Πέντε από τα πιο εμπνευσμένα αποφθέγματα της Patti Smith

Η Patti Smith είναι κάτι παραπάνω από μουσικός και συγγραφέας. Είναι κάτι παραπάνω από την «Νονά του Punk», όπως έχει χαρακτηριστεί. Αποτελώντας την ενσάρκωση όλων αυτών, η Smith έχει ανέλθει σε ένα επίπεδο όπου το φαινομενικά απεριόριστο ταλέντο της και η απίστευτα εύγλωττη σοφία της την έχουν καταστήσει μια σοφή, που πλήθη ανθρώπων σέβονται, αγαπούν και ακούνε. Η μόνη λέξη που φαίνεται αρκετά κατάλληλη για να περιγράψει τον ρόλο της στην κοινωνία είναι «είδωλο», αναφέρει το faroutmagazine.

Για όσους την αγαπούν, η Smith δεν είναι απλά μια πολιτιστική μορφή. Είναι δασκάλα. Μέσα από τους στίχους της, τα κείμενά της, τις δημόσιες εμφανίσεις της, έχει μεταφέρει αμέτρητα σοφά λόγια και συμβουλές που αποτελούν φιλοσοφίες ζωής.

Αυτή είναι η δήλωση της στην αρχή του Just Kids. Στο απομνημόνευμα για τη ζωή της ως νεαρή καλλιτέχνης, ιδιαίτερα τα χρόνια που πέρασε με τον Robert Mapplethorpe, η ιστορία της αρχίζει με την φυγή της από τη μικρή της πόλη για κάτι μεγαλύτερο. Μεγαλωμένη στο Νιου Τζέρσεϊ, η Smith προέρχεται από μια εργατική οικογένεια. Είναι κάτι για το οποίο είναι πάντα πολύ περήφανη. Ωστόσο, πάντα ήξερε ότι ήθελε κάτι παραπάνω. Μετά από μερικά δύσκολα χρόνια, κατά τα οποία έμεινε έγκυος, έδωσε το παιδί της για υιοθεσία και βρέθηκε να εργάζεται σε μια τρομερά ανιαρή δουλειά σε εργοστάσιο, ήξερε ότι έπρεπε να κάνει μια αλλαγή. Το 1967 έκανε το βήμα. Μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου έμεινε άστεγη μέχρι που συνάντησε τον Mapplethorpe από τύχη και το ζευγάρι έχτισε τη ζωή του μαζί.

Στο ομώνυμο κομμάτι του πρώτου άλμπουμ της, η Patti Smith ξεφεύγει. Το εναρκτήριο κομμάτι Gloria ξεκινά με μια ισχυρή δήλωση: «Ο Ιησούς πέθανε για τις αμαρτίες κάποιου, αλλά όχι τις δικές μου», αυτός ο στίχος από το Horses φαίνεται σαν ένα σημαντικό μάθημα που πρέπει να μάθουμε.

Σε όλη της τη ζωή, η Smith αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει την απώλεια ελέγχου ξανά και ξανά. Η ζωή της στοιχειώθηκε από τη θλίψη, καθώς έχασε τον Mapplethorpe, τον σύζυγό της Fred ‘Sonic’ Smith και τον αδερφό της μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αλλά μέσα σε όλα αυτά, έχει βρει τρόπους να ξανακερδίσει τον έλεγχο και τη δύναμη στη ζωή της. Ιδιαίτερα τα γραπτά της φαίνονται σαν μια σταθεροποιητική δύναμη που της επιτρέπει να ξαναβρεί μια αίσθηση σκοπού και ηρεμίας.

Ως νεαρή καλλιτέχνιδα στη Νέα Υόρκη, η Smith βρέθηκε ανάμεσα σε θρύλους. Στο λόμπι του ξενοδοχείου Chelsea, οι άνθρωποι που θαύμαζε σταδιακά έγιναν δάσκαλοι και στη συνέχεια φίλοι. Ένας από αυτούς ήταν ο William S. Burroughs. «Ο William Burroughs ήταν πολύ καλός δάσκαλος», είπε κάποτε η Smith. «Έμαθα από αυτόν πώς να φέρομαι, πώς να πλοηγούμαι στη ζωή, για τη λογοτεχνία, για τα ταξίδια, αλλά και για το πώς να χτίζω τον χαρακτήρα μου». Αυτές ήταν γνώσεις που ήξερε ότι έπρεπε να μεταφέρει, καθώς μοιράστηκε τις συμβουλές του κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας αφιερωμένης στους νέους καλλιτέχνες. Το «Χτίσε ένα καλό όνομα» είναι μια φιλοσοφία ζωής, και η διαρκής φήμη της Smith αποτελεί απόδειξη ότι οι συμβουλές του Burroughs οδηγούν σε μια επιτυχημένη καριέρα.

Κάτι στέκεται εμπόδιο στην επιθυμία ή στο πεπρωμένο; Η συμβουλή της Patti Smith είναι απλή: πολέμησέ το. Στα πρώτα της χρόνια, όταν έγραφε ασταμάτητα και προσπαθούσε να καταλάβει τι είδους καλλιτέχνης ήθελε να γίνει, είτε αυτό σήμαινε punk, ποιήτρια, θεατρική συγγραφέας ή οτιδήποτε άλλο, η φιλοσοφία που υιοθέτησε ήταν αυτή της ανυπακοής. Διδάχτηκε από τον Mapplethorpe και τον Sam Shepard, οι οποίοι της ενστάλαξαν την αυτοπεποίθηση να μην περιορίζεται ποτέ. Αν θέλεις κάτι, άρπαξέ το. Αν κάποιο νοερό εμπόδιο σε εμποδίζει, κλότσα τον τοίχο.

Μέρος αυτού που κάνει την Patti Smith τόσο ξεχωριστή είναι η άρνησή της να προωθήσει τα στερεότυπα του τι σημαίνει να είσαι punk. Βλέπει τον κίνδυνο σε αυτό. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, η θανατηφόρα φύση της ηδονιστικής ζωής ήταν ξεκάθαρη, καθώς τα ναρκωτικά και η απερισκεψία πήραν τη ζωή πολλών φίλων και συναδέλφων της. Κι όμως, αυτός ο τρόπος ζωής συνεχίζει να προωθείται μέσα από στίχου «sex, drugs and rock and roll» ή της εικόνας του βασανισμένου καλλιτέχνη.

Η Smith είναι το απαραίτητο αντίδοτο σε αυτό. Ενώ προωθεί την τόλμη όταν πρόκειται για τη δημιουργικότητα, παρακινώντας τους καλλιτέχνες να παίρνουν ρίσκα και να σπρώχνουν τα όρια στο έργο τους, προωθεί ταυτόχρονα μια ζωή γεμάτη ειρήνη και καλοσύνη. Ως παθιασμένη με το έργο και την τέχνη, η φιλοσοφία της ζητά από τους ανθρώπους να φροντίζουν τον εαυτό τους, υπενθυμίζοντας στον κόσμο ότι η τέχνη μπορεί να υπάρξει μόνο αν ο καλλιτέχνης είναι αρκετά υγιής για να την δημιουργήσει.