Ο άγνωστος Ρωχάμης

«Ατίθασος και αντάρτης, αλλά πάντα ευγενικός και τρυφερός». Έτσι περιγράφει ο Ανδρέας Ρουμελιώτης τον Βαγγέλη Ρωχάμη, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών. Ο δημοσιογράφος, που γνώριζε τον Έλληνα «Πεταλούδα» από όταν ήταν μικρό παιδί, αποκαλύπτει στη «Ζούγκλα» μια διαφορετική πλευρά του χαρακτήρα του, αλλά και άγνωστες ιστορίες από την περιπετειώδη και γεμάτη αντιφάσεις ζωή του.

«Μέναμε δίπλα στο Λευκαντί Χαλκίδας, στο μικρό λιμανάκι. Εχθές το βράδυ έπινα σε ένα ουζερί με δύο φίλους. Περάσαμε έξω από το σπίτι του και είχε φώτα. Το αυτοκίνητό του ήταν παρκαρισμένο έξω από την πόρτα. Είπα να του χτυπήσω, αλλά δεν του χτύπησα, γιατί τον τελευταίο καιρό ήταν στις “κλειστές του”».

Όπως δηλώνει ο κ. Ρουμελιώτης, ο Βαγγέλης Ρωχάμης αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας τον τελευταίο καιρό και είχε υποβληθεί σε χειρουργείο. Πριν από λίγες ημέρες, ένιωσε μια αδιαθεσία και μεταφέρθηκε εκ νέου στο νοσοκομείο, όπου και κατέληξε το μεσημέρι της Τρίτης, 6 Φεβρουαρίου. «Είχε καρκίνο στον προστάτη και είχε υποβληθεί σε χειρουργείο, ενώ αντιμετώπιζε και προβλήματα με τα νεφρά του. Όπως μου είπαν, όταν τον χειρούργησαν οι γιατροί διαπίστωσαν πως είχε διάχυτο καρκίνο. Ωστόσο, δεν του το είπαν ποτέ».

Παρά τα θέματα υγείας που αντιμετώπιζε, όπως λέει ο στενός του φίλος, ο Βαγγέλης Ρωχάμης δεν είχε χάσει το χιούμορ του, ακόμα και τις τελευταίες ημέρες της ζωής του. «Τον ρώτησα αν χρειάζεται τίποτα να του πάω. Μου είπε: “Δεν θέλω τίποτα. Αν μπορείς πήγαινε σε μια τράπεζα να πάρεις ένα εκατομμύριο και να μου το φέρεις. Δεν τις φυλάνε, είναι εύκολο”. Αυτά μου είπε και γέλαγε».

Ο Ανδρέας Ρουμελιώτης γνώριζε από νεαρή ηλικία τον Βαγγέλη Ρωχάμη, καθώς ζούσαν πολύ κοντά και έχει πολλές ιστορίες να διηγηθεί με πρωταγωνιστή τον Έλληνα «Πεταλούδα». «Μεγαλώσαμε μαζί. Ο παππούς μου είχε μια ψαροταβέρνα στη θάλασσα όπου έρχονταν εργάτες και λιμενεργάτες. Είχε μια επιγραφή απ’ έξω η οποία έγραφε: “Απαγορεύεται το σπάσιμο, η μανούρα και ο τσαμπουκάς”, γιατί τσακώνονταν συχνά για τις παραγγελιές. Είχαν φαλτσέτες στην κάλτσα και ξυράφια στη γλώσσα και είχαν γίνει άσχημα σκηνικά. Όμως όταν εμφανιζόταν ο Βαγγέλης γινόντουσαν όλοι “κυρίες”».

Ο δημοσιογράφος διηγείται μια από τις ληστείες που πραγματοποίησε ο Βαγγέλης Ρωχάμης, έπειτα από την οποία οδηγήθηκε για πρώτη φορά στη φυλακή. «Μια φορά πήγε μέχρι το ταχυδρομείο μεθυσμένος, έσπασε το τζάμι, πήρε την ταμειακή στον ώμο, πέρασε μέσα από τα καφενεία και πήγε σπίτι του. Την επόμενη ημέρα τον έπιασαν για πρώτη φορά και τον οδήγησαν στη φυλακή».

Σε μια πολύ προσωπική εξομολόγηση για τα δύσκολα χρόνια που πέρασε στη φυλακή, την πρώτη φορά που καταδικάστηκε, του είχε πει: «Όταν βγήκε πρώτη φορά από τη φυλακή ήρθε στην ταβέρνα του παππού μου. Εγώ ήμουν τότε 6-7 χρονών. Ο Βαγγέλης μου είπε κάτι που μου έμεινε για πάντα στο μυαλό: “Μάγκα μου, ποτέ μην φοβηθείς μην πηδήξουν τη γκόμενά σου ή τη γυναίκα σου. Ένα πράγμα να φοβάσαι, μόρτη μου, μην πηδήξουν εσένα”. Δεν το ξέχασα ποτέ, γιατί όταν είχε μπει για πρώτη φορά στη φυλακή πήγαν να τον “πειράξουν”».

