Τί μένει από μια χρονιά;
Written by v.psychogios on 30/12/2025
Τι μένει από μια χρονιά; Ήρθε η ερώτηση την ώρα που διάβαζε την τελευταία εφημερίδα ΣαββατοΚύριακου της χρονιάς. Τα περισσότερα άρθρα είχαν έντονο απολογιστικό χαρακτήρα του χρόνου ή της χρονιάς που τελείωνε.
Πώς ξεχωρίζεις αυτό που μένει από μια χρονιά; Ίσως στο τελείωμα κάθε μέρας να γράφεις, να σημειώνεις στο ημερολόγιο αυτό που έμεινε πιο έντονα από την ημέρα. Με τον ίδιο τρόπο στο τέλος της εβδομάδας να ξεχωρίζει το πιο έντονο, το πιο ξεχωριστό της εβδομάδας που ολοκληρώθηκε. Ακριβώς έτσι θα μπορούσε στο τέλος του μήνα να ξεχωρίζει από τις ημέρες και τις εβδομάδες που προηγήθηκαν το γεγονός, την αίσθηση, την σκέψη που έμεινε. Όμοια όλες οι σκέψεις από τους μήνες, στο τέλος της χρονιάς θα έβγαζαν το καθαρό απόσταγμα της χρονιάς, του χρόνου που φεύγει.
Είναι όμως τρόπος αυτός να κρατήσεις αφού πετάξεις πράγματα; Κι άλλα ερωτήματα έρχονται με αφορμή την χρονιά ή τον χρόνο που περνά. Ενώ χωράν όλα, γιατί τα έχει ζήσει όλα την χρονιά, τον χρόνο που μας αφήνει γιατί τον αφήνουμε.
Όλα σαν το φύλο της χρονιάς ή του χρόνου.
Κι άλλο ερώτημα. Τί φύλο είναι η χρονιά, ο χρόνος;
Μα έχει φύλο ο χρόνος;
Και γιατί να έχει φύλο η χρονιά;
Όλα είναι μέσα στις μέρες, στον χρόνο δηλαδή, όλα, μαζί κι οι ίδιες εκείνες οι μέρες και τα πάντα. Όσα έγιναν και τον έφεραν εδώ, στο τώρα.
Έκανε μια παύση να βάλει ένα ξύλο στο τζάκι, σηκώθηκε από την πολυθρόνα έδωσε στο τζάκι υλικό για να συνεχίσει να καίει και πήγε να πλύνει τα χέρια του. Κοιτάχθηκε στον καθρέπτη. Περισσότερες από ποτέ οι άσπρες τρίχες, τα άσπρα γένια, αυτό μένει τελικά όσο κι αν ξυρίζεται ή δεν ξυρίζεται, τα άσπρα γένια που ”κερδίζουν” συνεχώς έδαφος και κερδίζουν τον χρόνο γιατί τα ίδια είναι ο χρόνος.
Η χρονιά, ο χρόνος που προχωρά κι οφείλει κι εκείνος και οι άλλοι να τον κάνουμε πιο όμορφο, για τους ίδιους και για αυτούς που έρχονται. Αυτό μένει, οι όμορφες πράξεις σε διάρκεια μεγάλες και μικρές, δίχως δόλο, δίχως κακία, για τους ίδιους και τους άλλους.
β.ψ.