Τι σημαίνει: Οsculum infame

Τις προάλλες, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ο κύριος Ντόναλντ Τραμπ, κατά τη διάρκεια επίσημου δείπνου της Εθνικής Ρεπουμπλικανικής Επιτροπής του Κογκρέσου, αναφερόμενος στην αύξηση των δασμών που επέβαλε η κυβέρνησή του στα εισαγόμενα προϊόντα, είπε πως πολλές χώρες σπεύδουν να διαπραγματευτούν με τις ΗΠΑ.

Ομως, στη δήλωσή του δεν χρησιμοποίησε ακριβώς τη λέξη «σπεύδουν», για να περιγράψει το πώς πολλά κράτη, τρομοκρατημένα από την αύξηση των δασμών, ζήτησαν διαπραγματεύσεις με την αμερικανική κυβέρνηση. Ο κύριος Τραμπ είπε επί λέξει πως οι χώρες «are kissing my ass to negotiate…», κάνοντας τους εκλεκτούς συνδαιτυμόνες του κυβερνώντος κόμματος να ξεραθούν στα γέλια, καταχαρούμενοι που άκουσαν τον αρχηγό του ισχυρότερου κράτους στον κόσμο να περιγράφει λαϊκά, ντόμπρα και σταράτα πώς δεκάδες κράτη μαλώνουν ποιο να του πρωτοφιλήσει τον κώλο, δηλώνοντας ταπεινά την υποταγή τους στην υπερδύναμη.

Πράγματι, στα αγγλικά, η χυδαία φράση «kiss my ass» δηλώνει μεταφορικά την περιφρόνηση, αλλά και την υποταγή. Στα ελληνικά, η υβριστική έκφραση «kiss my ass» αποδίδεται ως «σ’ έχω γραμμένο» (εννοείται στ’ @ρχίδι@ μου). Ομως, η νοηματική της βαρύτητα μπορεί να ενταθεί: η πρόστυχη και προσβλητική φράση «you can kiss my ass!» θα μπορούσε να αποδοθεί και ως «θα μου κλ@σεις τα @ρχίδι@!», με την έννοια «δεν μπορείς να με βλάψεις, οι απειλές σου είναι κούφιες».

Πράγματι, ο ασπασμός στον πισινό δηλώνει την πλήρη υποταγή, την άκρα ταπείνωση του φιλούντος προς τον κάτοχο των οπισθίων. Είναι πιθανό αυτό το «φιλί της ντροπής», το osculum infame στα λατινικά, ο αισχρός ασπασμός, να προήλθε από την ευρωπαϊκή μεσαιωνική παράδοση των μαγισσών.

Στις αρχές του 17ου αιώνα ένας Γάλλος δικαστικός, ο Ανρί Μπογκέ, που είχε εντρυφήσει στη δαιμονολογία, είχε περιγράψει με λεπτομέρειες το διαβόητο «Σάββατο των Μαγισσών», το ανόσιο «Σαμπάτ» ή τη Βαλπουργιανή Νύχτα («Sankt-Walpurgisnacht» στα γερμανικά), την παραμονή της γιορτής της Αγίας Βαλπουργίας, που εορταζόταν τη νύχτα της 30ής Απριλίου προς την 1η Μαΐου. Αυτή τη νύχτα οι μάγοι και οι μάγισσες, καβάλα σε σκουπόξυλα ή στην πλάτη φτερωτών δαιμόνων, έσπευδαν σε συγκεκριμένα σημεία για να λατρέψουν τον Σατανά και να οργιάσουν με κανιβαλισμό και ανόσιες ερωτικές συνευρέσεις με τους δαίμονες και τον Αρχοντα του Σκότους.

Κατά τη διάρκεια αυτών των τελετών, που θεωρούνται ως μια ανίερη, κοροϊδευτική παρωδία χριστιανικών τελετών, όλοι οι συμμετέχοντες δήλωναν την υποταγή τους στον τραγόμορφο Διάβολο, σηκώνοντας την ουρά του και φιλώντας του τα οπίσθια, το «άλλο» στόμα του. Αυτό το αισχρό φίλημα αναφέρεται σχεδόν σε κάθε ομολογία μάγισσας, η οποία φυσικά είχε προκύψει μετά από βασανιστήρια. Ωστόσο η αναφορά του βδελυρού φιλιού είναι παρούσα στην ευρωπαϊκή λαϊκή παράδοση – ο Γκόγια είχε ζωγραφίσει έναν σπουδαίο πίνακα με θέμα το Σάββατο των Μαγισσών.

Παρόλο που η χρήση σήμερα αυτής της χυδαιολογίας δεν έχει καμία μεταφυσική συμπαραδήλωση, εάν κάποιος κάνει ό,τι τον διατάσσει η φράση σημαίνει πως υποτάσσεται, πως δίνει γην και ύδωρ στον αφέντη του, διότι μόνο ένα Μεγάλο Αφεντικό, με ένα τερατωδώς μεγάλο ναρκισσιστικό σύμπλεγμα, μπορεί να απαιτήσει και να λάβει το osculum infame. Ωστόσο, δυστυχώς, καμιά φορά βλέπεις ανθρώπους, αλλά και ολόκληρες χώρες, να εξευτελίζονται ενώπιον των ισχυρών, ενώ δεν θα λαχταρούσαν τίποτα περισσότερο από το να τους είχαν γραμμένους, κι αυτούς και τις απειλές τους.