Τα εγκαταλελειμμένα κυνηγόσκυλα των ελληνικών βουνών

Κυνηγοί και κτηνοτρόφοι εγκαταλείπουν κυνηγόσκυλα, δημιουργώντας ντόμινο προβλημάτων στη φύση. Εκπρόσωποι φιλοζωικών οργανώσεων αλλά και ο διδάκτωρ Ζωολογίας Θεόδωρος Κομηνός μιλούν στην «Κ»

Κυνηγόσκυλα που γέρασαν και δεν «αποδίδουν» πια – σύμφωνα με τους ιδιοκτήτες τους, κυνηγόσκυλα μικρότερα σε ηλικία που δεν πιάνουν τις κατάλληλες επιδόσεις και άλλα που αρρώστησαν, εγκαταλείπονται από τους κυνηγούς στα ελληνικά βουνά κι αφήνονται στην τύχη τους. Αυτό καταγγέλλουν φιλοζωικές οργανώσεις, οι οποίες τις τελευταίες ημέρες βάζουν το θέμα στην ατζέντα της δημόσιας συζήτησης.

Πιο πρόσφατη ανακοίνωση αυτή της «Πανελλήνιας Ομοσπονδίας για το περιβάλλον, τα ζώα, το κυνήγι -Νέμεσις». Στην ανακοίνωση που εξέδωσε η οργάνωση κάνει λόγο για ένα φαινόμενο καθημερινό σε όλη την ελληνική περιφέρεια. Μιλώντας στην «Κ» η νομικός και πρόεδρος της οργάνωσης «Νέμεσις», Νατάσσα Μπομπολάκη σημειώνει πως «ενώ όλα σχεδόν τα κυνηγόσκυλα φέρουν την ηλεκτρονική σήμανση (το λεγόμενο τσιπάκι), σε πολλές περιπτώσεις, δεν έχει καταxωρηθεί στην ηλεκτρονική βάση το όνομα του ιδιοκτήτη τους. Αυτό συμβαίνει γιατί οι ιδιοκτήτες δεν θέλουν να ταυτοποιούνται με τα παρατημένα σκυλιά τους».

To πρόβλημα αναδεικνύει κι ο «Πολιτιστικός Φιλοζωικός Σύλλογος Τρίπολης» ο οποίος κάνει λόγο για μια κατάσταση στην Αρκαδία «η οποία έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο». Όπως περιγράφει στην «Κ» ο πρόεδρος του συλλόγου εκεί, Γιώργος Ζαφειράκης: «αυτές τις ημέρες βρήκαμε ακόμα δύο λυκόσκυλα, τα οποία εγκαταλείφθηκαν στο Ξηροπήγαδο Κυνουρίας. Το ένα μάλιστα είναι γέρικο. Επίσης, δέκα ημέρες νωρίτερα, δύο ξένοι τουρίστες βρήκαν δύο εγκαταλειμμένα κυνηγόσκυλα στο Xιονοδρομικό Κέντρο του Μαινάλου. Ήταν σε πολύ κακή κατάσταση λόγω του ψύχους».

Όπως και η κ. Μπομπολάκη, έτσι και ο κ. Ζαφειράκης τονίζει πως πολλά από τα κυνηγόσκυλα που βρίσκει ο σύλλογος, δεν φέρουν το ειδικό τσιπ. «Έχουμε φτάσει να φιλοξενούμε αυτή τη στιγμή 50 κυνηγόσκυλα στο χώρο προσωρινής φιλοξενίας του συλλόγου μας. Είναι μεγάλο το πρόβλημα στην περιοχή», επισημαίνει.

Και οι δύο εκπρόσωποι των φιλοζωικών συλλόγων σημειώνουν πως το πρόβλημα επιδεινώνεται, εξαιτίας των λιγοστών και συχνά και σε κάκιστη κατάσταση κυνοκομείων που λειτουργούν στην ελληνική περιφέρεια.

Για τα πολλά και σημαντικά προβλήματα που δημιουργούν τα αδέσποτα κι εγκαταλειμμένα αγριόσκυλα αλλά και τα κυνηγόσκυλα που βγαίνουν για κυνήγι σε μεγάλες ομάδες, μίλησε στην «Κ» και ο ζωολόγος, Θεόδωρος Κομηνός .

Τα τελευταία δώδεκα χρόνια, ο διδάκτωρ ζωολογίας του ΑΠΘ, παρατηρεί μέσα από ένα δίκτυο με κάμερες που ο ίδιος έχει τοποθετήσει σε 2.000 σημεία σε όλη τη χώρα, τα ζώα που κυκλοφορούν στην ελληνική ύπαιθρο, από τη βόρεια Ελλάδα μέχρι και την Κρήτη.

Ο κ. Κομηνός κάνει λόγο για ένα πολύ μεγάλο αριθμό σκυλιών τα οποία κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα στην ύπαιθρο- υπολογίζονται ανάμεσα στις 60.000 με 70.000. Το 35% εξ’ αυτών είναι κυνηγόσκυλα και το υπόλοιπο ποσοστό, τσοπανόσκυλα. Τα περισσότερα εντοπίζονται στην Πελοπόννησο, στην Αιτωλοακαρνανία και κατά μήκος της Ηπείρου. Αυτά στις ορεινές περιοχές της δυτικής Ελλάδας, πολλαπλασιάζονται με ταχείς ρυθμούς.

