Η τραγική ιστορία του μεγάλου pop star των ’90s, Scatman John

Δεν ήξερα τίποτα για τον Scatman John μέχρι που έπεσα τυχαία σε ένα βιντεάκι με τίτλο “η τραγική ιστορία του Scatman”, και έτσι έμαθα ότι ο τραγουδιστής είχε σοβαρό τραυλισμό μεγαλώνοντας, κάτι που για αυτόν ήταν μία μεγάλη πηγή τραύματος στην παιδική του ηλικία;

‘Εμαθε να τραγουδά scat, ένα είδος αυτοσχέδιου jazz τραγουδιού χωρίς στίχους, ακούγοντας δίσκους της Ella Fitzgerald και του Louie Armstrong, ως μέσο για να ξεπεράσει τον τραυλισμό του. Η μουσική έγινε το καταφύγιό του, και ο ίδιος είπε κάποτε: “Κρυβόμουν πίσω από το πιάνο μου επειδή φοβόμουν να μιλήσω”. Η μουσική τού έδωσε τη δυνατότητα να εκφράζεται με τρόπους που δεν μπορούσε με την ομιλία.

Το τραγούδι του “Scatman (Ski-Ba-Bop-Ba-Dop-Bop)” μιλά για την υπέρβαση του τραυλισμού του και απευθύνεται σε όσους αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Ο Scatman ανησυχούσε ότι ο κόσμος θα τον κοροϊδέψει, αλλά η γυναίκα του τον ενθάρρυνε να το αντιμετωπίσει μέσα από τη μουσική του. Και το έκανε, γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία μέχρι τον πρόωρο θάνατό του το. Μάλιστα, έλαβε το βραβείο Annie Glenn της Αμερικανικής Ένωσης Λογοθεραπείας για την προσφορά του στην κοινότητα των τραυλιζόντων.

Η μουσική του δεν τον “έφτιαξε” γιατί τον έκανε να καταλάβει ότι δεν ήταν ποτέ “σπασμένος”, και αυτό το μήνυμα το μετέδωσε σε όλη του τη ζωή.

Ο John πέθανε το 1999, 57 χρονών, από καρκίνο του πνεύμονα, και η κληρονομιά του είναι αυτή ενός ποπ ειδώλου, του οποίου την πραγματική ιστορία γνώριζαν ελάχιστοι. Χρησιμοποίησε τη μουσική του για να προσεγγίσει ανθρώπους που αντιμετώπιζαν δυσκολίες, όπως ακριβώς είχε παλέψει και ο ίδιος. Πήρε ό,τι έκανε καλά και ό,τι πίστευε πως δεν έκανε καλά, και τα μετέτρεψε σε τέχνη.

Με πληροφορίες από εδώ