Δύο ημερομηνίες

Σαν αύριο, πριν από 81 χρόνια, τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής εγκατέλειψαν την Αθήνα και ο λαός της πρωτεύουσας ξεχύθηκε στους δρόμους για να γιορτάσει την απελευθέρωσή του από τον φασιστικό ζυγό. Τεράστια πανό του ΕΑΜ και του ΚΚΕ υψώθηκαν και τα συνθήματα για μια νέα λαοκρατική Ελλάδα περνούσαν σε όλα τα χείλη. Οι 1.264 μέρες σκλαβιάς στον φασισμό είχαν πια τελειώσει και στις 9.45 π.μ. μαχητές του ΕΛΑΣ κατέβασαν από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία αφήνοντας στη θέση της την ελληνική.

Λίγες ημέρες αργότερα, στις 18 Οκτωβρίου, αφίχθη στην Αθήνα η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, στην οποία συμμετείχε και το ΕΑΜ, υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Την κυβέρνηση συνόδευαν ο Βρετανός πρεσβευτής Ρ. Λίπερ και ο αντιστράτηγος Ρ. Σκόμπι, αρχηγός των Συμμαχικών Δυνάμεων στην Ελλάδα. Οπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, εκείνη η κυβέρνηση -και κυρίως ο πρωθυπουργός και οι μη ΕΑΜικές δυνάμεις που ήταν στη σύνθεσή της- βρισκόταν υπό βρετανική κηδεμονία και αποτέλεσε την πολιτική εμπροσθοφυλακή για την αποκατάσταση της παλιάς τάξης πραγμάτων. Για τον ελληνικό λαό, η Αθήνα απελευθερώθηκε στις 12 Οκτωβρίου. Για το καθεστώς της μεταπολεμικής περιόδου, στις 18 του ίδιου μήνα. Και οι δύο ημερομηνίες έχουν τον δικό τους ξεχωριστό συμβολισμό. Η 12η Οκτωβρίου σηματοδοτεί την πραγματική απελευθέρωση με τον λαό κυρίαρχο στον τόπο του. Χωρίς επικυρίαρχους, χωρίς εκμεταλλευτές, χωρίς κηδεμόνες.

Η 18η Οκτωβρίου σηματοδοτεί το ακριβώς αντίθετο. Είναι η πρώτη πράξη για την παλινόρθωση της παλιάς κοινωνικής τάξης πραγμάτων και όλων των εσωτερικών και εξωτερικών δεσμών της χώρας και του λαού της που υπήρχαν στην προπολεμική περίοδο. Ετσι, για να γνωρίζουμε, να μαθαίνουμε και να μην ξεχνάμε.