέρας
  • Παύλος: μικρός
  • Πέτρος: λιθάρι
  • Προκόπης: προκομμένος
  • Παγκράτιος: πανίσχυρος
  • Παρασκευάς,ή: προετοιμασία
  • Παντελεήμων: τους πάντες ελεεί
  • Πρόδρομος: αυτός που προηγείται
  • Πελαγία: η πελαγινή, η πελαγίσια
  • Πλάτων: ο ευρύστερνος
  • Πανδώρα: η έχουσα όλα τα δώρα
  • Πάτροκλος: αυτός που έχει ένδοξο πατέρα
  • Περικλής: φημισμένος
  • Πηνελόπη: είδος πουλιού
  • Περσεφόνη: αυτή που προσφέρει αφθονία
  • Παυσανίας: αυτός που ανακουφίζει από τη θλίψη
  • Περσεύς: καταστροφέας
  • Πολυχρόνης: αυτός που ζει πολλά χρόνια
  • Πιλάτος: δόρυ, ακόντιο
Ρ
  • Ρεβέκκα: παχουλή
  • Ρεγγίνα: βασίλισσα
  • Ραφαήλ: ο Θεός έχει θεραπεύσει
  • Ρωμανός: σφριγηλός
  • Ραχήλ: προβατίνα
  • Ρήγας: βασιλιάς
Σ
  • Σίλβεστρος: ασημένιος
  • Συμεών: αυτός που έχει ακούσει το Θεό
  • Σαββίνος-α: αναπαυόμενος
  • Σεραφείμ: φλεγόμενος άγγελος
  • Σίμων-ώνη: αυτός τον οποίο άκουσε ο Θεός
  • Σαμψών: ήλιος
  • Σίλας: πράος
  • Σωτήρης-ία: λυτρωτής
  • Σαμουήλ: όνομα του Θεού
  • Σαλώμη: ειρήνη
  • Σοφοκλής: δοξασμένος, σοφός
  • Σταύρος: στύλος
  • Σαββάτιος: αναπαυμένος
  • Σέργιος: αυτός που του αρέσει ο περίπατος, το σεργιάνι
  • Σωκράτης: δυνατός
  • Σεβαστιανός-ή: αποσυρόμενος
  • Στυλιανός-ή: αστέρι και
  • Στυλιανός: στύλος
  • Σύλβια: δάσος
  • Σάββας: Σάββατο
  • Σπυρίδων-ούλα: ο εύπορος, που έχει πολύ σιτάρι
  • Στέφανος-ία: στεφανωμένος
  • Σίσυφος: πανούργος
Τ
  • Τατιανή: αυτή που τακτοποιεί
  • Τιμόθεος: τίμα το Θεό
  • Τρύφων: φιλήδονος
  • Ταράσιος: ταραχοποιός
  • Τίμων: τιμημένος
  • Τριαντάφυλλος-ιά: ρόδινος
  • Τίτος: ο χαίρων σεβασμού
  • Τερέζα: από το ελλην. θερίζω δηλώνοντας γονιμότητα και κατ΄ άλλους από το τοπωνύμιο Θήρα
Υ
Φ
  • Φαίδων: χαρούμενος, γελαστός
  • Φωκίων: φώκια
  • Φώτης-εινή: φανέρωση του Θεού
  • Φλαβιανός: ξανθός
  • Φιλοθέη: αγαπά το Θεό
  • Φιλήμων: φιλικός
  • Φεβρωνία: εξαγνισμένη
  • Φλώρα: λουλούδι
  • Φανούριος-ία: αυτός που φωτίζει, που φανερώνει
  • Φίλιππος: φίλος των αλόγων
  • Φαίδρα: λαμπερή
  • Φιλάρετος-η: φίλος της αρετής
Χ
  • Χαράλαμπος-ία: αυτός που λάμπει από χαρά
  • Χρύσανθος-άνθη: χρυσό λουλούδι
  • Χριστόφορος: ο φέρων το Χριστό
  • Χριστίνα: χρισμένη
  • Χαριτίνη: χαριτωμένη
  • Χρυσή: μαλαματένια
  • Χρήστος-ίνα: ο χρηστός, ο ηθικός
  • Χαρίλεια: χάρις-δόξα
  • Χαρίλαος: χάρις του λαού
Ψ
Ω
  • Ωρίων: ώρα, φροντίδα