Μια εικόνα…. . Πόσες σκέψεις…. .

Η φωτογραφία είναι σημερινή. Είναι το χέρι μιας συνοδού που φρόντιζε για 10 ημέρες ένα κορίτσι με αναπηρία. Τα πράγματα δεν είναι πάντα τόσο εύκολα και ειδυλλιακά όσο συνήθως τα παρουσιάζουμε στις φωτογραφίες που καθημερινά ανεβάζουμε.

Η φωτογραφία αποτυπώνει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο την καλοσύνη και το πείσμα των εργαζομένων αλλά και τις καθημερινές εντάσεις που αναπτύσσονται μεταξύ συνοδών και κατασκηνωτών.

Η συγκεκριμένη συνοδός υπέμεινε για 10 ολόκληρες ημέρες την ένταση της κατασκηνώτριας της με πολλαπλά τσιμπίματα, δαγκώματα, χτυπήματα σε όλο της το σώμα και ανταπέδιδε με καλοσύνη, ευγένεια και αγάπη.

Σε κάποια άλλη συγκυρία η συνοδός θα είχε παραιτηθεί από τις πρώτες κιόλας ώρες καθώς ούτε οι οικονομικές απολαβές δεν είναι κίνητρο για κάποιον να παραμείνει και να συμβιβαστεί. Το κίνητρο είναι η έγνοια για τον συνάνθρωπο, η προσφορά και η δύναμη που αντλούμε από τα μαθήματα ζωής που απλόχερα μας προσφέρουν οι άνθρωποι με αναπηρία και οι οικογένειες τους.

Ας κρατήσουμε τη φωτογραφία στη μνήμη μας, να μας θυμίζει ότι σε αυτόν τον καθημερινό αγώνα υπερτερούν η πίστη, η αγάπη και η αφοσίωση.