Σύμφωνα με τον ίδιο, πολλά από τα κυνηγόσκυλα δρουν με τους κυνηγούς σε αγέλες ενώ άλλα είναι εγκαταλειμμένα. Όπως εξηγεί: «Οι κυνηγοί δεν είναι οι μόνοι που τα παρατούν γιατί τα σκυλιά δεν τους βγήκαν όπως ήθελαν στο κυνήγι ή έπεσαν οι επιδόσεις τους ή γέρασαν. Μεγάλο ποσοστό εγκατάλειψης οφείλεται και σε κτηνοτρόφους και αγρότες. Σε αυτές τις περιπτώσεις μάλιστα οι εγκαταλειμμένοι σκύλοι, βρίσκονται σε άθλια κατάσταση».

Σε κάθε περίπτωση, όλα αυτά τα σκυλιά που περιφέρονται ανεξέλεγκτα, έχουν χρησιμοποιηθεί πρώτα εντατικά, σαν «εργαλεία» από τους κυνηγούς και τους κτηνοτρόφους. «Πολλά από τα κυνηγόσκυλα δεν έχουν παρατηθεί αλλά έχουν χαθεί, ειδικά όταν βγαίνουν στο κυνήγι του λαγού και του αγριογούρουνου» λέει ο κ. Κομηνός και συμπληρώνει: «Ειδικά για το τελευταίο ζώο, κάθε Σαββατοκύριακο, υπάρχει πάρα πολύ μεγάλος όγκος κυνηγών στα βουνά. Κάθε ένας, έχει και από δύο κυνηγόσκυλα τουλάχιστον στην κατοχή του. Δημιουργείται μεγάλο στρες στα υπόλοιπα ζώα, όταν αυτά τα σκυλιά “πέφτουν” μαζικά στο δάσος».

O κ. Κομηνός τονίζει πως η διαφορά ανάμεσα στα αδέσποτα σκυλιά της πόλης και σε αυτά της περιφέρειας είναι τεράστια και αυτό γιατί τα παρατημένα σκυλιά στην ύπαιθρο ασκούν μεγάλη πίεση στην πανίδα και στα οικοσυστήματα.

Ο λόγος που ασκούν αυτή την πίεση είναι σύμφωνα με τον κ. Κομηνό ο υποσιτισμός και η πείνα των σκυλιών, η οποία σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή τους (αφού η στείρωση δεν είναι υποχρεωτική) επιδεινώνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.

Όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος: «η συντριπτική πλειονότητα αυτών των σκυλιών λιμοκτονούν, γι’ αυτό κι αρχίζουν να επιτίθενται και συχνά να κατασπαράζουν, όπως έχει δείξει το υλικό από τις κάμερες, από ζαρκάδια, αγριογούρουνα και πουλιά μέχρι τα ίδια τα τσακάλια. Το πρόβλημα είναι πάρα πολύ έντονο στους υδρότοπους και ειδικά στον Αμβρακικό και στο Μεσολόγγι. Οι κάμερες έχουν καταγράψει επιθέσεις σκυλιών σε σημεία που φωλιάζουν και βρίσκουν καταφύγιο παρυδάτια είδη πουλιών. Σημαντικό είναι το πρόβλημα και στη λίμνη Κερκίνη».

Και δεν είναι μόνο πως οι σκύλοι επιτίθενται σε ολοένα και περισσότερα ζώα, είναι πως συχνά, αναγκάζονται να τρέφονται με επικίνδυνα οργανικά υπολείμματα, ειδικά γύρω από τις κτηνοτροφικές μονάδες, κάτι που τα κάνει μεταδότες ασθενειών και μολύνσεων.

«Το αποτέλεσμα είναι οι λύκοι και τα τσακάλια να βλέπουν ανταγωνιστικά τα σκυλιά στο θέμα της τροφής και να κατεβαίνουν ολοένα και πιο χαμηλά στις αστικές κι οικιστικές περιοχές για να βρουν την τροφή τους. Ειδικά οι λύκοι κάνουν επιθέσεις σε κοτέτσια και άλλα σημεία, που μέχρι πρότινος δεν είχαν λόγο να κάνουν» υπογραμμίζει ο κ. Κομηνός και τονίζει, όπως και οι εκπρόσωποι των φιλοζωικών σωματείων, πως πρέπει κάθε κυνηγός να έχει δηλωμένα στο όνομα του τα κυνηγόσκυλα που έχει στην κατοχή του και να αναφέρει επίσης πόσα εξ’ αυτών είναι στειρωμένα. «Ποιος ελέγχει άραγε την αναπαραγωγή τους;» αναρωτιέται ο κ. Κομηνός.

Ο Βαγγέλης Παλαιοδήμος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ζωοφιλικών Σωματείων Ελλάδας τονίζει πάντως το εξής: «η υπεύθυνη ιδιοκτησία είναι η μόνη βιώσιμη λύση για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του αριθμού των αδέσποτων ζώων βάση και των οδηγιών του Παγκόσμιου Οργανισμού για την Υγεία των Ζώων. Για την υπεύθυνη ιδιοκτησία θα απαιτηθεί συνδυασμός αυστηρής εφαρμογής της νομοθεσίας (κυρώσεις σε ανεύθυνους ιδιοκτήτες, καταχώρηση και ταυτοποίηση των ζώων στην κεντρική βάση δεδομένων καταγραφής ζώων συντροφιάς ώστε να περιοριστεί το φαινόμενο της εγκατάλειψης δεσποζόμενων ζώων και έλεγχος της αναπαραγωγής) καθώς και ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση των ιδιοκτητών δεσποζόμενων ζώων. Τα παραπάνω προφανώς και απουσιάζουν σε μεγάλο βαθμό στη χώρα μας όπως καταδεικνύει και η ύπαρξη μεγάλου αριθμού αδέσποτων σκυλιών και γατιών, ειδικά στην ελληνική επαρχία.