Ο βλαστήρας: Ο Λουίτζι Κάνι κάνει αλεξίπτωτο για να σώσει τον Αμαζόνιο

Παρά το γεγονός ότι κατείχε το παγκόσμιο ρεκόρ για αλεξίπτωτο με το μικρότερο αλεξίπτωτο και ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πήδηξε στο Grand Canyon με μοτοσικλέτα, το πιο τρομακτικό κόλπο του Luigi Cani ήταν το πιο πρόσφατο.

«Ήταν το μόνο άλμα στη ζωή μου που κράτησα την ανάσα μου όλη την ώρα», λέει ο Βραζιλιάνος, ο οποίος έχει θέσει 11 παγκόσμια ρεκόρ αλεξίπτωτου και έχει ολοκληρώσει περίπου 14.000 άλματα. «Η καρδιά μου χτυπούσε πολύ γρήγορα. Ένιωθα ότι θα πάθω καρδιακή προσβολή».

Τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, ο Cani πήδηξε από ένα αεροπλάνο που πετούσε πάνω από μια αποψιλωμένη περιοχή του τροπικού δάσους του Αμαζονίου. Πετάχτηκε μαζί του ένα κουτί από το οποίο απελευθέρωσε 100 εκατομμύρια σπόρους από 27 αυτοφυή δέντρα. Η αποψίλωση των δασών έχει καταστρέψει το μεγαλύτερο τροπικό δάσος στον κόσμο για δεκαετίες και το 2021 η ζημιά έφτασε σε υψηλό 15 ετών, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Διαστημικής Έρευνας της Βραζιλίας. Δεν υπήρχε καλύτερη στιγμή για τον Cani να κάνει τη διαφορά στο κομμάτι γης των 100 τετραγωνικών χιλιομέτρων, που βρίσκεται 130 χιλιόμετρα από το Novo Aripuanã στα βόρεια της χώρας.

Πέντε χρόνια προσεκτικού σχεδιασμού οδήγησαν σε αυτό το έργο. Απαιτήθηκε τεράστια προσπάθεια για να εξασφαλιστούν άδειες από τις αρχές της Βραζιλίας, να κατασκευαστεί ένα βιοδιασπώμενο κουτί που θα διανείμει σωστά τους σπόρους και να μεταφέρει 3,5 τόνους εξοπλισμού – συν ένα κινηματογραφικό συνεργείο – στον Αμαζόνιο. Κάθε σπόρος συλλέχθηκε με το χέρι από το κοντινό τροπικό δάσος δύο μήνες πριν από το άλμα για να εξασφαλιστεί η βέλτιστη πιθανότητα ανάπτυξης.

Από τα πολλά πράγματα που θα μπορούσαν να πάνε στραβά, πολλά το έκαναν. Τρία δοκιμαστικά κουτιά απέτυχαν το καθένα λίγες μέρες πριν από την τελική πτώση. «Τελειώναμε ο χρόνος», λέει ο Cani. «Μείναμε ξύπνιοι όλη τη νύχτα προσπαθώντας να βρούμε έναν τρόπο να σφραγίσουμε μια διαρροή στο κουτί». Την ημέρα του άλματος, δέχτηκε έντονη πίεση για να το κάνει σωστά. «Πάλεψα να κρατήσω το κουτί. Παραλίγο να σπάσω τον καρπό και τα δάχτυλά μου. Κατάφερα να σταθεροποιηθώ στα 1.800 μέτρα περίπου και οι σπόροι απελευθερώθηκαν ακριβώς εκεί που θέλαμε. Ήταν πλήρης έκσταση».

Μόλις οι σπόροι χτυπήσουν τη βρωμιά, ο βαθμός βλάστησης είναι περισσότερο από 95 τοις εκατό και τα δέντρα που θα προκύψουν θα αυξηθούν έως και τα 50 μέτρα ύψος. «Μπορούμε να παρακολουθήσουμε τον ιστότοπο δορυφορικά. Θα χρειαστούν περίπου δύο χρόνια για να δούμε πραγματικά τη διαφορά».

Αλλά οι περιβαλλοντικές προσπάθειες του Cani δεν έχουν τελειώσει. Ο σχεδιασμός για το επόμενο κόλπο του – συνδυάζοντας αλεξίπτωτο με αλεξίπτωτο με καθαρισμό πλαστικού από τον ωκεανό – είναι ήδη σε εξέλιξη. «Πηδάω εδώ και 25 χρόνια και πάντα ξεπερνούσα τα όρια με επικίνδυνα άλματα», λέει. «Τώρα, είμαι 51 ετών και δεν έχω πια αυτή την ορμή για κίνδυνο. Θέλω να κάνω κάτι για να βοηθήσω. Όπως η σταγόνα σπόρων, αυτό το επόμενο έργο θα έχει πραγματικό νόημα πίσω από αυτό.»