Αντιδράσεις;
Written by v.psychogios on 27/11/2023
Ετοιμάζω εδώ και καιρό δύο κείμενα το ένα για την σχέση των 50 χρόνων από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και την δική μου ηλικία ως συνομήλικος αυτών των γεγονότων. Το δεύτερο έχει να κάνει με την Χούντα του 1967 και την χούντα των δικών μας ημερών. Δυστυχώς δεν έχω χρόνιο να τα ολοκληρώσω και είμαι τις σημειώσεις τους.
Όσον αφορά το δεύτερο κείμενο σχετικά με την Χούντα του 1967 και την χούντα των δικών μας ημερών, καταλήγω στο νέο νόμο που θα κατατεθεί σχετικά με την απεξάρτηση στην χώρα. Και εστιάζω στην έλλειψη κινητοποίησης από τους φορείς απεξάρτησης και κυρίως του ΚΕΘΕΑ. Πριν προχωρήσω θυμίζω σχετικά με τον αχαρακτήριστα νέο νόμο αντιγράφοντας από πρόσφατο κείμενο της ψυχιάτρου Κατερίνας Μάτσα.
‘’Ειδικά τώρα, τέσσερα χρόνια μετά από τη κατάργηση του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ, με τον διορισμό του Δ.Σ. από την κυβέρνηση, καθώς και την πολύ πρόσφατη επιδείνωση – υποβάθμιση με την δημιουργία νέου φορέα (ΕΟΠΑΕ) Εθνικός Οργανισμός Πρόληψης και Αντιμετώπισης των Εξαρτήσεων και ενοποίηση του συνόλου των θεραπευτικών προτάσεων στην χώρα. Όπως διαβάζουμε πρόκειται για έναν εθνικό οργανισμό με τη μορφή ΝΠΙΔ, που σημαίνει την κατάργηση του συνόλου των υφιστάμενων Οργανισμών και Μονάδων, και συγχώνευση των ΝΠΙΔ του ΚΕΘΕΑ και του ΟΚΑΝΑ, των προγραμμάτων ΔΔ που λειτουργούν στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία όπως το 18 Άνω, η Αργώ, ο Ιανός και των Κέντρων Πρόληψης που λειτουργούν με τη μορφή ΑΜΚΕ σε ένα φορέα με το προσωπικό τους.’’
Ανέφερα πως δεν γίνονται κινητοποιήσεις, είναι έτσι ακριβώς. Ας δούμε κάποια δεδομένα.
ΔΕΔΟΜΕΝΟ 1. Οι πλειοψηφία των Μ.Μ.Ε. δεν θα προβάλλουν το απάνθρωπο του νέου νόμου και την απώλεια της θεραπείας από τις εξαρτήσεις, δίνοντας χώρο και χρόνο ώστε να εξηγήσουν στον κόσμο τι ισχύει και τι θα καταστραφεί.
{Όσον αφορά το ΚΕΘΕΑ που τις μέρες αυτές (27.11.2023) συμπληρώνει και το ίδιο ως φορέας μαζί με τα γενέθλια του Θεραπευτικού Προγράμματος Ιθάκη (αφού η Θεραπευτική Κοινότητα με τον ψυχίατρο Φοίβο Ζαφειρίδη ιδρύθηκε το 1983 πρώτα και μετά γεννήθηκε ο φορέας) 40 χρόνια ζωής.}
ΔΕΔΟΜΕΝΟ 2. Δεν πιστεύω ότι η διοίκηση αλλά και η διεύθυνση του ΚΕΘΕΑ είναι σε θέση ούτε έχει την πυγμή, το πιστεύω στην ουσία του έργου του φορέα ώστε να αντιδράσει ουσιαστικά, με ‘’φασαρία’’, με φωνή, σχεδόν ουρλιάζοντας.
ΔΕΔΟΜΕΝΟ 3. Σχεδόν τα ίδια ισχύουν (αν και απέχω 13 χρόνια από τον φορέα) και για τον σύλλογο εργαζομένων. Τα αντανακλαστικά, έχουν μειωθεί και κακά τα ψέματα όταν οφείλεις να τηρείς διαδικασίες υπάρχει καθυστέρηση.
Έτσι τι μας μένει; Ο απλός εργαζόμενος, οι εργαζόμενοι και οι οικογένειες των εξυπηρετούμενων, των ανθρώπων που προσπαθούν να ‘’κόψουν’’ ή ‘’έκοψαν’’. Αυτοί μόνο σ’ αυτή την φάση μπορούν να φωνάξουν κάτι που ίσως ακουστεί, λίγο παραπάνω, σίγουρα θα ακουστεί σε σχέση με το πολύ λίγο ή το καθόλου.
Η νέα κατάσταση που φέρνει αυτή η κυβέρνηση στο τοπίο της θεραπείας της εξάρτησης τι λέει ουσιαστικά; ‘’Κόβω την τροφή της θεραπείας’’, ίσως σε ένα πλαίσιο ενσωμάτωσης των φορέων και των υπηρεσιών να υπάρξουν απολύσεις ή εξαναγκασμοί ή το θεωρώ σίγουρο μη ανανεώσεις συμβάσεων, άρα τι άλλο λέει ‘’Κόβω την τροφή πρακτικά από ανθρώπους’’.
Νομίζω ότι οι παλιοί συνάδερφοί μου μπορούν να οργανώσουν δράσεις ομαδικές προς αυτή την κατεύθυνση. Η λέξη κλειδί είναι το 40. Είναι πολλά αλλά και λίγα ταυτόχρονα τα 40 χρόνια. Είναι η φάση της παραγωγής ενός οργανισμού (ανθρώπινου ή φορέα) μέσα από την εμπειρία εκτός από την γνώση.
Ομαδική απεργία πείνας, δυο ιδέες
1. 40 άνθρωποι θα συμμετάσχουν σε καθιστική 24ώρη απεργία πείνας για 40 ημέρες, ένας κάθε ημέρα.
2. 40 άνθρωποι θα συμμετάσχουν σε καθιστική 24ώρη απεργία πείνας για 40 ώρες.
Θα επιλεγεί ένα κεντρικό σημείο, θα οργανωθεί ο τρόπος υποστήριξης και παραμονής και άλλων, μπορούν να βρεθούν παράλληλες και απλές υποστηρικτικές δράσεις, θα βρεθούν οι ιδέες για γνωστοποιήσεις στο κοινό, ανέφερα είναι ομαδική διαδικασία.
Εδώ δίνω μια ιδέα, είμαι βέβαιος ότι μπορούν να έρθουν πολύ καλύτερες και πολλές ιδέες το ίδιο πραγματοποιήσιμες.
Ίσως να μην γίνει τίποτα (είναι το πιο πιθανό) όσον αφορά τον νέο νόμο και να περάσει η απαξίωση, όμως κάποιοι προσπάθησαν και είναι σημαντικό. Το ξέρουμε καλά, ο άνθρωπος που θα διακόψει την θεραπεία και θα ξαναρχίσει το πιώμα είναι πολύ καλύτερος και με μεγαλύτερη γνώση από πριν και ας πίνει ξανά, είδε ότι υπάρχει δρόμος.
Τελειώνοντας.
Μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει γελοιότητες όλα αυτά που διάβασε μέχρι τώρα. Μπορεί να ‘ναι, δεν φοβάμαι όμως να εκτεθώ. Αυτό ορίζει η θεραπεία, την έκθεση και είναι δικαίωμα των ανθρώπων.
Δράση, αυτό ζητάν οι καιροί της νέας χούντας που νοιώθω ότι ζούμε.
β.ψ.