Μια μέρα ενός μέλους του Ρουβίκωνα
Written by v.psychogios on 18/07/2025
Χθες το απόγευμα ήμουν στην συγκέντρωση που έκανε ο νότιος τομέας του ρουβίκωνα στην Γλυφάδα για την οικογένεια που πετάνε έξω από το σπίτι της ενώ το ένα μέλος της οικογένειας υπέστη εγκεφαλικό και το ένα παιδί είναι με λευχαιμία.Πριν κάποιες μέρες ήμουν πάλι σε συγκέντρωση που κάναμε έξω από το σπίτι τους.
Επίσης χθες το πρωί είχα πάει με άλλα μέλη της οργάνωσης στην δίκη Φιλιππίδη στο εφετείο για να υπερασπιστούμε το ένα από τα δύο θύματα του που στις προηγούμενες δίκες την έβριζαν οι φίλοι του βιαστή.
Πιο πριν πήγα με άλλα μέλη στον ΟΚΑΝΑ για την διάλυση των δομών απεξάρτησης.
Πιο πριν μαζί με άλλους δύο συντρόφους μεταφέραμε στο Άργος 600 κιλά τροφής για τα αδέσποτα και πήγαμε στο δημαρχείο να πιέσουμε την δημοτική αρχή να κάνει περισσότερα πράγματα.
Πιο πριν πήγα με τον εργατικό σε σούπερ μάρκετ στο Παγκράτι για τις άθλιες εργασιακές συνθήκες που επικρατούν και πιο πριν πήγα στο Μαρκόπουλο σε μια άλλη εργασιακή γαλέρα που βασανίζουν και βρίζουν 30 εργάτριες.
Πήγαμε και στο δημαρχείο στο Ίλιον για τον 65χρονο νεκρό οικοδόμο, στην ΔΕΔΔΗΕ στο Χαϊδάρι για το ρεύμα που έκοψαν σε οικογένεια με τα μέλη της που έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας, στο δημαρχείο Αιγάλεω για το ρεύμα που έκοψαν στην ηλικιωμένη με εγκεφαλικό, στο σπίτι και στην επιχείρηση του αλήτη που πάει να πάρει το σπίτι της οικογένειας στον Καρέα, στο Λαύριο να στηρίξουμε τους κατοίκους για τις παράνομες χωματερές.
Και άλλα τόσα το τελευταίο διάστημα που δεν θυμάμαι και άλλα τόσα που δεν τα δημοσιεύουμε και δεν τα ξέρετε όπως οικονομική στήριξη σε ευάλωτο κόσμο.
Και φυσικά κάθε μήνα ΓΑΔΑ και δικαστήρια να πηγαινοέρχομαι σαν λάστιχο.
Εσείς που με βάζετε φωτογραφία στα σοσιαλ να κάθομαι μαζί με τον Κασιδιάρη και με λέτε “χιτλερίσκο”, εσείς που σοκαριστήκατε με τις μαύρες μπλούζες μας και μας βαφτίσατε τάγμα εφόδου, εσείς στο αριστεροχώρι και στο αναρχοχώρι των σοσιαλ που ταυτίζεστε πλέον με τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Πορτοσάλτε εναντίον μας, πραγματικά σας λυπάμαι.
Ζείτε σε μια φούσκα μακριά από τα προβλήματα του κόσμου της τάξης μας.
Δεν σας ξέρει ο κόσμος της τάξης μας, εμάς ξέρει και σε εμάς απευθύνεται.
Τα έχετε όλα λυμένα στο κεφάλι σας, σε αντίθεση με μας που προσπαθούμε να απαντήσουμε και να βοηθήσουμε στα περίπου 300 μηνύματα που παίρνουμε κάθε μήνα και μας ζητάνε στήριξη και βοήθεια.
Οχι εμείς δεν έχουμε τίποτα λυμένο, σπάμε το κεφάλι μας να βρούμε λύσεις κάθε μέρα όλη μέρα.
Οι άνθρωποι όμως που μας λένε συγκινημένοι πως είμαστε το μόνο τους στήριγμα είναι η μεγαλύτερη επιβράβευση που θα μπορούσαμε να έχουμε εμείς τα “ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ”.
Υ.Γ Η φώτο από την χτεσινή δίκη Φιλιππίδη.
Χωρίς μαύρο μπλουζάκι…