Ο Ανδρέας Ρουμελιώτης μιλά για μυθικές αποδράσεις του Βαγγέλη Ρωχάμη, αλλά και για εκείνες τις φορές που είχε… επιστρέψει πίσω μόνος του. «Είχε δραπετεύσει πολλές φορές και βοήθησε πολλούς να δραπετεύσουν. Παρόλο που τα αδικήματα του δεν ήταν σοβαρά, πέρα από κλοπές και αποδράσεις, έκατσε πολλά χρόνια στη φυλακή, σχεδόν μια ζωή. Αλλά μπορούσε να δραπετεύει. Έλεγε ότι έφευγε όποτε ήθελε και γύρναγε μετά. Τον έψαχναν και επέστρεφε μόνος του.

Σε μια από τις αποδράσεις του είχε έρθει στη Χαλκίδα, στον “Μαύρο Γάτο”, ένα μπουζουξίδικο της περιοχής. Η αστυνομία ήξερε ότι κινούνταν στην περιοχή και το μαγαζί ήταν περικυκλωμένο από αστυνομικούς. Μπήκε μέσα και ανάγκασε την τραγουδίστρια να τραγουδήσει 69 φορές το “Ασ’ τον τρελό στην τρέλα του”. Απ’ έξω ήταν αστυνομικοί, όμως τον φοβόντουσαν τόσο πολύ που ούτε έκαναν κάποια κίνηση να τον συλλάβουν, ούτε τον πυροβόλησαν. Βγήκε κύριος, έφυγε και συνέχισε να είναι έξω μέχρι που επέστρεψε μόνος του. Όπως μου είχε πει, είχε δραπετεύσει πολλές φορές, έβγαινε, έπινε και γυρνούσε πίσω μόνος του και η αστυνομία δεν είχε ανακοινώσει καν πως είχε αποδράσει.

Πολύ ευγενικός, τρυφερός και φιλοσοφημένος άνθρωπος, τον έζησα τις δύο τελευταίες δεκαετίες που είχε βγει από τη φυλακή. Ήσυχος, ήρεμος με φοβερό χιούμορ. Βοηθούσε τον αδύναμο, τον αδικημένο. Θα μπορούσε σε άλλη εποχή να ήταν Ζoro. Τον αγαπούσα πολύ και ήταν από τους ανθρώπους που μπορούσα να επικοινωνήσω. Μάλιστα, έχω μια κόρη πέντε χρονών που δεν θέλει κανέναν να πηγαίνει κοντά της. Μόνο τον Βαγγέλη εμπιστευόταν από ένστικτο και ανέβαινε στο μηχανάκι να την κάνει βόλτες».

Μάλιστα, ο Ανδρέας Ρουμελιώτης θυμάται: «Όταν πια βγήκε από τη φυλακή ήρθε στην Ελλάδα μια παραγωγός του Hollywood και του πρότεινε να κάνει τη ζωή του ταινία, προφέροντάς του πολλά χρήματα. Ο Βαγγέλης όμως θόλωσε από την ομορφιά της και κλείστηκαν για έναν μήνα σε ένα δωμάτιο, κάνοντας απύθμενο σεξ. Έπειτα της είπε “εγώ δεν κάνω τέτοια κουκλίτσα μου” και η παραγωγός έφυγε πάλι για την Αμερική. Μετά ήρθε ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος. Πήγαμε οι τρεις μας μια βόλτα στην παραλία. Εκεί ο Μάκης πήγε να τον τρελάνει, αλλά μάλλον ο Βαγγέλης τον τρέλανε».

Για έναν άνθρωπο ευγενικό και τρυφερό που βοηθούσε όποιον είχε ανάγκη κάνει λόγο ο Ανδρέας Ρουμελιώτης, μιλώντας για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του Βαγγέλη Ρωχάμη. «Όλοι στο χωριό λένε πως ήταν το καλύτερο παιδί. Και πράγματι, διότι δεν είχε πειράξει ποτέ κανέναν. Έλεγε: “Με φωνάζουν οι τράπεζες να τις κλέψω γιατί δεν τις φυλάνε καλά. Αν με παίρνανε για φύλαξη δεν θα ήμουν κακοποιός. Ήταν ένας λαϊκοφιλόσοφος. Πέρασε 20 χρόνια στη φυλακή κυρίως γιατί πολέμησε την εξουσία, αντιστάθηκε στην εξουσία. Ήταν ένας ατίθασος, αντάρτης, τσαμπουκάς που νομίζω ότι δεν τον ενδιέφεραν τα λεφτά. Τον ενδιέφερε το άγριο θεριό της νιότης, αυτό τον στοίχειωσε».